Warszawskie powitanie

W ARCHIKATEDRZE SW. JANA

Ulica św. Jana aż po Rynek, Piwna, Zapiecek, Kanonia, Plac Zamkowy

- całe Stare Miasto wypełnione było tłumami wiernych. Jak zawsze w ta kim zgromadzeniu panował gwar, po szczególne delegacje parafialne i dekanalne intonowały religijne pieśni. We wnętrzu bazyliki archikatedralnej zgromadziło się 600 zakonnic klauzurowych, które za specjalną dyspensą Papieża opuściły tego dnia swoje klasztory: karmelitanki, sakramentki, wizytki... Dziesięć minut po godzinie 12-tej do świątyni weszli biskupi, zajęli miejsca- w stallach. Przy nich skromnie, z boku siadła Matka Teresa z Kalkuty, która poprzedniego dnia w kościele Nawrócenia św. Pawła uczestniczyła w uroczystości składania ślubów zakonnych przez kilkanaście nowych sióstr misjonarek miłości. Prezbiterium archikatedry zdobiły zwieszające ze sklepień flagi papieskie i biało-czerwone, surowy gotyk głównej nawy ożywiały barwne sztandary historycznych pułków i formacji wojskowych. W oczekiwaniu na przybycie Papieża chór archikatedralny i wierni zgromadzeni w świątyni śpiewali pieśni religijne.

Godzina 12.30. Siedzące dotąd bez ruchu ,skupione i rozmodlone siostry entuzjastycznie przywitały wchodzące go do bazyliki Gościa. Ojciec Święty przeszedł wśród nich do ołtarza, za trzymując się co krok. Burza oklasków .rozmowy, łzy szczęścia w oczach niektórych zakonnic. Papież skierował się do Kaplicy Baryczków w lewej nawie, gdzie uklęknął przed Najświętszym Sakramentem. Wracając do prezbiterium niezwykle serdecznie przywitał niską, przygarbioną staruszkę - znaną na całym świecie misjonarkę miłości, Matkę Teresę. Przed głównym ołtarzem oczekiwał Ojca Świętego kardynał Józef Glemp, gospodarz warszawskiej Archikatedry. Przedstawiając Gościowi zgromadzone w świątyni siostry, określił je jako pierwsze w modlitwie za Kościół i świat. Papież Jan Paweł II wyraził radość z tego, że pierwszym środowiskiem, jakie wypada Mu spotkać w programie trzeciej pielgrzymki do Ojczyzny, są właśnie Siostry klauzurowe. Zwracając się bezpośrednio do nich, powiedział: Drogie siostry! Jakże gorąco raduję się z tego, że Kościołów Polsce jest obdarzony świadectwem Waszego powalania Dziś, u progu Kongresu Eucharystycznego, pragnę powiedzieć, że powołanie to w sposób szczególny współbrzmi z zasadniczym motywem tego Kongresu: do końca umiłował. Uczestnicy spotkania zaśpiewali wspólnie „Ojcze nasz" i ta modlitwa pomogła bardziej jeszcze zacieśnić więź między zebranymi w archikatedrze a przybyłym z Rzymu następcą świętego Piotra. Stąd pozaprotokolarne, bez kartki, z uśmiechem wypowiedziane słowa Papieża: Gdy człowiek się modli, to mu zawsze przychodzą dobre myśli do głowy. I mnie się przypomniało, że pozdrowiłem wszystkich ,którzy są w środku, a za pomniałem o tych, którzy są poza katedrą, a modlą się z nami. Zwłaszcza chciałem pozdrowić młodzież harcerską- męską i żeńską i młodzież seminaryjną. Następnie Ojciec Święty wraz z kardynałami i biskupami udzielił zebranym błogosławieństwa, po czym przeszedł do niedawno zbudowanej kaplicy-mauzoleum z sarkofagiem kard. Wyszyńskiego. Przeszedł tam, jak powiedział: aby przyklęknąć u grobu zmarłego Prymasa Tysiąclecia, do którego wielu rodaków przychodzi się modlić. Jest to z pewnością bardzo często modlitwa za Ojczyznę na miejscu, na którym spoczął Ten, który tak bardzo umiłował Kościół Chrystusowy, który tak wiernie kochał Ojczyznę i każdego człowieka, broniąc jego godności i praw, przebaczając wrogom,, zło dobrem zwyciężając. W kaplicy-

-mauzoleum Papież dokonał poświęcenia kamieni węgielnych dla budowanych w Polsce kościołów.

W SIEDZIBIE PRYMASA POLSKI

Podobnie jak w czasie poprzedniej pielgrzymki do Polski w 1983 r. Jan Paweł II spotkał się z przedstawicielami kościołów chrześcijańskich zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Spotkanie ekumeniczne odbyło się w rezydencji biskupów warszawskich przy ulicy Miodowej, gdzie Gościa powitał prezes Polskiej Rady Ekumenicznej ,superintendent Kościoła Metodystycznego, ks. Adam Kuczma. Jest ważne, aby w tak podzielonym świecie rodzina chrześcijańska dawała przykład dobrej współpracy - powiedział, wyrażając radość ze spotkania, w którym widać chęć współdziałania wiernych różnych wyznań. W odpowiedzi Papież Jan Paweł II, nawiązując do przeżywanego przez Kościół w Polsce Kongresu Eucharystycznego, wyraził ubolewanie, że chrześcijanie zjednoczeni przez chrzest pozostają rozdzieleni w odniesieniu do Eucharystii, która jest wielkim darem Chrystusa Zmartwychwstałego dla Kościoła i w której uobecnia się dzieło pojednania wszystkich ludzi. Ojciec Święty dziękując Bogu za postęp, jaki w działaniach ekumenicznych dokonuje się ostatnio w Polsce, zaakcentował konieczność włączenia się w ten proces nie tylko teologów i pasterzy, ale wszystkich chrześcijan, przez modlitwę i postawę braterskiej miłości.