Papież przełomów

* * *
Jako biskup i kardynał był uczestnikiem Soboru Watykańskiego II. Jest też pierwszym Następcą świętego Piotra przez ten sobór ukształtowanym. Od początku swego pontyfikatu pokazuje, że jest spadkobiercą i wykonawcą zaleceń tego przełomowego w dziejach Kościoła wydarzenia. Uświadomił światu, że zainicjowany przez Vaticanum II proces odnowy Kościoła to dzieło na wiele lat.

Jak zwraca uwagę ks. Grzegorz Dobroczyński SJ, posoborowy przełom, kontynuowany przez Jana Pawła II, wyraża się w zreformowanym sposobie funkcjonowania Kurii Rzymskiej, pracy poszczególnych instytucji, a przede wszystkim w rezygnacji w Kościele z myślenia „watykanocentrycznego” na rzecz wrażliwości na „Kościół całego świata”.

Z ogromną powagą podchodzi Papież do kwestii kolegialności w Kościele. Kolejne sesje Synodu Biskupów zajmowały się wszystkimi najistotniejszymi problemami Kościoła. Z wielką uwagą wysłuchiwany jest głos każdego ich uczestnika.

Kontynuacją przełomu soborowego było ogłoszenie w roku 1983 nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, a w roku 1992 Katechizmu Kościoła Katolickiego. O Katechizmie sam Papież mówił: „Przedstawiając doktrynę katolicką w sposób prosty i systematyczny, w swej zwięzłej formie Katechizm ukierunkowuje wszelkie treści katechezy ku jej żywotnemu centrum, którym jest osoba Chrystusa Pana. Poświęcenie wielu stronic Pismu Świętemu, zachodniej i wschodniej Tradycji Kościoła, świątobliwym Ojcom, Magisterium, hagiografii; przyznanie centralnego miejsca bogatym treściom wiary chrześcijańskiej; powiązanie ze sobą czterech części, które dopełniając się wzajemnie, tworzą ramy tekstu... pozwala nam raz jeszcze zachwycić się pięknem i bogactwem Chrystusowego orędzia”.