Brat efraim nauczał o posłuszeństwie kobiety wobec mężczyzny, od zawsze mnie to odrzucało od tej wspólnoty. Teraz widać, że była świetna podbudowa do tego by wykorzystywać kobiety, którym wpierw zrobić wodę z mózgu.

Smutne :(.
Zlikwidować wspólnotę i rozgonić na cztery wiatry. Winnych ukarać powinien sąd.

Cała ta sytuacja potwierdza moje obserwacje, że nie ma czegoś takiego jak przyjaźń między kobietą, a mężczyzną, nawet jak jest to osoba duchowna.

Tzw. wspólnoty życia idą "po bandzie" decydując się na wspólne życie. Podstawą wspólnot powinny byś zdrowe rodziny. Osoby duchowne powinny szanować odrębność rodzin. Czasami zbytnia zażyłość może źle się skończyć.

Gdybym dalej był w grupie Odnowy w Duchu Św. to po tym newsie prawdopodobnie straciłbym wiarę.
O bracie Efraimie mówiło się w moim środowisku b. często - przytaczając jego świadectwa. Ba - był można powiedzieć idolem lat młodzieńczych wielu moich znajomych. Pamiętam b. dobrze spotkanie grup OwDŚw. w 1994 r. gdzie gościem był dk (wtedy) Philippe Madre w czasie którego b. wielu ludzi zostało uzdrowionych (podobno - ja szczerze mówić żadnego cudownego uzdrowienia nie widziałem).
Przes b. długi okres czasu byłem karmiony informacjami, że tylko takie nowe wspólnoty są szaną Kościoła, że Wiara odżywa we Francji własnie dzięki takim nowym charyzmatycznym wpólnotom jak Wspólnota Błogosławieństw. Przebojem u nas była książka Frederica Lenoira: "Nowe Wspólnoty Francuskie".
Teraz okazuje się, że przez jakieś 15 lat żyłem trochę jak dziecko we mgle - a o wielu sprawach nie wiedziałem (nie informowano mnie). Kościół we Francji jak upadał tak dalej upada (proszę porównać dane statystyczne dot. udziału we Mszach, czy też liczby semianrzystów we Francji w latach 1960, 1990 i 2011 - statystyka jest cały czas malejąca.
Jedynym światełkiem w tunelu okazuje się być (tak opluwany przez wszsytskich ruch tradycjonalistyczny. Wskaźniki powołań do seminarium trdycyjnych (zarówno tych podlegajacych komisji papieskiej Ecclesia Dei, jak i zwiazanych z FSSPX) cały czas rosną. Obecnie ok 1/4 kleryków francuskich to tradi-klerycy (nie licząc tych, którzy swoje powołanie odnaleźli w "tradi-parafaich" jednak poszli do seminariów diecezjalych. A nowe wspólnoty istnieją i jest ich o wiele więcej niż w przytacznej powyżej książce (której autor coraz b. oddala się od Kościoła). Ale są to wspólnoty, które w większości kultywują starą liturgię.

A scenariusz mogl byc zupelnie inny i brat Pierre i Efraim mogli zostac po smierci katolickimi swietymi i adorowalibysmy ich cudowne obrazy,relikwie i prosilibysmy ich o wstawiennictwo...

Przypatruję i przeżywam dramat jak rodzinny - bo mam paru znajomych w tej Wspólnocie - widzę ich cierpienie i odpowiedzialność i widzę piękno, które dawali i poświęcenie. Czy ten problem nie męczy całego Kościoła - też i naszego diecezjalnego ( też moja RODZINA). Nie odejdę i nie będę pisała, że kiedyś byłam a teraz jestem po lepszej stronie. Wstydzę się, cierpię, oburzam, modlę, przepraszam. . . trwam z moim Kościołem i z moją "Odnową"

W każdej wspólnocie Kościoła może być ktoś, czasem więcej niż jedna osoba, która niestety pójdzie w złą stronę, pozostając jednocześnie w środku Kościoła. Tak było m.in. z Rodziną Nazaretańską, obecnie z ks. Natankiem, czy Betankami - to tylko kilka z pewnie tysięcy przykładów...
Tam, gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska - a poza tym, to jeszcze mocniej dowodzi tego, że gdy opieramy się na fascynacji tylko człowiekiem i tym jaki on wg. nas jest doskonały, nie opieramy się tak na prawdę na Bogu.

Kolejny przypadek jako woda na młyn dla przeciwników Kościoła, czy takie osoby celowo zakładają wspólnoty,aby się ukryć? Jestem w stanie zrozumieć złamanie celibatu- bo są zwykłymi ludźmi. Ale pedofilia to ochyda i okrucieństwo!
Moim zdaniem osoby konsekrowane obojga płci nie moga mieszkać razem- jest to pokusa nie do odparcia dla niektórych.

