Orędzie na XXXV Światowy Dzień Modlitw o Powołania
6. „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości” (Rz 8,26).
Najważniejszą treścią Światowego Dnia Modlitw o Powołania jest modlitwa o powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego - szczytowy wyraz klimatu modlitewnego, zawsze panującego w Kościele, którego chrześcijańska wspólnota nie może utracić. Także w tym roku pragniemy zwrócić się z ufnością do Ducha Świętego, aby wyjednał Kościołowi na dziś i na jutro dar licznych i świętych powołań:
Duchu wiecznej Miłości,
który od Ojca i Syna pochodzisz,
dziękujemy Ci za wszystkie powołania
apostołów i świętych, które użyźniły Kościół.
Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje dzieło.
Pamiętaj, jak w dniu Pięćdziesiątnicy
zstąpiłeś na apostołów
zgromadzonych na modlitwie
wraz z Maryją, Matką Jezusa,
i wejrzyj na swój Kościół,
który szczególnie potrzebuje dziś
świętych kapłanów,
wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski;
Kościół potrzebuje osób konsekrowanych,
aby ukazywali innym radość tych,
którzy żyją wyłącznie dla Ojca,
którzy sami przejmują misję i ofiarę Chrystusa,
którzy miłością budują nowy świat.
Duchu Święty,
odwieczne źródło radości i pokoju,
to Ty otwierasz serca i umysły
na Boże powołanie;
to Ty sprawiasz,
że może się spełniać każde pragnienie
dobra, prawdy i miłości.
Niech Twoje „błagania, których nie można
wyrazić słowami”,
wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła,
który cierpi i walczy dla Ewangelii.
Otwórz serca i umysły
młodych chłopców i dziewcząt,
aby nowy rozkwit świętych powołań
ukazał światu wierność Twojej miłości
oraz by wszyscy mogli poznać Chrystusa
prawdziwe światło, które przyszło na świat,
aby przynieść każdemu człowiekowi
niezawodną nadzieję życia wiecznego. Amen.
Wszystkim przesyłam specjalne Błogosławieństwo Apostolskie.
Castel Gandolfo, 24 września 1997 r.
«« |
« |
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
» | »»