Apostoł, uczony, świadek

Papież wielokrotnie wyraża swe poparcie dla demokracji i ustrojów wzmacniających pozycję osoby oraz rodziny. Najwyraziściej jego słowa brzmiały wszędzie tam, gdzie te prawa były łamane: w Polsce – podczas pierwszych pielgrzymek, czy w krajach rządzonych przez dyktatorów (Chile, Kuba).

Bardzo poważnie i z najwyższym uznaniem traktuje Jan Paweł II wszelkie akty międzynarodowe (np. Karta Praw Człowieka czy Karta Praw Podstawowych) potwierdzające godność człowieka. Chce też uczestniczyć w debacie publicznej o przyszłym kształcie tego typu praw.

Znaczące i niemal bezprecedensowe jest zaangażowanie w budowę jedności Europy. Jan Paweł II przypomina duchowe korzenie Starego Kontynentu, ale i domaga się ich uszanowania w nowej konstytucji. Zabiega o równe prawa dla wszystkich członków instytucji europejskich, jak najbliższe związki między państwami, a równocześnie uważa, iż należy chronić bogactwo każdego z narodów Europy.

Gospodarka
Jan Paweł II nie godzi się na przyznawanie pierwszeństwa sprawom materialnym przed duchowymi. Wszystko, co sprawia, że człowiek zapomina o swej nadprzyrodzonej godności, budzi jego sprzeciw. W życiu codziennym, kiedy człowiek najwięcej swej energii wkłada w zaspokojenie podstawowych potrzeb, wyrazem jego godności jest praca. Człowiek nie jest dla pracy, lecz praca dla człowieka – stwierdza w Laborem exercens.