Droga Krzyżowa w Koloseum

MEDYTACJE I MODLITWY

przygotowane przez

DROGA KRZYŻOWA

Wielki Piątek 2022

Modlitwa na rozpoczęcie

Panie Jezu,
w tym dniu poświęconym Twojej Męce
wznosimy nasze głosy do Ciebie
ufni, że nas wysłuchasz.

Błogosławimy Ciebie,
bo Ty jesteś dla nas źródłem życia,
bierzesz na siebie nasze cierpienia,
swoim świętym krzyżem odkupiłeś świat.

Wierzymy,
że przez Twoje rany zostaliśmy uzdrowieni,
że nie zostawiasz nas samych w godzinie próby,
że Twoja Ewangelia jest prawdziwą mądrością.

Rozpoznajemy
Twoje umęczone ciało w wielu naszych braciach i siostrach,
przemoc, której doznajesz w tym, kto jest prześladowany,
Twoje opuszczenie w męce tego, kto zostaje zabity.

Ty, który zechciałeś żyć w rodzinie,
spójrz życzliwie na nasze rodziny:
wysłuchaj modlitw,
usłysz jęki,
błogosław postanowienia,
towarzysz w drodze,
podtrzymuj w niepewności,
pocieszaj zranione uczucia,
wlej odwagę, by kochać,
udziel łaski przebaczenia,
uczyń je otwartymi na potrzeby innych.

Panie Jezu,
Ty, który jesteś Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym,
spraw, abyśmy nie dali się pozbawić nadziei
na nowe człowieczeństwo,
na nowe niebo i nową ziemię,
gdzie otrzesz wszelką łzę z naszych oczu
i nie będzie już więcej jęków ani strapień,
bo dawne rzeczy przeminęły
i będziemy jedną wielką rodziną
w Twoim domu miłości i pokoju.
Amen.

1. Jezus w agonii w Ogrodzie Oliwnym                                                                                    

Z Ewangelii według św. Marka (14, 32-36)

Kiedy przybyli do miejsca zwanego Getsemani, On rzekł do swoich uczniów: «Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem się pomodlę». Wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć oraz odczuwać trwogę. I rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie». I odszedłszy nieco do przodu, padł na ziemię i modlił się, żeby – jeśli to możliwe – ominęła Go ta godzina. I mówił: «Abba, Ojcze! Dla Ciebie wszystko jest możliwe: zabierz ten kielich ode Mnie. Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty».

MŁODA PARA MAŁŻEŃSKA

Oto jesteśmy tutaj, pobraliśmy się zaledwie dwa lata temu. Nasze małżeństwo nie zostało jeszcze wystawione na próbę przez zbyt wiele burz. Pandemia nieco skomplikowała sytuację, ale jesteśmy szczęśliwi. Nasz miesiąc miodowy wydaje się być długi, mimo codziennych kłótni. Wbrew naszym różnicom. A jednak często boimy się. Kiedy myślimy o parach małżeńskich starszych przyjaciół, którzy nie dali rady. Kiedy czytamy w gazetach o rosnącej liczbie separacji. Kiedy wmawiają nam, że na pewno się rozejdziemy, bo tak postępuje świat. To sprawa statystyki. Kiedy czujemy się samotni, bo nie rozumiemy się. Kiedy z trudem wiążemy koniec z końcem. Kiedy odnajdujemy się jak obcy sobie, pod tym samym dachem. Kiedy budzimy się w nocy i czujemy w sercu ciężar i udrękę naszego „sieroctwa”. Ponieważ zapominamy, że jesteśmy dziećmi. Ponieważ wierzymy, że nasze małżeństwo i nasza rodzina zależą tylko od nas, od naszych własnych sił. Uświadamiamy sobie, że małżeństwo to nie tylko romantyczna przygoda, ale to także Getsemani, to także udręka przed wydaniem twojego ciała dla drugiego.

Panie Jezu, który znosiłeś strach i udrękę.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który modliłeś się w godzinie próby.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który wzywasz nas, abyśmy czuwali i modlili się razem z Tobą.
R. Dona nobis pacem.

Ojcze nasz...

Panie Jezu,
który pośród spokojnych drzew oliwnych
modląc się, zgodziłeś się cierpieć za nas aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej,
wysłuchaj naszych błagań za młodych małżonków:
pomóż im w zjednoczeniu z Tobą stawić czoła trudnościom
i spraw, abyśmy wszyscy pozostali z Tobą w godzinie próby.
Ty, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.