Homilia Jana Pawła II wygłoszona 6 maja podczas Mszy św. na Stadionie Abbasydów w Damaszku

5. Rodziny chrześcijańskie, Kościół liczy na was i pokłada w was nadzieję, że przekażecie swoim dzieciom wiarę, którą otrzymaliście poprzez wieki po Apostole Pawle. Pozostając zjednoczone i otwarte na wszystkich, broniąc zawsze prawa do życia od momentu poczęcia, bądźcie nosicielami światła, w pełni odpowiadając planom Bożym i autentycznym wymogom osoby ludzkiej! Przywiązujcie wielką wagę do modlitwy, do słuchania Słowa Bożego i do wychowania chrześcijańskiego, w czym znajdziecie skuteczne oparcie, aby móc odpowiedzieć na trudności życia codziennego i na wielkie wyzwania dzisiejszego świata. Regularne uczestnictwo w Eucharystii niedzielnej jest potrzebą każdego życia chrześcijańskiego wiernego i konsekwentnego. Jest uprzywilejowanym darem, gdzie urzeczywistnia się i zapowiada komunia z Bogiem i z braćmi.

Bracia i siostry, szukajcie niestrudzenie oblicza Chrystusa, które objawia się w was. W Nim znajdziecie tajemnicę waszej prawdziwej wolności i radości serca! Niech w największej głębi was samych żyje pragnienie autentycznego braterstwa między wszystkimi ludźmi! Oddając się z entuzjazmem służbie innych, znajdziecie sens swego życia, ponieważ tożsamość chrześcijańska nie wyraża się w opozycji do innych lecz w zdolności wyrzeczenia się siebie i wychodzenia naprzeciw braciom. Otwarcie na świat z jasnością i bez lęku, stanowi cząstkę powołania chrześcijanina, świadomego własnej tożsamości i zakorzenionego w swojej religijnej spuściźnie, która wyraża bogactwo świadectwa Kościoła.

6. "Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. One idą za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy" (J 10, 27-30).

W tych słowach dzisiejszej Ewangelii sam Jezus Chrystus ukazuje nam cudowny dynamizm ewangelizacji. Bóg, który wielekroć i na różne sposoby przemawiał do Ojców przez proroków, na końcu przemówił przez swego Syna (por. Hbr 1,1-2). Ten Syn, o tej samej istocie co Ojciec, jest Słowem życia. To On sam daje życie wieczne. Przybył, abyśmy mieli życie i mieli je w obfitości (por. J 10, 10). Św. Paweł poznał tę prawdę u bram Damaszku w czasie swego spotkania ze zmartwychwstałym Chrystusem, i uczynił ją treścią swego przepowiadania. Stanęła przed nim cudowna rzeczywistość Krzyża Chrystusowego, na którym dokonało się odkupienie świata. Paweł zrozumiał tę rzeczywistość i poświęcił jej całe swoje życie.
Bracia i siostry, podnieśmy wzrok ku Krzyżowi Chrystusa, by odkryć w nim źródło naszej nadziei! W nim znajdziemy prawdziwą drogę życia i szczęścia.

Przypatrujmy się miłosnemu obliczu Boga, który ofiaruje nam swego Syna, aby z nas wszystkich uczynić "jedno serce i duszę jedną" (Dz 4,32). Przyjmijmy go w naszym życiu, aby zeń czerpać inspirację i tworzyć komunię, która stanowi samą istotę Kościoła

Wasza przynależność do Kościoła winna być dla was i dla wszystkich braci i sióstr znakiem nadziei, która przypomina nam, że Pan spotyka każdego z nas na swej drodze, często w sposób tajemniczy i nieoczekiwany, jak w drodze do Damaszku spotkał Pawła, oślepiając go jasnym światłem.
Oby Zmartwychwstały, którego Paschę tego roku wszyscy chrześcijanie świętowali razem, udzielił nam daru komunii w miłości! Amen.

Tłum. Jan Jarco/mp (KAI)