Audiencja środowa: Bóg wszystko przenika

Papież rozważał pierwszą część Psalmu 139: "Bóg wszystko przenika".

Na placu św. Piotra zgromadziło się ok. 18 tys. pielgrzymów z całego świata, w tym wielu z Polski. Ojciec Święty pozdrowił m.in. polskich biskupów obecnych w Rzymie z okazji wizyty ad limina Apostolorum.

- Bóg wie wszystko, jest obecny przy swoim stworzeniu, które nie może od niego odejść. Jednak Jego obecność nie jest narzucająca się pomimo, że Jego wzrok potrafi być surowy w obliczu zła, na które nie pozostaje obojętnym - mówił Papież.

Benedykt XVI podkreślił, że treścią Psalmu 139 jest przede wszystkim ufność. - Bóg nas nie zostawia, także w najtrudniejszych momentach; On jest wciąż przy nas, również w ostatnia noc naszego życia, kiedy nikt już nam nie towarzyszy, w noc naszej śmierci. Pan nie zostawia nas, towarzyszy nam również w tej ostatniej samotności, a zatem jako chrześcijanie musimy być ufni, że nie jesteśmy nigdy pozostawieni samym sobie - powiedział Benedykt XVI.

Po odczytaniu katechezy Papież pozdrowił pielgrzymów w różnych językach. Zwracając się do Polaków Papież powiedział: - Witam pielgrzymów z Polski i z innych krajów. Pozdrawiam polskich biskupów obecnych w Rzymie z okazji wizyty ad limina Apostolorum. Witam pielgrzymów z Zakopanego oraz licealistów z Bydgoszczy. Niech pobyt w Rzymie dobrze przygotuje was wszystkich do świąt Bożego Narodzenia. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Oprócz polskich biskupów na placu św. Piotra byli m.in. paulini z Jasnej Góry oraz profesorowie i studenci z uczelni Poznania i Leszna.

Publikujemy cały tekst przemówienia papieskiego:

1. W dwóch różnych momentach Liturgia Nieszporów - której Psalmy i pieśni rozważamy - przynosi nam lekturę hymnu mądrościowego szczególnej urody i o potężnym ładunku uczuciowym, jakim jest Psalm 139 (138). Dzisiaj mamy przed sobą pierwszą część tego utworu (por. ww. 1-12), czyli dwie pierwsze zwrotki, które wysławiają najpierw wszechwiedzę Boga (por. ww. 1-6), a następnie Jego wszechobecność w czasie i przestrzeni (por. ww. 7-12).

Siła obrazów i wyrażeń ma na celu wysławianie Stwórcy: "Jeśli taki jest ogrom dzieł stworzonych - stwierdza Teodoret z Cyru, pisarz chrześcijański z V stulecia - jakże wielki musi być ich Stwórca!" (Discorsi sulla Provvidenza, 4: Collana di Testi Patristici, LXXV, Roma 1988, p. 115). Medytacja Psalmisty zmierza przede wszystkimo do przeniknięcia tajemnicy Boga nadprzyrodzonego, a przecież bliskiego nam.