Do Libanu czyli gdzie?

Wizyta w Libanie powinna też stać się dla papieża okazją do zwrócenia się do muzułmanów. Nadzieję na to ma o. Victor Assouad. Jest on przekonany, że trzeba skierować do nich „mocne przesłanie”, przypominające, że to właśnie w stawianiu czoła odmienności każda grupa ludzka tworzy swoją tożsamość. – Muzułmanie powinni uważać obecność ich chrześcijańskich sąsiadów pośród nich za okazję do otwartości i bogactwo. Chrześcijanie na Bliskim Wschodzie nie są obcym ciałem. Należą do samej tkanki społeczności lokalnej. Ich los od początku jest splątany z losem muzułmanów – zaznacza bliskowschodni prowincjał jezuitów.

Emerytowany arcybiskup irackiego Mosulu, Basil Casmoussa oczekuje, że papież także „sformułuje wymagania wobec muzułmanów”, umożliwiające „pozytywne współżycie” i będzie działał na rzecz „uznania praw chrześcijan jako równoprawnych obywateli”. Podobnie myśli dr Charles Nahas, lekarz ze szpitala Sacré-Cœur w Bejrucie, który stwierdza, że „nie mogą oni być na łasce każdego wydarzenia geopolitycznego w regionie jako tanie kozły ofiarne”.

Papieskiej wizyty w Libanie nie da się oddzielić od kontekstu „arabskiej wiosny” – dodaje wikariusz generalny maronickiego patriarchatu Antiochii, abp Paul Sayah, wyrażając przekonanie, że „papież na pewno się do tego odniesie”. – Świat arabski bardzo dziś potrzebuje nadziei. Sami chrześcijanie nie wiedzą, jak podejść do tej nowej rzeczywistości. Panuje wielki zamęt – mówi libański hierarcha.

„Ufam, że papieska pielgrzymka spowoduje «chrześcijańską wiosnę» na Bliskim Wschodzie, przyczyniając się do pożądanej i niezbędnej ewolucji «arabskiej wiosny»” – podsumowuje patriarcha Raï. I zaznacza, że na wizytę Ojca Świętego cieszą się także libańscy muzułmanie.