Zmarły w 2004 r. w wieku 98 lat kard. König przez wiele lat uchodził za jedną z najbardziej znanych postaci Kościoła powszechnego. Jego nazwisko łączone jest z takimi pojęciami, jak "dialog" i "tolerancja", a deklaracja Soboru Watykańskiego II o stosunku Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich Nostra Aetate z 1965 r. była w znacznej mierze przezeń inspirowana.
Jako metropolita wiedeński (w latach 1956-1985) kard. König zdobył sobie przydomek "motoru duszpasterstwa". Często wizytował parafie, ale także składał wizyty w zakładach pracy i szkołach, pragnąc mieć bliskie kontakty zarówno z ludźmi pracy, jak i z młodzieżą. Zwołał i w latach 1969-71 przewodniczył Synodowi Metropolii Wiedeńskiej, a w 1973 r. - krajowemu synodowi Kościoła austriackiego, budując w ten sposób "wewnętrzną odnowę" Kościoła w swoim kraju.
Z geograficznego położenia zarządzanej przezeń archidiecezji wynikał - jego zdaniem - obowiązek przezwyciężenia izolacji Kościoła w krajach rządzonych przez komunistów. Przyczynił się do nawiązania przez Kościół katolicki w Austrii kontaktów z sąsiednimi krajami bloku wschodniego. Jako pierwszy "zachodni" kardynał podróżował do krajów wschodnioeuropejskich, wielokrotnie przebywał w Polsce. W kwietniu 1963 r., na prośbę Jana XXIII, przebywał w Budapeszcie, gdzie spotkał się z przebywającym na emigracji w tamtejszej ambasadzie USA prymasem Węgier kard. Józefem Mindszentym. Wizyty w Budapeszcie kontynuował przez kilka lat, doprowadzając ostatecznie do wyjazdu kard. Mindszentyego z Węgier.
Innym elementem działalności arcybiskupa Wiednia były kontakty ekumeniczne ze wschodnimi Kościołami chrześcijańskimi. Szczególną rolę odgrywa założona przez niego w 1964 r. fundacja "Pro Oriente", która skierowała swoją działalność zwłaszcza na kontakty ze starożytnymi Kościołami Wschodu (niechalcedońskimi).
Wyrazem uznania dla roli, jaką kard. König pełnił w Kościele powszechnym, było mianowanie go przez Pawła VI pierwszym przewodniczącym utworzonego w 1965 r. Sekretariatu ds. Niewierzących. Funkcję tę pełnił do 1981 r., pozostając jednocześnie arcybiskupem wiedeńskim.
Sprawą, która zawsze interesowała kard. Königa, był dialog między religią a nauką. Także i w tej dziedzinie podejmował on liczne inicjatywy, np. w lipcu 1968 r. zorganizował spotkanie laureatów Nagrody Nobla na temat przezwyciężenia "syndromu" Galileusza w stosunkach między Kościołem a naukami świeckimi.
Austriacki hierarcha był też wielkim przyjacielem Polski i Polaków.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.