Do Libanu czyli gdzie?

Pierwszy misjonarz – Chrystus

Liban jest częścią Ziemi Świętej. To tu miało miejsce niejedno wydarzenie opisywane zwłaszcza w Starym Testamencie. Pierwszym ewangelizatorem na tym obszarze był sam Jezus Chrystus! Bywał On w okolicach Tyru i Sydonu (Mk 7, 24; Mt 15, 21). W swym nauczaniu odwoływał się do obu miejscowości („...gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze pokutnym i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam” – Łk 10, 13-14, por. Mt 11, 21-22), a także do postaci wdowy z Sarepty Sydońskiej z czasów proroka Eliasza (Łk 4, 25-26; por. 1 Krl 17). W jednej z tamtejszych wiosek Jezus pochwalił wiarę pogańskiej Syrofenicjanki i uzdrowił jej córkę z opętania (Mk 7, 24-30; Mt 15, 21-28). Mieszkańcy tych okolic byli wśród słuchaczy jego słynnego Kazania na Górze (Łk 6, 17-18), chodzili też za Jezusem, gdy nauczał w Galilei (Mk 3,7).

Według lokalnej tradycji Chrystusowi towarzyszyła matka, Maryja. Miała ona spędzić noc w grocie na wzgórzu Maghdouché koło Sydonu, co upamiętnia sanktuarium Notre-Dame de la Garde.

W Tyrze spędził siedem dni u tamtejszych chrześcijan św. Paweł, wracający w 58 r. z trzeciej wyprawy misyjnej (Dz 21, 3-4). Dwa lata później był również w Sydonie, ale jako więzień, w drodze na swój proces do Rzymu (Dz 27, 3).

18 wspólnot religijnych

Od początku tereny dzisiejszego Libanu związane były z patriarchatem antiocheńskim. W VII w. zaczęli się tu osiedlać maronici, z czasem zaczęli przybywać także wyznawcy innych wspólnot chrześcijańskich. W kolejnych wiekach napłynęli wyznający islam Arabowie i druzowie z Syrii. Współistnienie chrześcijan i muzułmanów pozostało charakterystyczną cechą tego kraju aż do dziś. W sumie jest tam aż 18 uznanych przez państwo wspólnot religijnych, które łączy język arabski.

Muzułmanie stanowią ponad 60 proc. mieszkańców. Wśród wyznawców islamu istnieje kilka odrębnych nurtów: sunnici (27 proc.), szyici (27 proc.) oraz uznawani za odstępców: druzowie (5 proc.), alawici i izmaelici. Wielkim problemem Libanu jest brak zgodnego współżycia między nimi. Nieraz znacznie łatwiej o nie między wyznawcami islamu a ich chrześcijańskimi sąsiadami.