Życie Benedykta XVI dzień po dniu

2009

24 stycznia: Benedykt XVI zdjął ekskomunikę z czterech biskupów konsekrowanych w 1988 r. bez zgody Stolicy Apostolskiej przez abp Marcela Lefebvre’a. Decyzja ta wzbudziła kontrowersje nie tylko w łonie samego Kościoła katolickiego, ale też wśród Żydów z powodu negacjonistycznych wypowiedzi biskupa Richarda Williamsona - jednego z czterech hierarchów lefebrystów. W odpowiedzi na krytykę Benedykt XVI ogłosił 12 marca specjalny list do „braci biskupów”, w którym wyraża swe poruszenie i smutek z powodu reakcji, jakie wywołała także w samym Kościele ta decyzja o zdjęciu ekskomuniki.

17-23 marca: Benedykt XVI odbył swą pierwszą pielgrzymkę do Afryki. W ciągu siedmiu dni odwiedził Kamerun (17-20 III) i Angolę (20-23 III), a w nich odpowiednio Jaunde i Luandę. Przyjmowano go z gorącą, afrykańską gościnnością. Choć była to podróż tylko do dwóch państw, chciał, jak sam przyznał, dzięki niej „symbolicznie objąć sercem cały kontynent”. Podczas podróży dotknął wszystkich „otwartych ran” Czarnego Lądu: głodu, epidemii AIDS, korupcji, nadużywania władzy, regionalnych konfliktów, bezdomnych, sierot i wdów, ludzi okrutnie prześladowanych, handlu ludźmi i wielu innych problemów.

28 kwietnia: Benedykt XVI odwiedził zniszczoną trzęsieniem ziemi Abruzję. Spędził trzy godziny w tym regionie środkowych Włoch, na terenach nawiedzonych przez kataklizm z 5 na 6 kwietnia.

8-15 maja: W ramach swej 12. podróży zagranicznej Benedykt XVI pielgrzymował do Ziemi Świętej. Odwiedził tam Jordanię, Izrael i Terytoria Palestyńskie. Jej pierwszym etapem była Jordania – od 8 do 11 maja, drugim Izrael – od 11 do 15 maja, a 13 maja był gościem władz Autonomii Palestyńskiej. Papież modlił się w miejscach świętych, zwłaszcza o pokój w Ziemi Świętej i na całym świecie. W Jordanii podkreślał znaczenie pokojowego współżycia chrześcijan i muzułmanów. W Izraelu i na Terytoriach Palestyńskich wzywał przede wszystkim Żydów i Palestyńczyków do wzajemnego szacunku, pojednania i współpracy, podkreślając, że szczególną rolę w tych dążeniach powinna odgrywać Jerozolima – miejsce spotkania trzech religii monoteistycznych: judaizmu, islamu i chrześcijaństwa. Wielkim echem odbiła się wizyta Ojca Świętego przy Murze Płaczu oraz w Instytucie Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu Yad Vashem.

19 czerwca: otwarcie Roku Kapłańskiego. Benedykt XVI ogłosił go w związku z przypadającą w 2009 r. 150. rocznicą śmierci patrona proboszczów, św. Jana Marii Vianneya. W liście na rozpoczęcie Roku papież nawiązał do cierpień powodowanych „niewiernością” niektórych duchownych, będącą dla świata powodem zgorszenia i odrzucenia Kościoła.

21 czerwca: Benedykt XVI odwiedził sanktuarium św. Pio z Pietrelciny w San Giovanni Rotondo.

28 czerwca: Zamknięcie Roku św. Pawła. Podczas Nieszporów, sprawowanych w rzymskiej bazylice św. Pawła za Murami, Benedykt XVI podkreślił nieustanną aktualność orędzia Apostoła Narodów.

7 lipca: trzecia encyklika Benedykta XVI „Caritas in veritate”. Jej tematem jest integralny rozwój ludzki w miłości i prawdzie. Papież adaptuje w niej naukę społeczną Kościoła do wyzwań globalizującego się świata w dobie kryzysu. Integralny rozwój człowieka traktuje jako wartość nadrzędną wszelkiego postępu.

