W prawosławnej katedrze św. Mikołaja Cudotwórcy w Bejrucie odbyła się 17 lutego druga intronizacja nowego patriarchy Wielkiej Antiochii i Całego Wschodu Jana X.
Wzięli w niej udział zwierzchnicy i wysokiej rangi przedstawiciele prawie wszystkich autokefalicznych Kościołów prawosławnych z całego świata. Polskie prawosławie reprezentował biskup lubelsko-chełmski abp Abel. Wcześniej podobna uroczystość odbyła się 10 bm. w katedrze Krzyża Świętego w Damaszku. Obrzęd intronizacji, czyli uroczystego i urzędowego objęcia najwyższej władzy w Kościele antiocheńskim przez nowego zwierzchnika, rozpoczął się liturgią w soborze katedralnym w bejruckiej dzielnicy Aszrafija. Przewodniczyli jej nowy patriarcha Jan oraz zwierzchnicy Kościołów: cypryjskiego – abp Chryzostom i Ziem Czeskich i Słowacji – metropolita Krzysztof. Wraz z nimi liturgię koncelebrowali pozostali hierarchowie, przybyli na uroczystości, w tym abp Abel z Polski.
Swoich przedstawicieli nie przysłał tylko Patriarchat Bułgarski, przygotowujący się obecnie do wyboru własnego zwierzchnika.
Na uroczystości przybyli także przedstawiciele Kościoła katolickiego z Watykanu i z Kościołów wschodnich, w tym przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan kard. Kurt Koch oraz patriarchowie: maronicki – kard. Bechara Butros Rai i melchicki – Grzegorz III Laham, a także zwierzchnicy kościołów wschodnich (niechalcedońskich): syromalabarskiego – patriarcha Ignacy Józef III, jakobicki patriarcha Antiochii – Mar Ignacy Zakka I Iwas i ormiański katolikos Cylicji – Aram I. Byli też przedstawiciele innych wyznań chrześcijańskich oraz społeczeństw Libanu i Syrii.
Obecnie byli również prezydent i premier Libanu – Michel Sleiman (Sulajman) i Nadżib Mikati wraz z niektórymi członkami rządu, przedstawiciele korpusu dyplomatycznego, akredytowanego w tym kraju.
W czasie liturgii modlono się po arabsku, grecku, łacińsku i starocerkiewnosłowiańsku, a także po gruzińsku, serbsku, rumuńsku, czesku, francusku, angielsku i niemiecku.
Wielce Błogosławiony Patriarcha Wielkiego Bożego Grodu Antiochii, Syrii, Arabii, Cylicji, Iberii i Całej Mezopotamii oraz Całego Wschodu Jan X (Jazidżi) został wybrany 17 grudnia w czasie posiedzenia Synodu Biskupów w klasztorze Balamand w północnym Libanie. Dotychczas był on metropolitą antiocheńskiej wspólnoty prawosławnej w Europie Zachodniej i Środkowej (z siedzibą w Paryżu), która w ostatnich latach znacznie wzrosła na skutek zwiększonej migracji. Zastąpił on patriarchę Ignacego IV (Hazima), zmarłego 5 grudnia w wieku 92 lat.
Nowy zwierzchnik Kościoła antiocheńskiego urodził się w 1955 roku w portowym mieście syryjskim Latakii (czyli historycznej Laodycei). Ma za sobą studia w Syrii, w Libanie i Grecji. W 1978 uzyskał dyplom z teologii na Wydziale Teologicznym w Balamandzie, po czym do 1982 studiował na wydziale muzyki bizantyńskiej w Salonikach, zdobywając doktorat z muzyki liturgicznej. Od 1981 wykładał na swym dawnym wydziale w Balamandzie, którego do 2005 był kilkakrotnie dziekanem.
W 1983 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 2001-05 był także opatem klasztoru w Balamandzie. 24 stycznia 1995 został biskupem, początkowo pomocniczym eparchii (diecezji) Akkar, a w 2008 Święty Synod mianował go metropolitą Europy Zachodniej i Środkowej. Jan X ma młodszego o 4 lata brata, który od 12 lat jest metropolitą Aleppo w Syrii.
Obecnie terytorium kanoniczne Patriarchatu, który zajmuje trzecie miejsce na honorowej liście światowego prawosławia, obejmuje Syrię, Liban i historyczną Mezopotamię (dzisiejszy Irak i Iran), ale ma on też swoje eparchie i parafie na innych terenach, m.in. w obu Amerykach,w Australii i w Europie. Swoją siedzibę patriarcha ma w stolicy Syrii – Damaszku.
Posługa musi być służbą ludziom, a nie jedynie chłodnym wypełnianiem prawa.
Dbajcie o relacje rodzinne, bo one są lekarstwem zarówno dla zdrowych, jak i chorych
Franciszek będzie pierwszym biskupem Rzymu składającym wizytę na tej francuskiej wyspie.
Od 2017 r. jest ona przyznawana również przedstawicielom świata kultury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.