Przemówienie do uczestników V Konferencji Ogólnej Episkopatu Ameryki Łacińskiej i Karaibów, Aparecida 13 maja 2007 r.
W tym kontekście z przyjemnością wspominam encyklikę "Populorum progressio", której 40. rocznica przypada w tym roku. Ten dokument papieski ukazuje, że prawdziwy rozwój musi być integralny, to jest nastawiony na wspieranie całego człowieka i wszystkich ludzi (por. n. 14) oraz wzywa wszystkich do położenia kresu poważnym nierównościom społecznym i ogromnym różnicom w dziedzinie dostępu do dóbr. Narody te gorąco pragną przede wszystkim pełni życia, które przyniósł nam Chrystus: "Ja przyszedłem po to, aby miały życie i miały je w obfitości" (J 10, 10). Przez to Boże życie rozwija się także w pełni egzystencja ludzka w swoim wymiarze osobistym, rodzinnym, społecznym i kulturalnym.
Dla formacji ucznia i wspierania misjonarza w jego wielkim zadaniu Kościół oferuje im, oprócz Chleba Słowa, Chleb Eucharystii. Natchnieniem i oświeceniem może tu być dla nas stronica Ewangelii o uczniach z Emaus. Kiedy siadają oni do stołu i otrzymują od Chrystusa pobłogosławiony i połamany chleb, otwierają im się oczy, odkrywają oblicze Zmartwychwstałego, czują w sercu, że prawdą jest to wszystko, co powiedział i uczynił oraz że rozpoczęło się już odkupienie świata. Każda niedziela i każda Eucharystia jest osobistym spotkaniem z Chrystusem. Słuchając Słowa Bożego serce pała, gdyż to On wyjaśnia je i głosi. Kiedy w Eucharystii łamie się chleb, to Jego otrzymuje się osobiście. Eucharystia jest niezbędnym pokarmem dla życia ucznia i misjonarza Chrystusa.
Niedzielna Msza święta, centrum życia chrześcijańskiego
Stąd konieczność nadania priorytetu w programach duszpasterskich dowartościowaniu niedzielnej Mszy św. Musimy zmotywować chrześcijan, aby brali w niej czynny udział, a jeśli to możliwe, najlepiej z rodziną. Obecność rodziców ze swymi dziećmi na niedzielnej Eucharystii stanowi skuteczną pedagogię, aby przekazywać wiarę i ścisłą więź, której zawdzięczają swą jedność. Niedziela jest w życiu Kościoła szczególną chwilą spotkania wspólnot ze zmartwychwstałym Panem.
Konieczne jest, aby chrześcijanie doświadczyli, że idą nie za postacią z historii, ale za żywym Chrystusem, obecnym w ich dziś i teraz. On jest Żyjącym, idącym obok nas, ukazującym nam sens wydarzeń, bólu i śmierci, radości i święta, wchodzącym do naszych domów i pozostającym w nich, karmiącym nas Chlebem, który daje życie. Dlatego niedzielna Eucharystia musi być centrum chrześcijańskiego życia.
Spotkanie z Chrystusem w Eucharystii budzi zaangażowanie w ewangelizację i jest bodźcem do solidarności; wywołuje u chrześcijanina silne pragnienie głoszenia Ewangelii i świadczenia o niej w społeczeństwie, aby stawało się ono bardziej sprawiedliwe i ludzkie. Eucharystia wydała w ciągu wieków ogromne bogactwo miłości, uczestnictwa w trudnościach innych, miłości i sprawiedliwości. Tylko z Eucharystii wyrośnie cywilizacja miłości, która odmieni Amerykę Łacińską i Karaiby, aby były one nie tylko Kontynentem Nadziei, ale też Kontynentem Miłości!
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.