Metropolita krakowski arcybiskup Stanisław Dziwisz, w swym przemówieniu skierowanym do Benedykta XVI podczas sobotniej audiencji w Watykanie, ponowił zaproszenie do Polski.
Minęła 45. rocznica otwarcia Soboru Watykańskiego II. To największe wydarzenie w życiu Kościoła katolickiego w XX w. trwało od 11 października 1962 r. do 8 grudnia 1965 r. Wzięło w nim udział około 2800 biskupów. Przyjęli oni 16 dokumentów cztery konstytucje, dziewięć dekretów i trzy deklaracje.
Ojciec Święty przychylił się do prośby bpa Bernarda Fellay'a i trzech pozostałych biskupów-lefebrystów o zniesienie ekskomuniki, ciążącej na nich od przeszło 20 lat. Wyrazili oni wolę pozostawania w wierze katolickiej, uznali prymat papieża i jego uprawnienia. Stolica Apostolska ma nadzieję na ustabilizowanie relacji ze zwolennikami Bractwa św. Piusa X.
Kościół irlandzki nie otworzył się na ruchy odnowy wiary - mówi polski werbista o. Bartłomiej Parys. I dodaje przestrogę dla Kościoła w Polsce: w razie kryzysu katolicyzm kulturowy nie jest w stanie utrzymać ludzi przy Kościele.
Teza, że Jan Paweł II jest najważniejszym spośród autorów demokratycznych przemian w Europie i świecie, należy w Polsce do obiegowej mądrości. Potwierdzają ją także główni "rozgrywający" lat 80. Gorbaczow i Reagan.
O reklamach, które znikną z telewizji w czasie pielgrzymki Benedykta XVI do Polski pisze Gazeta Wyborcza.
Przemówienie do Konferencji Episkopatu Polski; Warszawa, 14 czerwca 1987
Pontyfikat papieża z Polski zmienił bieg wydarzeń.
Dni agonii i żałoby po śmierci Jana Pawła II to temat wywiadów ze znanymi polskimi dziennikarzami, które zostały opublikowane w książce pt. "Papieski Wielki Tydzień".
Benedykt XVI wyraził nadzieję, że V Światowe Spotkanie Rodzin, które zakończyło się w niedzielę w Hiszpanii "przyniesie obfite owoce w jego licznych uczestnikach i wielu innych rodzinach na całym świecie". Ojciec Święty nazwał ten zlot rodzin katolickich "radosnym przeżyciem kościelnym i duchowym".
Śledź wypowiedzi papieża Franciszka na Twitterze.
Papieska intencja na sierpień: „O umiejętność życia wspólnego”.
