Wyjątkowa celebra pokutna w Watykanie

W wrtykule zatytułowanym "Chrystus zlecił nam posługę jednania..." bp Józef Wysocki napisał:

Z nieukrywaną radością przyjąłem wiadomość, że wśród wielu zaplanowanych w najbliższym czasie uroczystości papieskich znalazła się liturgia pokutna ze spowiedzią indywidualną. Wydarzenie to będzie miało miejsce dzisiaj, we wtorek Wielkiego Tygodnia, w Bazylice św. Piotra. Należy pojmować tę celebrę jako wydarzenie niezwykłe, i to z wielu powodów.
Najpierw należy podkreślić, że w tak uroczystej formie liturgia pokutna ze spowiedzią indywidualną uczestniczących w niej wiernych będzie celebrowana w Wielkim Tygodniu w Watykanie po raz pierwszy. Celebra papieska zawsze była wzorem celebracji liturgicznych dla diecezji na całym świecie. Dotychczas w Wielkim Tygodniu Papież przewodniczył procesji z palmami i Eucharystii Niedzieli Palmowej, poświęceniu olejów i Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, liturgii Wielkiego Piątku i nabożeństwu Drogi Krzyżowej, Wigilii Paschalnej i Eucharystii Wielkanocnej z błogosławieństwem "Urbi et Orbi". Szczególnie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego udzielane katechumenom z różnych kontynentów w Wigilię Paschalną objawiają powszechność i macierzyński charakter Kościoła ciągle rodzącego nowych uczniów Chrystusa.
Odczuwało się jednak wyraźny brak uroczystej celebry pokutnej, a to ze względu na wyraźnie pokutny charakter okresu Wielkiego Postu. W procesie formacji dojrzałej wiary, głównie w katechumenacie, Wielki Post był "okresem oświecenia i oczyszczenia", bezpośredniego przygotowania do sakramentów inicjacji, czasu skrutyniów i konfrontacji życia z prawdą Ewangelii. Dla chrześcijan, którzy przyjęli już sakramenty wtajemniczenia (chrzest, bierzmowanie i Eucharystię), jest to czas przygotowania do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych w liturgii paschalnej i odnowienia przymierza zawartego z Chrystusem w sakramencie chrztu.
Chociaż Ojciec Święty Jan Paweł II każdego roku zasiadał w Wielki Piątek w konfesjonale i spowiadał kilkadziesiąt osób, wskazując na konieczność sakramentalnej pokuty w życiu chrześcijanina, to mimo wszystko brakowało w Kościele wyraźnego świadectwa czynienia pokuty w wymiarze wspólnotowym. Grzech ma wymiar społeczny, niszczy wspólnotę Kościoła, powoduje podziały, zaciemnia blask świętości Kościoła. Ponieważ ma charakter wspólnotowy, domaga się również epifanii wspólnotowej pokuty.
Ojciec Święty, biskupi i prezbiterzy uroczyście i często przed kamerami współczesnego świata, jakby na rynku globalnej wioski, celebrują Eucharystię, zgromadzenie nawróconych grzeszników, które ma być pełnym znakiem jedności Bożego ludu. Miejmy nadzieję, że tak samo uroczyście celebrowana liturgia sakramentu pojednania będzie mówić światu o potrzebie nawrócenia i pokuty.