Męka Chrystusa znakiem nadziei

Rozważanie Benedykta XVI przed modlitwą Regina Caeli

Publikujemy pełny tekst

Zbliżając się do zakończenia tej uroczystej celebry, zwracamy się w modlitwie do Najświętszej Maryi, która w Turynie czczona jest jako główna Patronka pod wezwaniem Świętej Panny Pocieszenia (Beata Vergine Consolata). Zawierzam Jej to miasto i wszystkich jego mieszkańców. Czuwaj, Maryjo, nad rodzinami i nad światem pracy; czuwaj nad tymi, którzy utracili wiarę i nadzieję; pociesz chorych, więźniów i wszystkich cierpiących; wspieraj, Wspomożycielko Chrześcijan, młodzież, osoby starsze i przeżywających trudności. Czuwaj, Matko Kościoła, nad pasterzami i nad całą wspólnotą wierzących, aby byli „solą i światłością” dla społeczeństwa.

Maryja Panna jest tą, która bardziej niż ktokolwiek inny rozważała Boga w ludzkim obliczu Jezusa. Widziała Go zaraz po urodzeniu, gdy owinięty w pieluszki leżał w żłóbku; widziała Go zaraz po śmierci, gdy po zdjęciu z krzyża owinięto Go w prześcieradło i zaniesiono do grobu. Odcisnął się w Niej wizerunek Jej umęczonego Syna; wizerunek ten został później jednak odmieniony przez światłość Zmartwychwstania. I tak, w sercu Maryi, zachowała się tajemnica oblicza Chrystusa, tajemnica śmierci i chwały. Od Niej możemy się zawsze nauczyć spoglądania na Jezusa wzrokiem miłości i wiary, rozpoznawania w tym ludzkim obliczu Oblicza Boga.

Najświętszej Madonnie zawierzam z wdzięcznością wszystkich, którzy przygotowali moją wizytę i wystawienie Całunu. Modlę się za nich i aby wydarzenia te sprzyjały głębokiej odnowie duchowej.