Homilia Benedykta XVI wygłoszona podczas Mszy św. w Efezie

Magnificat

Liturgia dzisiejsza każe nam powtarzać, jako refren w Psalmie responsoryjnym, hymn chwały, który Dziewica z Nazaretu wyśpiewała w czasie spotkania ze starszą krewną Elżbietą (por. Łk 1,39). Pocieszająco rozbrzmiewały więc w naszych sercach słowa psalmisty: "Łaskawość i wierność spotkają się z sobą, ucałują się sprawiedliwość i pokój" (Ps 85 [84],11).


Drodzy Bracia i Siostry,

Przez tę wizytę chciałem, aby wspólnota chrześcijańska, która tu w Turcji jest zaprawdę małą mniejszością i codziennie doświadcza niemałych wyzwań i trudności, odczuła miłość i bliskość duchową nie tylko moją, ale Kościoła powszechnego.

Z mocną ufnością śpiewajmy razem z Maryją "Magnificat" chwały i dziękczynienia Bogu, który spogląda na pokorę swej służebnicy (por. Łk 1,47-48).

Śpiewajmy o tym z radością także wtedy, gdy doświadczamy trudności i zagrożeń, jak potwierdza to piękne świadectwo rzymskiego kapłana ks. Andrei Santoro, którego chciałbym przypomnieć także podczas tej naszej celebry.

Maryja uczy nas, że źródłem naszej radości i naszym jedynym mocnym oparciem jest Chrystus i powtarza nam Jego słowa: "Nie lękajcie się" (Mk 6,50), "Oto Ja jestem z wami" (Mt 28,20). Pod Jego potężne ramię uciekamy się (por. Łk 1,51).

A Ty, Matko Kościoła, towarzysz nam zawsze na naszej drodze! Maryjo, Matko Boża, módl się za nami! "Aziz Meryem Mesih'in Annesi bizim için Dua et".

Amen.