Największy cud Jana Pawła II

Przywrócenie siły chrześcijaństwu 

George Weigel, biograf papieża (Tłum. ks. Tomasz Jaklewicz) 

Jeśli słowo „cud” rozumiemy szeroko, to największym cudem Jana Pawła II było przywrócenie sensu chrześcijańskiej propozycji w świecie, który chrześcijańskie przekonania zesłał na margines historii.

  Mirosław Rzepka/Gość Niedzielny George Weigel W 1978 r. nikt nie spodziewał się, że czołową postacią ostatniej ćwiartki XX w. będzie ksiądz z Polski. Chrześcijaństwo przestało być siłą zdolną kształtować świat – takie było przekonanie ówczesnych liderów opinii publicznej uważających, że może ono przetrwać najwyżej jako użyteczne narzędzie dla osobistej pobożności, ale nie odegra żadnej roli w kształtowaniu świata XXI w.

Jednak w ciągu sześciu miesięcy swego pontyfikatu Jan Paweł II dowiódł, że chrześcijaństwo posiada niezwykłą zdolność do wywoływania rewolucji sumień, która stworzyła nową i potężną postać polityki – polityki ostatecznie prowadzącej do rewolucji 1989 r. i wyzwolenia Europy Środkowej i Wschodniej.
Poza tym Jan Paweł II uczynił chrześcijaństwo czymś przekonującym i interesującym w świecie, który wyobrażał sobie, że ludzkość wyrosła już z „potrzeby” Boga, Chrystusa i wiary.

Jan Paweł II z odwagą głosił, że Jezus Chrystus jest odpowiedzią na pytanie, którym jest każde ludzkie życie. Przepowiadanie tej prawdy praktycznie w każdym zakątku świata wywołało pozytywną reakcję i w jego efekcie miliony ludzi doświadczyło przemiany życia. Wydawało się, że coś takiego nie może się stać, ale się stało. To cud, który sprawiła jego osobista wiara połączona z odwagą.

Nauka społeczna Jana Pawła II, wbrew wszelkim oczekiwaniom, sprawiła, że Kościół katolicki znalazł się w centrum światowego dyskursu o przyszłości po komunizmie. Czy w 1978 r. ktoś naprawdę oczekiwał, że papieskie encykliki będą przedmiotem debaty na łamach „Wall Street Journal” albo że Papież przykuje uwagę świata dwoma radykalnymi wystąpieniami w obronie powszechności praw człowieka przed ONZ? A tak się stało.

Uczynienie chrześcijaństwa czymś wiarygodnym, przekonującym i atrakcyjnym dzięki głoszeniu pełni chrześcijańskiej prawdy i wykazaniu jej znaczenia dla przyszłości człowieka – to prawdopodobnie największy cud Jana Pawła II i dar, jaki pozostawił Kościołowi i światu.