Posynodalna adhortacja apostolska Jego Świętobliwości papieża Jana Pawła II - Tłum. Wojciech Kluj OMI (za zgodą Papieskich Dzieł Misyjnych)
Młodzi w Kościele
44. W wielu krajach Oceanii młodzi ludzie stanowią większość społeczeństwa, podczas gdy sytuacja inaczej przedstawia się w takich krajach jak Australia i Nowa Zelandia. Ojcowie Synodu pragnęli upewnić młodych Kościoła w Oceanii, że są oni wezwani, by być „solą ziemi i światłem świata” (Mt 5,13.14). Biskupi życzyli im zrozumienia, że są istotną częścią dzisiejszego Kościoła, oraz że kościelni liderzy są wyczuleni na znajdywanie sposobów pełniejszego zaangażowania młodych ludzi w życie i posłannictwo Kościoła. Młodzi katolicy są wezwani, by pójść za Jezusem; nie tylko w przyszłości jako dorośli, ale już teraz jako dojrzewający uczniowie. Oby zawsze byli pociągani nadzwyczaj atrakcyjną osobą Jezusa i poruszani wyzwaniami wzniosłych ideałów Ewangelii!
Dzięki temu zawsze będą mieli moc do podejmowania aktywnego apostolatu, do którego Kościół już teraz ich wzywa i odegrania radośnie i energicznie swej roli w życiu Kościoła na każdym poziomie: uniwersalnym, narodowym, diecezjalnym i miejscowym . Dziś „młodzi żyją w kulturze, która jest specyficzna dla nich. Ważnym jest, aby kościelni liderzy badali kulturę i język młodzieży, przyjmowali ich i wcielali pozytywne aspekty ich kultury do kościelnego życia i misji” .
Jednak jest to również czas, w którym młodzi ludzie stawiają czoła wielkim trudnościom. Wielu z nich nie jest w stanie znaleźć zatrudnienia, częstokroć napływając do większych miast, gdzie presja izolacji, samotność i bezrobocie doprowadzają ich do sytuacji destrukcyjnych. Niektórzy z nich są kuszeni do nadużywania narkotyków i do innych nałogów, a nawet do popełnienia samobójstwa. Jednak nawet w takich sytuacjach młodzi ludzie często szukają życia, które tylko Chrystus może im dać. Ważnym jest zatem, aby Kościół głosił młodym Ewangelię tak, aby mogli ją oni zrozumieć, tak aby umożliwić im pochwycenie za rękę Chrystusa, który nigdy nie przestaje wychodzić do nich, zwłaszcza w ich mrocznych chwilach.
Ojcowie Synodu byli przekonani o potrzebie posługi młodych młodym i powtórzyli prośbę, którą wypowiedziałem wobec młodzieży, kiedy odwiedziłem region: „Nie bójcie się podjąć zadania czynienia Chrystusa znanym i kochanym, zwłaszcza wśród młodych ludzi w waszym wieku, którzy stanowią większość społeczeństwa” . Wraz z Ojcami Synodu wzywam młodych ludzi Kościoła do modlitewnego rozważenia pójścia za Jezusem w kapłaństwie lub życiu konsekrowanym, ponieważ potrzeba jest wielka. Biskupi wyraźnie chwalili młodych ludzi za ich wyostrzony zmysł sprawiedliwości, osobistej integralności i respektu dla ludzkiej godności, za opiekę nad potrzebującymi i troskę o środowisko naturalne. Są to znaki wielkiej hojności Ducha, który nie przestanie przynosić owoców w życiu dzisiejszego Kościoła, tak jak to zawsze bywało w przeszłości.
W wielu miejscach młodzieżowe pielgrzymki są pozytywnym znakiem życia młodych katolików . Pielgrzymka od dawna stanowi część chrześcijańskiego życia i może być bardzo pomocna w określeniu poczucia tożsamości i przynależności. Ojcowie Synodu uznali ważność Światowego Dnia Młodzieży jako okazji, aby młodzi doświadczyli prawdziwego communio, jak było to najbardziej dostrzegalne podczas Wielkiego Jubileuszu. Przybyli tu, aby razem słuchać słowa Bożego głoszonego w zrozumiałym dla nich języku, by rozważać je na modlitwie i uczestniczyć w inspirujących liturgiach i spotkaniach modlitewnych . Wielokrotnie widziałem, jak wielu z nich jest z natury otwartych na misterium Boga objawionego w Ewangelii. Niech chwalebne misterium Jezusa Chrystusa przyniesie nieustanny pokój i radość młodym ludziom Oceanii!
Od 2017 r. jest ona przyznawana również przedstawicielom świata kultury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.