Ecclesia in Oceania

Kobiety w Kościele

46. Wielka procesja świętych przez wieki potwierdza, że kobiety zawsze wnosiły w życie Kościoła wyjątkowe i niezastąpione dary, oraz że bez tych darów wspólnota chrześcijańska byłaby beznadziejnie zubożona . Teraz bardziej niż kiedykolwiek Kościół potrzebuje zdolności i energii, co więcej świętości kobiet, jeżeli nowa ewangelizacja ma zrodzić tak bardzo upragnione owoce.

Choć niektóre kobiety stale czują się wyłączone zarówno z Kościoła, jak i ze społeczeństwa jako całości, to jednak wiele innych znajduje głębokie poczucie spełnienia wnosząc wkład w życie parafii, uczestnicząc w liturgii, życiu modlitwy oraz w apostolskich i dobroczynnych dziełach Kościoła w Oceanii. Kościół na poziomie lokalnym powinien umożliwić kobietom odegranie właściwej im roli w posłannictwie Kościoła; nigdy nie powinny czuć się obce. Wiele form apostolatu świeckich i wiele świeckich programów formacyjnych jest otwarte dla kobiet, podobnie jak i różne role kierownicze, które pozwalają im na obfitsze ofiarowanie swych darów w służbie posłannictwu Kościoła .

Nowe ruchy kościelne

47. Jednym ze „znaków czasu” dla Kościoła w Oceanii jest powstawanie nowych ruchów kościelnych, które są jednym z owoców Soboru Watykańskiego II. Dają one potężny bodziec i wsparcie katolikom różnego wieku w próbie bardziej intensywnego przeżywania życia ucznia. Niektóre z nich wydają wiele powołań do kapłaństwa i życia zakonnego; stanowi to powód do wielkiej wdzięczności. Poprzez te ruchy kościelne, wielu katolików na nowo głęboko odkrywa Chrystusa, i to doświadczenie pozwala im pozostać wiernymi w kulturalnym kontekście dzisiejszych czasów, bez względu na pojawiające się trudności. Gdy ruchy te pomagają ludziom wzrastać w chrześcijańskim życiu, przynoszą Kościołowi liczne dary świętości i posługi .

Przyjmując je jako znaki Ducha Świętego działającego w Kościele, Ojcowie Synodu prosili, aby działały one w ramach struktur Kościołów lokalnych, pomagając budować communio diecezji, w której się znajdują. Miejscowy biskup powinien „sprawować posługę pasterską przyjmując je i przewodząc im, prosząc je jednocześnie o respektowanie strategii pastoralnej diecezji” .