Homilia wygłoszona w czasie Mszy św. w Luandzie

Pozwólcie, że na zakończenie zwrócę się do młodych Angolczyków i do wszystkich młodych z Afryki. Drodzy młodzi przyjaciele, jesteście nadzieją przyszłości waszego kraju, obietnicą lepszego jutra. Zacznijcie, już od dzisiaj, wzrastać w przyjaźni z Jezusem, który jest “Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14,6), przyjaźni karmionej i pogłębianej przez modlitwę pokorną i wytrwałą. Starajcie się poznawać wolę Bożą wobec was, słuchając codziennie Jego słowa i pozwalając, aby Jego prawo kształtowało wasze życie i wasze relacje.

W ten sposób staniecie się mądrymi i wielkodusznymi prorokami zbawczej miłości Boga, staniecie się ewangelizatorami swych kolegów, doprowadzając ich swoim przykładem osobistym do doceniania piękna i prawdy Ewangelii oraz do niesienia nadziei w przyszłość ukształtowaną przez wartości Królestwa Bożego. Kościół czeka na wasze świadectwo. Nie bójcie się odpowiedzieć wielkodusznie na to wezwanie, które Bóg kieruje do was, abyście Mu służyli czy to jako kapłani, siostry zakonne czy zakonnicy, czy też jako rodzice chrześcijańscy lub w wielu innych formach służby, które Kościół wam proponuje.

Umiłowani bracia i siostry! Na zakończenie pierwszego dzisiejszego czytania Cyrus, król Persji, pod natchnieniem Bożym, wzywa naród wybrany do powrotu do jego ukochanej ojczyzny i do odbudowy Świątyni Pańskiej. Niech te natchnione słowa będą wezwaniem dla całego ludu Bożego, żyjącego w Angoli i w Afryce Południowej. Odwagi! “W drogę!” (por. 2 Krn 36,23). Spójrzcie w przyszłość z nadzieją, ufajcie obietnicom Boga i żyjcie w Jego prawdzie. W ten sposób zbudujecie coś, co ma przetrwać i pozostawicie przyszłym pokoleniom trwałe dziedzictwo pojednania, sprawiedliwości i pokoju. Amen.