Benedykt XVI o Tradycji i ślubach Jana Kazimierza

Wspólnota zrodzona z przepowiadania ewangelicznego uważa się za zgromadzoną przez słowo tych, którzy jako pierwsi doświadczyli Pana i przez Niego zostali posłani. Wie ona, że liczyć może na przewodnictwo zarówno Dwunastu, jak i tych, którzy z biegiem czasu przyłączają się do nich jako następcy w posłudze Słowa i w służbie jedności. W związku z tym wspólnota czuje się zobowiązana przekazywać innym "dobrą nowinę" bieżącej obecności Pana i Jego tajemnicy paschalnej, działającej w Duchu.

Widać to doskonale w niektórych miejscach korespondencji Pawłowej: "Przekazałem wam na początku to, co przejąłem" (1 Kor 15, 3). Ważne jest to, że św. Paweł czuje się wezwany pierwotnie przez Chrystusa osobistym powołaniem, jest prawdziwym apostołem, a mimo to również dla niego podstawowe znaczenie ma wierność temu, co otrzymał. Nie chciał on wymyślać nowego chrześcijaństwa, by tak rzec - Pawłowego, lecz nalegał: "Przekazałem wam to, co i ja przejąłem". Przekazał początkowy dar, który pochodzi od Pana i będący prawdą, która zbawia. Z kolei u kresu życia powiada do Tymoteusza: "Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka" (2 Tm 1,14).

Ukazuje to także skutecznie to prastare świadectwo wiary chrześcijańskiej, zapisane przez Tertuliana około roku 200: "(Apostołowie) na początku potwierdzili wiarę w Jezusa Chrystusa i ustanowili Kościoły dla Judei, a wkrótce potem, rozsiani po świecie ogłosili tę samą naukę i tę samą wiarę narodom, zakładając w ten sposób Kościoły w każdym mieście. Z nich z kolei inne Kościoły zapożyczyły odgałęzienie swej wiary i nasiona nauki, i nieustannie czerpią właśnie po to, aby być Kościołami. W ten sposób także one uważane są za apostolskie jako potomstwo Kościołów apostołów" (Tertulliano, De praescriptione haereticorum. 20: PL 2,32).

Sobór watykański II komentuje: "To zaś, co zostało przekazane przez Apostołów, obejmuje wszystko, co pomaga Ludowi Bożemu prowadzić święte życie oraz przyczynia się do wzrostu jego wiary. W ten sposób Kościół w swej doktrynie, w życiu i kulcie przedłuża i przekazuje wszystkim pokoleniom wszystko, czym jest i w co wierzy" (Konst. "Dei Verbum", 8).

Kościół przekazuje to wszystko, czym jest i w co wierzy, przekazuje to w kulcie, w życiu, w nauczaniu. Tradycja jest więc żywą Ewangelią, głoszoną przez Apostołów w swej całości, na podstawie pełni ich jedynego i niepowtarzalnego doświadczenia: za ich sprawą wiara przekazywana jest innym, aż do nas, aż do skończenia świata.