17 lipca: papież w szpitalu. W czasie wakacji w Les Combes w Dolinie Aosty Benedykt XVI upadł nocą w swoim pokoju i złamał przegub prawej ręki.

19 września: Benedykt XVI zapowiada Zgromadzenie Specjalne Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu. Odbędzie się ono w Watykanie w dniach 10-24 października 2010 roku nt. „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: wspólnota i świadectwo: «Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących» (Dz 4, 32)”.

26-28 września: Benedykt XVI pielgrzymował do Republiki Czeskiej. Odwiedził Pragę, Brno i Stary Bolesławiec. Nadzieja, jaką niesie chrześcijaństwo zlaicyzowanej Europie i wezwanie chrześcijan do składania większego świadectwa we współczesnym świecie – to główne przesłanie papieża podczas jego XIII podróży zagranicznej. Wizyta w Czechach poprzedziła 20. rocznicę “aksamitnej rewolucji” i upadku dyktatury komunistycznej w Europie Środkowej i Wschodniej. Ojciec Święty starał się ukazać piękno chrześcijaństwa i jego zdolność do odpowiedzi na najpoważniejsze egzystencjalne problemy zagubionego w materialistycznym świecie człowieka.

4-25 października: Benedykt XVI przewodniczył II Zgromadzeniu Specjalnemu Synodu Biskupów dla Afryki, które obradowało pod hasłem: „Kościół w Afryce w służbie pojednania, sprawiedliwości i pokoju. «Wy jesteście solą ziemi... wy jesteście światłem świata»”. W jego pracach uczestniczyło 236 biskupów i 9 przełożonych zakonnych, 29 ekspertów i 49 audytorów.

9 listopada: Benedykt XVI zapowiada utworzenie ordynariatów personalnych dla byłych anglikanów. W konstytucji apostolskiej „Anglicanorum coetibus” i Normach Uzupełniających, wydanych przez Kongregację Nauki Wiary, zawarto procedury przechodzenia grup byłych anglikanów do Kościoła katolickiego. Nie będą one tworzyły oddzielnego obrządku, lecz jedynie odrębne struktury w obrębie rytu łacińskiego, wzorowane na ordynariatach wojskowych.

21 listopada: spotkanie papieża z artystami. W Kaplicy Sykstyńskiej zgromadziło się 260 przedstawicieli świata kultury, w tym dwaj Polacy: rzeźbiarz Igor Mitoraj i reżyser Krzysztof Zanussi.

2010

17 stycznia: Benedykt XVI odwiedził Synagogę Większą w Rzymie. Papież wezwał chrześcijan i żydów do wspólnego świadectwa o istotnym znaczeniu Boga dla współczesnego świata. Była to po Kolonii i Nowym Jorku trzecia wizyta Benedykta XVI w synagodze.

14 marca: Benedykt XVI odwiedził rzymski zbór luterański Chrystusa (Christuskirche). Wraz z proboszczem parafii Chrystusa, pastorem Jensem Martinem Kruse papież przewodniczył nabożeństwu ekumenicznemu.

20 marca: Benedykt XVI wystosował list do katolików Irlandii w związku z przypadkami nadużyć seksualnych wobec nieletnich, jakich w ciągu minionych dziesięcioleci dopuszczali się duchowni katoliccy w tym kraju.

17-18 kwietnia: Benedykt XVI pielgrzymował na Maltę - jeden z najbardziej katolickich krajów świata. Wizyta wiązała się z 1950. rocznicą przybycia na tę wyspę Apostoła Narodów św. Pawła i przebiegała pod hasłem, nawiązującym do tamtego wydarzenia, opisanego w Dziejach Apostolskich: "Musimy przecież dopłynąć do jakiejś wyspy".

2 maja: Benedykt XVI pielgrzymował do Turynu w związku z trwającym wówczas wystawieniem na widok publiczny Całunu.

11-14 maja: Benedykt XVI pielgrzymował do Portugalii. Odwiedził Lizbonę, Fatimę i Porto. Głównym celem tej wizyty był udział w obchodach dwóch rocznic: 93. objawień fatimskich oraz 10. beatyfikacji dwojga pastuszków - Hiacynty i Franciszka, którym ukazywała się Matka Boża w dniach od 13 maja do 13 października 1917 r. Hasłem pielgrzymki były słowa: „Razem podążamy ku nadziei”.

