Benedykt XVI o Tradycji i ślubach Jana Kazimierza

W przemówieniu do Polaków wspomniał o nadaniu Matce Bożej tytułu Królowej Polski przez króla Jana Kazimierza przed 350 laty. W spotkaniu na Placu św. Piotra wzięło udział około 60 tys. osób, w tym prawie 6 tys. naszych rodaków. Była to, jak dotychczas, największa liczba uczestników audiencji za obecnego pontyfikatu. Na jej zakończenie Papież udzielił wszystkim błogosławieństwa apostolskiego.

Oto polski tekst nauczania Ojca Świętego:

Drodzy bracia i siostry,

w naszych katechezach pragniemy zrozumieć, czym jest Kościół. Ostatnio, rozważając temat tradycji apostolskiej, widzieliśmy, że nie jest ona zbiorem rzeczy i słów, niczym szkatułka rzeczy martwych; Tradycja jest [natomiast] rzeką nowego życia, która płynie ze źródeł, od Chrystusa aż do nas, i włącza nas w historię Boga z ludzkością. Temat Tradycji jest tak istotny, iż chciałbym także dzisiaj zatrzymać się na nim, ponieważ ma ogromne znaczenie dla życia Kościoła.

W związku z tym Sobór Watykański II podkreślił, że Tradycja jest przede wszystkim apostolska ze względu na swoje początki: "Bóg w niezmierzonej łaskawości postanowił, aby to, co dla zbawienia wszystkich narodów objawił, pozostało na zawsze nieuszczuplone i było przekazywane wszystkim pokoleniom. Dlatego Chrystus Pan, w którym całe objawienie Najwyższego Boga znajduje swą pełnię (por. 2 Kor 1,20 i 3,16-4,6), polecił Apostołom, by Ewangelię zapowiedzianą przedtem przez proroków, przez siebie zaś wypełnioną i obwieszczoną, głosili wszystkim ludziom jako źródło wszelkiej zbawiennej prawdy i porządku moralnego" (Konstytucja dogmatyczna "Dei Verbum", 7).

Sobór zwraca następnie uwagę, jak polecenie to "zostało wiernie wypełnione przez Apostołów, którzy głoszeniem ustnym, przykładami i zorganizowanym działaniem przekazali to, o czym dowiedzieli się czy to z samych słów, z zachowania i czynów Chrystusa, czy też dzięki pomocy Ducha Świętego" (tamże). Z Apostołami, dodaje Sobór, współpracowali także mężowie apostolscy, "którzy pod natchnieniem tegoż Ducha Świętego na piśmie utrwalili orędzie zbawienia" (tamże).

Apostołowie, przywódcy eschatologicznego Izraela, których było także dwunastu, podobnie jak plemion narodu wybranego, kontynuują "zbiory" zapoczątkowane przez Pana i czynią to zwłaszcza przez wierne przekazywanie otrzymanego daru, dobrej nowiny o Królestwie, które przyszło do ludzi w Jezusie Chrystusie. Ich liczba dwunastu wyraża nie tylko kontynuację za pośrednictwem świętych korzeni, Izraela dwunastu plemion, ale także powszechne przeznaczenie ich posługi, niosącej zbawienie aż po najdalsze krańce ziemi. Mówi o tym także symboliczne znaczenie, jakie mają liczby w świecie semickim: dwanaście to wielokrotność trzech, liczby doskonałej, oraz czterech, liczby, która odsyła do czterech punktów kardynalnych, a więc do całego świata.