Przemówienie Ojca Świętego na lotnisku w Astanie

Panie Prezydencie, Dostojni przedstawiciele Władz, Umiłowani Bracia i Siostry!

1. Dziękuję Bogu, który kierował moimi krokami do miasta Astany, stolicy tego szlachetnego i obszernego Kraju położonego w centrum Eurazji. Z miłością całuję tę ziemię, na której powstało wieloetniczne państwo, będące spadkobiercą licznych wielowiekowych tradycji duchowych i kulturalnych, a teraz dążące do nowych celów społecznych i gospodarczych. Od dawna pragnąłem tego spotkania i bardzo się cieszę, iż mogę objąć serdecznie i z podziwem wszystkich obywateli Kazachstanu.

Do dzisiejszego spotkania zacząłem się przygotowywać w modlitwie od chwili, kiedy spotkałem się z Panem, Panie Prezydencie, w Watykanie, i kiedy to Pan mnie zaprosił do odwiedzenia tego kraju. Teraz proszę Pana Boga, aby ten dzień uczynił błogosławionym dla wszystkich umiłowanych mieszkańców Kazachstanu.

2. Dziękuję Panu, Panie Prezydencie, za złożone mi wówczas zaproszenie i dziękuję za zaangażowanie się w przygotowanie tej wizyty w jej wszystkich złożonych aspektach. Dziękuję także Panu za uprzejme słowa powitania, które Pan do mnie skierował w imieniu Rządu i Narodów Kazachstanu. Witam serdecznie władze wojskowe i cywilne oraz członków Korpusu Dyplomatycznego. Poprzez nich serdecznie pozdrawiam narody, które oni godnie reprezentują.

Witam Przywódców Islamskich i wiernych, którzy chlubią się wielowiekową tradycją religijną w tym regionie. Moje pozdrowienia kieruję także do wszystkich ludzi dobrej woli zaangażowanych w krzewienie wartości moralnych i duchowych, które mogą zapewnić pokojową przyszłość dla każdego. Szczególne pozdrowienie kieruję do Biskupów i wiernych Kościoła prawosławnego i do chrześcijan innych Kościołów i Wspólnot Kościelnych. Jest mi miło ponowić zaproszenie do współpracy wszystkich, ażeby w trzecim tysiącleciu uczniowie Chrystusa jednym głosem i jednym sercem głosili Ewangelię - orędzie nadziei dla całej ludzkości.