Przy Bożym Grobie...

O sakramentalnym i geograficznym wymiarze jerozolimskiej liturgii przypomniał w homilii abp Fouad Twal. „Mieszkający w Ziemi Świętej – podkreślił patriarcha – spotykają się z Chrystusem cierpiącym w członkach swojego mistycznego Ciała. Doświadczamy na co dzień braku wolności i pokoju... Dzisiaj Pan żąda od nas – dodał patriarcha– byśmy naśladowali Jego pokorę i miłość wobec Boga i wszystkich ludzi”.

W czasie jerozolimskiej liturgii skała Golgoty, kamienna płyta pustego grobu oraz biała hostia Najświętszego Sakramentu były widzialnymi znakami misterium naszego zbawienia.

Ważne momenty liturgii Wielkiego Czwartku w Jerozolimie to pielgrzymka do Wieczernika, gdzie o. Kustosz umył nogi 12 palestyńskim chłopcom, oraz wieczorna Godzina Święta przy skale agonii w bazylice Ogrodu Oliwnego, gdzie Pan Jezus modlił się przed swoją męką.

W Jerozolimie liturgia Triduum Paschalnego jest uwarunkowana obowiązującym prawem Status quo. W 1955 roku, po reformie liturgii Wielkiego Tygodnia, franciszkanie starali się o wprowadzenie nowych zasad celebracji w bazylice Bożego Grobu, lecz nie zostały one zaakceptowane przez pozostałe wspólnoty. Po wielu latach pracy komisji liturgicznej Kustodii Ziemi Świętej dopiero w 1997 roku Stolica Apostolska zatwierdziła „ad experimentum“ przygotowaną reformę. Ostatecznie normy celebracji Wielkiego Tygodnia w bazylice Grobu Naszego Pana Jezusa Chrystusa (Celebrationes Hebdomadæ Sanctæ in Sancto Sepulcro Domini Nostri Jesu Christi) zostały zatwierdzone przez kard. Tarcisio Bertone, Watykańskiego sekretarza stanu, 12 października 2011 r.