Posynodalna adhortacja apostolska Jego Świętobliwości papieża Jana Pawła II - Tłum. Wojciech Kluj OMI (za zgodą Papieskich Dzieł Misyjnych)
Ukazując Jezusa Chrystusa
4. Główną troską Zgromadzenia Synodalnego było znalezienie odpowiednich sposobów ukazywania dzisiejszym ludom Oceanii Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jak w nowy sposób ukazywać Jezusa, aby znacznie więcej ludzi spotkało Go i uwierzyło Mu? Interwencje Ojców Synodu ukazywały wyzwania i trudności, ale również nadzieje i możliwości przywoływane przez to pytanie.
W historii, dzięki nadzwyczajnym misyjnym i pastoralnym wysiłkom Kościoła, ludy Oceanii spotkały Jezusa Chrystusa, który nie przestaje wzywać je do wiary i dawać im nowe życie. W czasach kolonialnych katolickie duchowieństwo i zakony szybko utworzyły instytucje pomagające nowym osadnikom w Australii i Nowej Zelandii, aby zachowali swą wiarę i umocnili się w niej. Misjonarze przynieśli Ewangelię miejscowej ludności Oceanii, zapraszając ją do uwierzenia Chrystusowi i znalezienia w Kościele prawdziwego domu.
Rzesze ludzi odpowiedziały na to wezwanie, stając się naśladowcami Chrystusa i zaczynając żyć zgodnie z Jego słowem. Synod nie pozostawił wątpliwości, że Kościół, communio wierzących, jest obecnie żywą rzeczywistością pośród ludów Oceanii. Dziś Jezus na nowo zwraca ku nim swą miłującą uwagę, wzywając je do coraz głębszej wiary i coraz bogatszego życia w Nim. Dlatego też biskupi nie mogą nie postawić pytania: Jak Kościół może być skutecznym narzędziem Jezusa Chrystusa, który teraz pragnie spotkać ludy Oceanii w nowy sposób?
Jezus Chrystus: Pasterz, Prorok i Kapłan
5. W swej nieskończonej miłości dla świata, Bóg dał swego jedynego Syna, aby był Bogiem-z-nami. Uniżając siebie aż do stania się jak my, Jezus narodził się z Dziewicy Maryi w prostocie i ubóstwie. Jako ten, który na krzyżu jest całkowicie ogołocony i ubogi, Jezus jest umiłowanym Synem Bożym, Zbawicielem świata, świata pustego i ubogiego . Kiedy Chrystus przebywał wśród nas, głosił Dobrą Nowinę, że przyszło Królestwo Boże, Królestwo pokoju, sprawiedliwości i prawdy. Wielu ludzi, zwłaszcza spośród ubogich, potrzebujących i odrzuconych, poszło za Nim, ale większość możnych tego świata obróciła się przeciwko Niemu. Potępili Go i przybili Go do krzyża. Haniebna śmierć przyjęta przez Ojca jako ofiara miłości za zbawienie świata, doprowadziła mocą miłości Ojca do chwalebnego Zmartwychwstania. Jezus został ustanowiony Królem wszechświata, Prorokiem dla wszystkich ludzi i Najwyższym Kapłanem wiecznego sanktuarium. Jest On Prorokiem, Kapłanem i Królem nie tylko dla tych, którzy podążają za Nim, ale dla wszystkich ludów ziemi. Ojciec ofiarowuje Go jako Drogę, Prawdę i Życie dla wszystkich mężczyzn i kobiet, dla wszystkich rodzin i wspólnot, dla wszystkich narodów i pokoleń.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.