O grzechu Kościoła

18 kwietnia 2010 r. podczas podróży apostolskiej na Maltę Benedykt XVI spotkał się z 8 osobami, reprezentującymi ofiary dokonywanych przed laty przez duchownych nadużyć seksualnych. „Głęboko przejęty” ich historią „wyraził wstyd i ból z powodu tego, co wycierpiały ofiary i ich rodziny”. Modlił się razem z nimi, zapewniając, że „Kościół robi i robić będzie wszystko, co w jego mocy, aby ustalić zarzuty, przekazać odpowiedzialnych wymiarowi sprawiedliwości oraz wprowadzać w życie skuteczne kroki, mające na celu ochrony młodych w przyszłości”.

Same ofiary molestowania seksualnego wyraziły wielkie zadowolenie z tego spotkania i podkreśliły, że są głęboko poruszone postawą Ojca Świętego.

Również 23 września 2011 roku podczas wizyty w Niemczech Benedykt XVI spotkał się z grupą ofiar nadużyć seksualnych.

Na miejsce spotkania wybrano seminarium duchowne w Erfurcie. Papież był wstrząśnięty i poruszony cierpieniem ofiar. Wyraził im swe współczucie, zapewnił, że kierownictwo Kościoła podejmuje poważne wysiłki na rzecz dokładnego rozpatrzenia każdego przypadku nadużyć i jest zaangażowane w promocję skutecznych środków na rzecz ochrony dzieci i młodzieży. Papież wyraził nadzieję, że miłosierny Bóg, Stwórca i Odkupiciel każdego człowieka uzdrowi rany ofiar i obdarzy je pokojem wewnętrznym. Z Ojcem Świętym spotkało się 6 osób – 3 mężczyzn i 3 kobiety pochodzące z różnych diecezji niemieckich.

Podziały w ciele Kościoła

Tuż przed rozpoczęciem swego pontyfikatu i tuż przed jego zakończeniem Benedykt XVI nie omieszkał uwrażliwić katolików na grzech, jaki toczy Kościół, mistyczne Ciało Chrystusa. Nie chodziło tylko o grzech pedofilii.

W Środę Popielcową, 13 lutego 2013 r., już po ogłoszeniu swojej rezygnacji, Papież, w przemówieniu w Bazylice św. Piotra przywołał modlitwę kapłanów z Księgi Joela: „Nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami: gdzież jest ich Bóg?”. Papież mówił: „Modlitwa ta każe się nam zastanowić nad znaczeniem świadectwa wiary i życia chrześcijańskiego każdego z nas i naszych wspólnot, by ukazać oblicze Kościoła, a także jak to oblicze bywa niekiedy zeszpecone. Mam na myśli zwłaszcza grzechy przeciwko jedności Kościoła, podziały w ciele Kościoła”.

Zdaniem Benedykta XVI przeżywanie Wielkiego Postu w bardziej intensywnej i widocznej komunii kościelnej i przezwyciężaniu pokusy indywidualizmu i rywalizacji, „jest pokornym i cennym znakiem dla tych, którzy są daleko od wiary lub dla ludzi obojętnych”.