Z tego miejsca zaczęło się rozpowszechnianie Ewangelii

Jedność wszystkich uczniów Chrystusa jest darem o który należy się modlić do Ojca, w nadziei, że umocni ona świadectwo Ewangelii w dzisiejszym świecie. Pan modlił się o świętość i jedność swoich uczniów właśnie po to, aby świat uwierzył (por. J 17,21). Właśnie sto lat temu, na konferencji misyjnej w Edynburgu, ostra świadomość, że podziały między chrześcijanami stanowiły przeszkodę w szerzeniu Ewangelii zrodziła współczesny ruch ekumeniczny. Dzisiaj powinniśmy być wdzięczni Bogu, który przez swego Ducha doprowadził nas, zwłaszcza w tych ostatnich dziesięcioleciach, do odkrycia na nowo bogatego dziedzictwa apostolskiego, wspólnego dla Wschodu i Zachodu oraz do wzajemnego zbliżenia na drodze cierpliwego i szczerego dialogu, pokonując dawne kontrowersje i mając nadzieję na lepszą przyszłość.

Kościół w Cyprze, który jest pomostem między Wschodem a Zachodem przyczynił się znacznie do tego procesu pojednania. Droga wiodąca do pełnej komunii z pewnością nie będzie pozbawiona trudów, ale Kościół katolicki i Kościół prawosławny na Cyprze są zaangażowane w postęp na drodze dialogu i współpracy braterskiej. Niech Duch Święty oświeca nasze umysły i umacnia nasze postanowienia, abyśmy mogli wspólnie nieść orędzie zbawienia mężczyznom i kobietom naszych czasów, którzy pragną prawdy przynoszącej autentyczną wolność i zbawienie (por. J 8,32), prawdy, która nazywa się Jezus Chrystus!

Drogie siostry i bracia, zanim zakończę chciałbym jeszcze wspomnieć świętych, którzy są ozdobą Kościoła na Cyprze, w szczególności św. Epifaniusza, biskupa Salaminy. Świętość jest znakiem pełni życia chrześcijańskiego, głębokiej wewnętrznej uległości wobec Ducha Świętego, który wzywa nas do ciągłego nawrócenia i odnowy, kiedy staramy się być coraz bardziej podobni do Chrystusa, naszego Zbawiciela. Nawrócenie i świętość są również uprzywilejowanymi środkami, dzięki którym otwieramy nasze umysły i serca na wolę Pana, pragnącego jedności swojego Kościoła. Dziękując za to spotkanie i za braterską miłość, która nas jednoczy, prośmy świętych Barnabę i Epifaniusza, świętych Piotra i Pawła i wszystkich świętych Boga o błogosławieństwo dla naszych wspólnot, zachowanie nas w wierze Apostołów i kierowanie naszymi krokami na drodze jedności, miłości i pokoju.