Papieskie intencje na marzec

W Watykanie podano z komentarzem papieskie intencje modlitewne na marzec. Ojciec święty zachęca w tym miesiącu do modlitwy, by młodzi, którzy szukają sensu życia, otaczani byli zrozumieniem i szacunkiem i spotykali na swej drodze cierpliwych i pełnych miłości przewodników. Jako komentarz do marcowej intencji ogólnej zaproponowano to, co Jan Paweł II pisał w orędziu na Światowy Dzień Pokoju roku 1994.

Zwrócił on uwagę, że „środowiskiem stwarzającym najlepsze warunki do przekazywania wartości religijnych i kulturowych” jest rodzina. Rodzice „powinni wpajać swoim dzieciom poszanowanie godności każdej osoby oraz wielkich wartości pokoju. O wartościach tych należy nie tyle «pouczać», ile raczej «świadczyć»... Cnoty rodzinne, oparte na głębokim poszanowaniu życia i godności ludzkiej istoty, a wyrażające się w konkretnych sytuacjach przez wyrozumiałość, cierpliwość, moralne wsparcie i wzajemne przebaczenie, pozwalają wspólnocie rodzinnej przeżyć pierwsze i podstawowe doświadczenie pokoju”. W orędziu sprzed 12 lat papież pamiętał też o tych, „którzy z różnych powodów czują się pozbawieni rodziny”. Wskazał, że „istnieje rodzina także dla nich. Kościół jest dla wszystkich domem i rodziną”.

Ojciec święty poleca też intencję misyjną na obecny miesiąc. Zachęca do modlitwy, aby w całym Kościele wzrastała powszechna świadomość misyjna, która sprzyja współpracy i wymianie misjonarzy. Dobry komentarz do tej intencji znajdujemy w posynodalnej adhortacji apostolskiej Pastores gregis o posłudze biskupów. Papież przypomniał w niej, że „biskupi są konsekrowani nie tylko dla jednej diecezji, ale dla zbawienia wszystkich ludzi”. Dlatego „każdy biskup musi być świadomy misyjnego charakteru swej posługi pasterskiej. Zatem wszystkie jego działania pasterskie muszą być przepojone duchem misyjnym, aby wzbudzały i podtrzymywały w sercach wiernych gorliwość w szerzeniu Ewangelii”. Jego zadaniem w diecezji „jest wzbudzanie działań i inicjatyw misyjnych”.

Dla „podtrzymania żywotności ducha misyjnego wśród wiernych” Kościół partykularny może otrzymać wielki wkład doświadczenia od misyjnych zgromadzeń zakonnych. „Na początku nowego tysiąclecia – pisał Jan Paweł II w adhortacji Pastores gregis – zaangażowanie misyjne trzeba nasilać poprzez coraz ściślejszą współpracę misyjną”.