Apostoł, uczony, świadek

Z jednym tylko zastrzeżeniem: nawet naukowiec może ulec zaślepieniu i obrócić swą wiedzę przeciwko człowiekowi, prawdzie, lub wykorzystać ją w sposób niegodny. Przed tym Jan Paweł II przestrzega: „W codziennym trudzie pracownika nauki konieczna jest także szczególna wrażliwość etyczna. Nie wystarcza bowiem troska o logiczną, formalną poprawność procesu myślenia.

Czynności umysłu muszą być koniecznie włączone w duchowy klimat niezbędnych cnót moralnych, jak szczerość, odwaga, pokora i uczciwość oraz autentyczna troska o człowieka. Dzięki wrażliwości moralnej zachowana zostaje bardzo istotna dla nauki więź pomiędzy prawdą a dobrem. Tych dwóch spraw nie można bowiem od siebie oddzielać!”.

Teologia
Zimne słowo „doktryna” dzięki pontyfikatowi Jana Pawła II nabrało niebywałej temperatury. Każde wystąpienie papieskie – od audiencji do encykliki, od przesłań do listów apostolskich, od przemówienia do przemówienia – jest kolejnym elementem posoborowej odnowy teologicznej. Na podstawie tych tekstów możemy dojść do wniosku, że wybijającym się kierunkiem jego nauki jest silnie związany z Bogiem człowiek, jego prawa i godność.