Kolejny przypadek jako woda na młyn dla przeciwników Kościoła, czy takie osoby celowo zakładają wspólnoty,aby się ukryć? Jestem w stanie zrozumieć złamanie celibatu- bo są zwykłymi ludźmi. Ale pedofilia to ochyda i okrucieństwo!
Moim zdaniem osoby konsekrowane obojga płci nie moga mieszkać razem- jest to pokusa nie do odparcia dla niektórych.

Philippe Madre jest autorem książki pt. "Skandal zła". Książki nie czytałem, ale tytuł na czasie...

Po przejściu przez kilka wspólnot uznałem, że najlepszą "wspólnotą błogosławieństw" jest wspólnota parafialna.

Te fakty, choć wstrząsające, nie są zaprzeczeniem wartości nowych ruchów w Kościele. Takie rzeczy dotykają duchownych różnych wspólnot. Wartość filmu "Pasja" nie zmalała, gdy Gibson nie dochował wiary nauczania Chrystusa. Diecezja nie staje się bezwartościowa, jeśli ksiądz diecezjalny albo nawet biskup okażą się pedofilami. Uzdrowienia przy modlitwie p. Madre mogły być tak samo prawdziwe jak uzdrowienia przez świętych. Charyzmat uzdrawiania jest derem Boga, a nie certyfikatem świętości.

Te fakty, choć wstrząsające, nie są zaprzeczeniem wartości nowych ruchów w Kościele. Takie rzeczy dotykają duchownych różnych wspólnot. Wartość filmu "Pasja" nie zmalała, gdy Gibson nie dochował wiary nauczania Chrystusa. Diecezja nie staje się bezwartościowa, jeśli ksiądz diecezjalny albo nawet biskup okażą się pedofilami. Uzdrowienia przy modlitwie p. Madre mogły być tak samo prawdziwe jak uzdrowienia przez świętych. Charyzmat uzdrawiania jest derem Boga, a nie certyfikatem świętości.

katastrofa. nie moge w to uwierzyc.
moze to nie prawda. mam nadzieje

Grzech nie neguje wiary. Wierzący też grzeszą :-) A jeśli ktoś z powodu grzechu bliźniego "traci wiarę", niech się zapyta, czy w ogóle ją ma i na czym lub na kim się ona opiera. A demonowi zależy, żeby zniszczyć cały dorobek brata Efraima i Wspólnoty. Dla mnie grzech tych osób nie zmienia wielkości tego co zrobiły. A to, co zrobiły pewnie było powodem zwodzenia i tyle. Szatan wygrał bitwę. Ale wojny nie wygra.

Pozwólcie, że wyjaśnię skąd się wzięło źródło tych problemów, posługując się artykułem S. Rusina, który pisze: "Największym szacunkiem we wspólnocie cieszy się pasterz(...) pasterz pełni rolę ojca i matki domu. On decyduje o wielu podstawowych sprawach, m.in. o tym, czym dana osoba będzie się zajmować i w którym domu zamieszka" Z tego względu, większość członków wspólnoty rezygnuje z pracy w swoim zawodzie i robi to, co każe jej pasterz" (...)(cyt za Br. Efraim "Przezwyciężyć syndrom Piotrusia Pana, wyd. List, 2007) To zrozumiałe, że każdy grzeszy i upada. Nie jest tu również winna specyficzna duchowość wspólnoty, ale nadmierny nacisk na posłuszeństwo i kult jednostki. Bóg się nigdy nie przyzna do braku szacunku dla indywidualizmu człowieka oraz braku możliwości jakiejkolwiek krytyki liderów wspólnot, dlatego stało się to, co się stało.

Pozwólcie, że wyjaśnię skąd się wzięło źródło tych problemów, posługując się artykułem S. Rusina, który pisze: "Największym szacunkiem we wspólnocie cieszy się pasterz(...) pasterz pełni rolę ojca i matki domu. On decyduje o wielu podstawowych sprawach, m.in. o tym, czym dana osoba będzie się zajmować i w którym domu zamieszka" Z tego względu, większość członków wspólnoty rezygnuje z pracy w swoim zawodzie i robi to, co każe jej pasterz" (...)(cyt za Br. Efraim "Przezwyciężyć syndrom Piotrusia Pana, wyd. List, 2007) To zrozumiałe, że każdy grzeszy i upada. Nie jest tu również winna specyficzna duchowość wspólnoty, ale nadmierny nacisk na posłuszeństwo i kult jednostki. Bóg się nigdy nie przyzna do braku szacunku dla indywidualizmu człowieka oraz braku możliwości jakiejkolwiek krytyki liderów wspólnot, dlatego stało się to, co się stało.