Ks. Piotr Skarga SJ sługą Bożym

Niech Ojciec Skarga, wybitny kaznodzieja i patriota, stanie się też naszym patronem i orędownikiem, a jak za życia inspirował wielu do służby Bogu, tak niech i teraz wskazuje nam drogę jeszcze większej doskonałości – tak prowincjał zachęca do zintensyfikowania modlitw w intencji beatyfikacji.

Starania jezuitów o beatyfikację ks. Skargi otrzymały 10 października br. formalną akceptację i zatwierdzenie watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Od tej chwili ks. Piotrowi Skardze SJ przysługuje tytuł „sługi Bożego”.

Następnie 23 października br. kard. Stanisław Dziwisz w obecności prowincjała podpisał edykt, w którym zwrócił się do wiernych archidiecezji krakowskiej o przekazanie do kurii wszelkich dokumentów mających jakikolwiek związek lub dotyczących ks. Piotra Skargi SJ.

„Od chwili śmierci ks. Piotr Skarga cieszył się w Polsce powszechną opinią świętości. Sławiły go własne jego czyny, w tym głównie Arcybractwo Miłosierdzia, a także dzieła, szczególnie „Żywoty świętych”, które stały się najbardziej poczytną książką i przez wieki kształtowały duchowość wiernych i język polski” – podkreślił w edykcie metropolita krakowski.

Kard. Dziwisz wspomniał też, że zmarły w 1612 r. ks. Skarga, już w XVII wieku uchodził za sługę Bożego, co wyrażono m.in. na jego trumnie. Licznie odwiedzano jego grób, a cząstki szat zbierano jako relikwie. W XVIII wieku sławiono go nadal jako złotoustego kaznodzieję, pisarza, energicznego misjonarza i ascetę.

„Wielkie rocznice w 1886, 1912, 1936, 2012 r. obchodzone w Polsce jako Rok Skargi dawały okazję do upowszechniania jego dorobku. Każde pokolenie Polaków znajdowało w spuściźnie tego niezwykłego człowieka pokarm duchowy dla siebie” – przypomniał Kardynał.

Piotr Skarga, najwybitniejszy kaznodzieja w dziejach dawnej Rzeczpospolitej urodził się w 1536 r. w Grójcu k. Warszawy. Święcenia kapłańskie przyjął w 1564 roku. Pięć lat później rozpoczął jezuicki nowicjat w Rzymie oraz studia w Kolegium Rzymskim. Po dwóch latach wrócił do Polski. Pracował w Pułtusku, we Lwowie, Jarosławiu, Warszawie, Płocku i Wilnie, gdzie w 1579 roku został pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej. Pracę w Krakowie rozpoczął w 1584 roku, gdzie założył Arcybractwo Miłosierdzia Bogarodzicy, Bank Pobożny, który udzielał bezprocentowych pożyczek i Skrzynkę św. Mikołaja gromadzącą posagi dla ubogich panien. Pisał skargi ubogim analfabetom. Stąd uzyskał swój przydomek – Skarga.

Piotr Skarga zasłynął jako gorliwy kaznodzieja, obrońca wiary, patriota, filantrop. Umiłowanie Kościoła i ojczyzny oraz troska o dobro wspólne były tematem przewodnim jego działalności. Jest autorem największych dzieł I Rzeczpospolitej. Kaznodzieja zmarł w 1612 r. w Krakowie. Trumna z jego ciałem spoczywa w krypcie kościoła św. Piotra i Pawła w Krakowie.