Szczególna więź

Zofia Jaroń i Teresa Skawińska mocno związane z duszpasterstwem akademickim przy kościele św. Anny zaprosiły ówczesnego studenta Wyższej Szkoły Muzycznej – Joachima Gudla, aby pomógł przy parafii św. Floriana stworzyć chór. Tak też się stało. "Powstał chór młodzieży męskiej, często nawet bez głosu i słuchu" – śmiejąc się wspominał Stanisław Abrahamowicz, ale z wielkim zapałem i sercem do tego, co robiliśmy.

A śpiewano wówczas chorał gregoriański, ukochany przez ks. Karola Wojtyłę, który chętnie zawoził "chórek" do opactwa tynieckiego, aby tam śpiewać mszę gregoriańską. Wkrótce do chóru męskiego dołączyły mieszkanki z pobliskiego internatu, domu Sióstr Nazaretanek. - "Wspólne śpiewanie zbliżało nas z Nim" - mówiono podczas spotkania, przypominając, jak to sami ówcześni studenci i studentki chodzili za księdzem, aby zechciał głosić im nauki.

Inicjatywa duszpasterstwa akademickiego przy parafii św. Floriana wyszła od wspomnianych wcześniej Zofii Jaroń i Teresy Skawińskiej. Teresa Skawińska wspomina to zresztą w wydanych przez Polską Misję Katolicką w Paryżu wspomnieniach pt. "On rozda miłość". Pierwsza konferencja odbyła się w kościele św. Floriana po lewej stronie od wejścia, przy bocznym ołtarzu, przed którym stało kilka ławek.