*A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! (Ap 22,17).

Czcigodni Bracia w biskupstwie,
Drodzy Bracia i Siostry na całym świecie!

Na szlaku przygotowań do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 będziemy przeżywać tegoroczny Światowy Dzień Modlitw o Powołania pod „świetlistym obłokiem” Ducha Świętego, który działa nieustannie w Kościele, wzbogacając go o posługi i charyzmaty, jakich potrzebuje, aby wypełnić swoją misję.

1. „Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła” (Mt 4,1).
Całe życie Jezusa przebiega pod działaniem Ducha Świętego; to On na początku okrywa swoim cieniem Maryję Pannę w niewysłowionej tajemnicy wcielenia; to On daje nad Jordanem świadectwo o umiłowanym Synu Ojca i to On wyprowadza Go na pustynię. W synagodze nazaretańskiej Jezus sam zaświadcza: „Duch Pański spoczywa na Mnie” (Łk 4,18). Tego samego Ducha obiecuje dać uczniom jako wieczystą rękojmię swojej obecności wśród nich. Na krzyżu oddaje Go Ojcu (por. J 19,30) i w ten sposób przypieczętowuje w poranek wielkanocny Nowe Przymierze. Na koniec, w dniu Pięćdziesiątnicy obdarza Nim pierwotną wspólnotę, aby umocnoć ją w wierze i rozesłać na drogi całego świata.

Od tamtego czasu Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, pielgrzymuje po ścieżkach czasu, przynaglany tchnieniem tego samego Ducha, rozjaśniając dzieje gorejącym ogniem słowa Bożego, oczyszczając serca i życie ludzi strumieniami wody żywej, które wypływają z Jego wnętrza (por. J 7,37-39).

Urzeczywistnia się w ten sposób powołanie Kościoła, które każe mu być „ludem zgromadzonym przez jedność Ojca, Syna i Ducha Świętego” (św. Cyprian, De Dominica oratione, 23: CCL III/A, 105), oraz przechowywać „tajemnicę Ducha Świętego, który konsekruje dla misji tych, których Ojciec powołał za pośrednictwem swego Syna, Jezusa Chrystusa” (Pastores dabo vobis, 35).

2. „Wy jesteście listem Chrystusowym, (…) napisanym (…) Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc” (por. 2 Kor 3,3). W Kościele każdy chrześcijanin zaczyna w chwili chrztu żyć pod „prawem Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie” (por. Rz 8,2), prowadzony przez Ducha nawiązuje dialog z Bogiem i z braćmi i poznaje niezwykłą wielkość swego powołania. Obchody Światowego Dnia Modlitw o Powołania są sprzyjającą sposobnością, aby głosić, że Święty Duch Boży wpisuje w serce i w życie każdego ochrzczonego zamysł miłości i łaski - jedyny, który może nadać pełny sens istnieniu, otwierając drogę do wolności dzieci Bożych i uzdolniając człowieka do tego, by wniósł swój własny, osobisty i niezastąpiony wkład w postęp ludzkości na drodze sprawiedliwości i prawdy. Duch Święty nie tylko pomaga człowiekowi stanąć uczciwie wobec wielkich pytań, jakie stawia jego serce - skąd pochodzę, dokąd zmierzam, kim jestem, jaki jest cel życia, jak mam wykorzystać dany mi czas - ale otwiera też drogę do odważnych odpowiedzi. Odkrycie, że każdy człowiek ma swoje miejsce w Sercu Boga i w dziejach ludzkości, stanowi punkt wyjścia dla nowej kultury powołaniowej.