To podróż nacechowana smutkiem

Publikujemy słowa Papieża podczas lotu na Lesbos.

Ojciec Lombardi:

Ojcze Święty, witamy Cię pośród nas. Wszystkiego najlepszego na tę wymagającą podróż, podczas której mamy nadzieję Mu towarzyszyć dobrze spełniając zadanie, aby Jego przesłanie, Jego gest były dobrze zrozumiane w całym świecie. Jest nas około pięćdziesięciu. Jak zwykle reprezentujemy po trochu wszystkie kraje, kontynenty, języki i środki przekazu. Udało się nam utworzyć tę grupę w ciągu zaledwie kilku dni. To znaczy, że zawsze jest wielkie zainteresowanie, pragnienie i gotowość towarzyszenia Ci. Czy zechciałbyś nam powiedzieć kilka słów na początek tej podróży…

Ojciec Święty:

Przede wszystkim, dzień dobry! Życzę wam dobrego dnia. Dziękuję wam za to towarzystwo. Jest to podróż nieco różniąca się od innych. Podczas podróży apostolskich idziemy robić wiele rzeczy: spotykać się z ludźmi, mówić… jest również radość spotkania. Ta podróż jest naznaczona smutkiem, to jest ważne. Jest to podróż smutna. Udajemy się, aby spotkać się z katastrofą humanitarną największą po Drugiej Wojnie Światowej. Udajemy się – to zobaczymy – do wielu ludzi, którzy cierpią, którzy nie wiedzą dokąd pójść, którzy musieli uciekać. I pójdziemy też na cmentarz: morze. Wielu ludzi utonęło. Mówię to nie, żeby zasmucać, nie dla smutku, ale dlatego, by również wasza praca dzisiaj mogła przekazać w waszych środkach stan ducha, z jakim podejmuję tę podróż. Dziękuję, że mi towarzyszycie. Bardzo dziękuję!
Jeszcze jedno słowo. Chciałbym wam przypomnieć, że dzisiaj Papież Benedykt XVI obchodzi 89.urodziny. Módlmy się za niego!