4-6 czerwca: Benedykt XVI odbył podróż apostolską na Cypr. Głównymi motywami tej wizyty były orędzie pokoju i pojednania dla Cypru i Bliskiego Wschodu, dialog z prawosławiem i umocnienie wspólnoty katolickiej. Papież przybył tam jako pielgrzym „śladami wspólnych ojców w wierze, świętych Pawła i Barnaby”. Wizyta miała też wymiar historyczny, gdyż po raz pierwszy Biskup Rzymu odwiedził ten kraj. Wręczył tam patriarchom Kościołów wschodnich i biskupom Instrumentum laboris Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu.

9-11 czerwca: z udziałem ok. 15 tys. duchownych z całego świata w Rzymie uroczyście zamknięto Rok Kapłański (trwał od 19 VI 2009). 10 VI odbyło się wieczorne czuwanie modlitewne pod przewodnictwem Ojca Świętego, który w obszernym przemówieniu do jego uczestników przypomniał i podkreślił, że podstawowym priorytetem kapłana jest jego codzienna modlitwa i więź z Chrystusem. Nazajutrz papież przewodniczył na Placu św. Piotra uroczystej Mszy św., podczas której kapłani odmówili wraz z nim akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi przed ikoną „Salus Populi Romani”.

16-19 września – podróż Benedykta XVI do Wielkiej Brytanii (Szkocja i Anglia). Msze św. z udziałem dziesiątków tysięcy wiernych w Glasgow, Londynie i Birmingham, gdzie papież beatyfikował kard. Jana Henryka Newmana, spotkania z młodzieżą, międzyreligijne, z przedstawicielami władz państwowych i życia społecznego oraz ekumeniczne - to najważniejsze punkty 17. zagranicznej wizyty papieża. Jej hasłem były słowa nowego błogosławionego: „Cor ad cor loquitur” (Serce mówi do serca). Ojciec Święty odwiedził cztery miasta w Szkocji i Anglii: Edynburg, Glasgow, Londyn i Birmingham.

10-23 października: pod przewodnictwem Benedykta XVI odbyło się Zgromadzenie Specjalne dla Bliskiego Wschodu Synodu Biskupów pod hasłem „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: wspólnota i świadectwo. «Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli» (Dz 4, 32)”. W czasie obrad szczególnie wiele uwagi poświęcono trudnej sytuacji chrześcijan w tym regionie świata, mówiono o prześladowaniach i przemocy, jakiej doświadczają oni zwłaszcza w Iraku, a także w Palestynie i w innych krajach, zastanawiano się, co robić, aby powstrzymać masowe ich wyjazdy z tych ziem, będących kolebką chrześcijaństwa.

12 października: Benedykt XVI dokumentem motu proprio „Ubicumque et semper”, ustanowił Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwszym jej przewodniczącym został abp Rino Fisichella.

6-7 listopada: Benedykt XVI złożył wizytę apostolską w Hiszpanii, podczas której odwiedził Santiago de Compostela z okazji Roku Świętego Kompostelańskiego i Barcelonę, gdzie konsekrował kościół Świętej Rodziny, mianowany bazyliką mniejszą - monumentalną świątynię, dzieło genialnego architekta katalońskiego Antonio Gaudiego i symbol tradycyjnej rodziny katolickiej.

20 listopada: na konsystorzu w bazylice św. Piotra Benedykt XVI wręczył insygnia kardynalskie 24 arcybiskupom, biskupom i kapłanom, wśród nich metropolicie warszawskiemu Kazimierzowi Nyczowi.

23 listopada: w Watykanie przedstawiono książkę wywiad-rzekę z Benedyktem XVI pt. „Światłość świata”, który przeprowadził z nim niemiecki dziennikarz Peter Seewald. Jest to już trzecia tego rodzaju rozmowa ks. Josepha Ratzingera z tym dziennikarzem – dwie poprzednie zaowocowały książkami: „Sól ziemi” w 1997 oraz „Bóg i świat” (2001).

Czytaj dalej na kolejnej stronie