Młodzież nadzieją Ewangelii

3. MŁODZIEŻ NADZIEJĄ EWANGELIZACJI

Zadanie to, które - jak powiedziałem - jest wspólnym zadaniem wszystkich członków Kościoła, odnosi się w szczególny sposób do młodzieży. Dlatego w przeżywanym obecnie Międzynarodowym Roku Młodzieży odwołuję się do ich energii, wielkoduszności i mądrego poświęcenia, którego nie szczędzą nigdy, kiedy trzeba poprzeć słuszną sprawę.

W perspektywie zbliżającego się już trzeciego tysiąclecia, w tym decydującym momencie ludzkich dziejów, w którym mroczna groźba zniszczenia i zagłady zdaje się ciążyć nad światem, proszę was, wzywam w imię Chrystusa Pana, byście się stali głosicielami Ewangelii, byście ze wszystkich sił głosili zbawcze Słowo, Prawdę Bożą; czyńcie to dając swoim życiem świadectwo eschatologicznemu królestwu prawdy i miłości, a także wnosząc konkretny wkład w dzieło przeobrażania całej doczesnej rzeczywistości zgodnie z duchem Ewangelii (por. List do młodzieży świata, n. 9); czyńcie to, odrzucając pokusę zniechęcenia, które prowadzi do załamań i bierności.

Nie czas na to, by się lękać, by innym pozostawiać to niewątpliwie trudne, lecz jakże wzniosłe zadanie. Każdy, jako członek Kościoła, winien wziąć na siebie odpowiedzialność, która do niego należy. Każdy z was winien ukazać tym, wśród których żyje - w rodzinie, w szkole, w świecie kultury i pracy - że Chrystus jest drogą, prawdą i życiem, że tylko On może położyć kres rozpaczy i alienacji jednostki, nadając sens egzystencji człowieka, stworzenia obdarzonego najwyższą godnością, bowiem stworzonego na obraz i podobieństwo Boże. Trzeba głosić i ukazywać zbawczą Prawdę każdemu człowiekowi, nie można przecież pozostawać obojętnym wobec milionów ludzi, którzy jeszcze nie poznali bezcennych skarbów Odkupienia lub znają je tylko powierzchownie.

Minęło dwa tysiące lat od euntes docete Chrystusa: wydaje się, że proces wprowadzania w życie tego nakazu ulega niekiedy zahamowaniu, kiedy indziej zaś posuwa się bardzo powoli.

Dlatego wzywam młodzież całego świata i posyłam ją, tak jak Chrystus posłał Apostołów, mocą płynącą z Jego słów: od was zależy przyszłość Kościoła, od was zależy ewangelizacja świata w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat.

Bądźcie Kościołem! Niech wasza pełna entuzjazmu obecność sprawi, że Kościół będzie zawsze młody, wszędzie gdzie jesteście, napełniajcie go waszą żywotnością i profetycznym zapałem.

Chrystus potrzebuje was, by głosić prawdę, by nieść nowinę zbawienia na drogach świata; potrzebuje waszego wspaniałomyślnego i pełnego gotowości serca, aby wszystkim ludziom okazać swą bezgraniczną i miłosierną miłość. Ożywiajcie, uwrażliwiajcie środowiska waszych rówieśników, wasze wspólnoty, wszędzie rozpalajcie płomień wiary: tylko tak można przezwyciężyć zło narkomanii, tylko tak można ostatecznie przezwyciężyć plagi przemocy, sekularyzmu, hedonizmu, które rozpraszają i sprowadzają na manowce tak wiele cennych, młodych energii!

Tylko w ten sposób mogą się otworzyć na owocny, konstruktywny dialog dusze tak wielu braci wyznających inne religie. Podejmując to wzniosłe dzieło, pozwólcie z uległością - tak jak Apostołowie w dniu Pięćdziesiątnicy - aby prowadził was Duch Święty, będący „głównym sprawcą w szerzeniu Ewangelii” (Evangelii nuntiandi, 75), On, który wszystko wspiera, który oświeca, pociesza i doskonali.