Posynodalna adhortacja apostolska Jego Świętobliwości papieża Jana Pawła II - Tłum. Wojciech Kluj OMI (za zgodą Papieskich Dzieł Misyjnych)
Misja i kultury
7. Już w szesnastym wieku, kiedy zagraniczni misjonarze po raz pierwszy dotarli do Oceanii, ludy wyspiarskie usłyszały i przyjęły Ewangelię Jezusa Chrystusa. Wśród tych, którzy rozpoczęli i prowadzili pracę misyjną byli święci i męczennicy. Są oni nie tylko największą chlubą przeszłości Kościoła w Oceanii, ale również jej największym źródłem nadziei na przyszłość. Pośród tych świadków wiary wybijają się św. Piotr Chanel, zamordowany w 1841 r. na wyspie Futuna, bł. Diego Luis de San Vitores i bł. Pedro Calungsod, zabici razem w 1672 r. na Guam, bł. Giovanni Mazzuconi zamęczony w 1851 r. na wyspie Woodlark i bł. Peter To Rot, zabity w Nowej Brytanii w 1945 r., pod koniec II wojny światowej. Wraz z wielu innymi, ci herosi wiary chrześcijańskiej przyczynili się, każdy na swój sposób, do zaszczepienia Kościoła na wyspach Oceanii. Niech pamięć o nich nigdy nie będzie zapomniana! Niech nigdy nie przestają wstawiać się za umiłowanych ludzi, dla których przelali swą krew!
Kiedy misjonarze pierwszy raz przynieśli Ewangelię czy to Aborygenom czy Maorysom, czy też narodom wyspiarskim, napotkali ludy, które posiadały już starożytne i głębokie wyczucie sacrum. Praktyki religijne i rytuały stanowiły w wielkim stopniu część ich codziennego życia i dokładnie przenikały ich kultury. Misjonarze przynieśli prawdę Ewangelii, która nie jest obca dla nikogo, ale czasami niektórzy chcieli narzucić elementy, które ludom były obce kulturowo. Istnieje teraz wielka potrzeba uważnego rozróżnienia, aby rozeznać, co należy do Ewangelii, a co nie, co jest istotne, a co jest mniej ważne. Trzeba powiedzieć, że takie przedsięwzięcie staje się trudniejsze z powodu procesu kolonizacji i modernizacji, który zatarł linię pomiędzy tym, co miejscowe a tym, co przyszło z zewnątrz.
Tradycyjne ludy Oceanii tworzą mozaikę wielu różnych kultur: Aborygenów, Melanezyjczyków, Polinezyjczyków i Mikronezyjczyków. Od czasów kolonizacji, również kultura zachodnia kształtowała ten region. W ostatnich zaś latach kultury azjatyckie stały się częścią sceny kulturowej, zwłaszcza w Australii. Każda grupa kulturowa, różna w rozmiarze i sile, ma swoje własne tradycje i własne doświadczenie integracji na nowej ziemi. Stanowią one szerokie spektrum od społeczeństw o silnych cechach tradycyjnych i wspólnotowych po te, które w swym pokroju są zasadniczo zachodnie i zmodernizowane. W Nowej Zelandii, a jeszcze bardziej w Australii kolonialna i post-kolonialna polityka imigracyjna uczyniły z ludności miejscowej mniejszości w swym własnym kraju i na różny sposób grupami wydziedziczonymi z własnej kultury.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.