Był to niezwykle pracowity dla Ojca Świętego dzień - wigilia św. Andrzeja. Rozpoczął się teraz etap realizacji najważniejszego celu podróży.
Zaraz po zwiedzeniu Hagia Sophia, o godz. 13.30, Jan Paweł II udaje się na pierwsze spotkanie w Patriarchacie Ekumenicznym w Fanarze. Przed niepozornym kościołem św. Jerzego oczekuje go Patriarcha w otoczeniu Świętego Synodu. Z wnętrza dochodzi śpiew chóru, dźwięczą dzwony. Braterski uścisk wywołuje gorący aplauz zebranych.
Nie jest ich wielu, jako że Fa-nar został otoczony kordonami wojska i policji. Następuje procesjonalne wejście do katedry wśród blasku świec trzymanych w rękach diakonów. Pod ikonostasem, po obu stronach Królewskich Wrót, przygotowano dwa jednakowe trony. Chór śpiewa „Dok-sologię" - grecki odpowiednik „Gloria". Potem wspólne „Ojcze Nasz", które Papież rozpoczyna po łacinie, a obecni podchwytują po grecku. Teraz następują przemówienia powitalne.
Patriarcha Dimitrios mówi po grecku, Jan Paweł II po francusku. Obecni są wszyscy hierarchowie Tronu Ekumenicznego, członkowie Świętego Synodu, metropolici i arcybiskupi prawosławni z innych krajów, a więc biskup Filoteos z Meloa, przedstawiciel archiepiskopii amerykańskiej, metropolita Spyridion z Rodos, metropolita Meletios z Francji, metropolita Chryzostom z Austrii, arcybiskup Tymoteos z Krety, arcybiskup Ireneos z RFN, metropolita Emilianos z Sillirri, arcybiskup Methodios z Thyateiry i Wielkiej Brytanii, arcybiskup Stylianos z Australii, metropolita Damaskinos z Tranoupolis i metropolita Pantaleimon z Tyroloi i Serention.
Niewielką nawę wypełniają członkowie korpusu dyplomatycznego, dziennikarze i mała grupa wiernych obu Kościołów. Uroczystość kończy odśpiewanie przez wszystkich „Plurimos annos" na cześć obu głów Kościołów i udzielenie przez nich wspólnie błogosławieństwa. Po nabożeństwie Doksologii Papież odbywa jeszcze krótką rozmowę z patriarchą Dimitriosem w jego apartamentach.
Po spotkaniu powitalnym w Fanarze Ojciec Św.y odwiedza patriarchę Kościoła Ormiańsko-Prawosławnego (tzw. gregoriańskiego), Sznorka Kalustiana w jego siedzibie w dzielnicy Kumkapi. Jest to jeden z tzw. Kościołów przedchalcedońskich. Kościół ten, założony przez św. Grzegorza Oświeciciela, z różnych powodów, natury raczej politycznej, nie zaakceptował uchwał Soboru Chalcedońskiego (451 r.) i przyjął mono-fizytyzm, izolując się w ten sposób od Kościołów prawosławnych greckich. Patriarcha Kalustian należy do jurysdykcji Eczmiadzyna (na terenie Armeńskiej Republiki Radzieckiej), którego katolikosem jest obecnie Wazgen I. Jest to na terenie Turcji najliczniejszy Kościół chrześcijański.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.