Będą błogosławieni: Troszczył się o każdego

Po ukończeniu szkoły ludowej rozpoczął naukę w rzeszowskim gimnazjum, mieszczącym się w gmachu dawnego Kolegium Pijarów. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu, gdzie rozpoczął studia teologiczne. Zachowały się dokumenty mówiące o jego wzorowym zachowaniu i stosunku do nauki.

Święcenia kapłańskie przyjął 20 lipca 1892 r. w katedrze przemyskiej z rąk bpa Łukasza Soleckiego. Natychmiast rozpoczął pracę duszpasterską w parafii Polna, ale już w 1893 roku został wysłany na dalsze studia do Rzymu.

Po powrocie objął katedrę teologii dogmatycznej w Instytucie Teologicznym w Przemyślu. Dał się poznać jako profesor nie tylko wymagający, ale przede wszystkim pobożny. Pełnił funkcję rektora seminarium, był też opiekunem ubogich i zagubionych.

Współcześni zapamiętali go jako gorliwego kapłana, który w szczególny sposób posługiwał w konfesjonale. Pod koniec życia chorował i zadziwiał otoczenie swoją wytrwałością. Nigdy nie narzekał i dzielnie znosił cierpienia. Zmarł w 1948 roku.

Czas i miejsce jego pasterskiej posługi nie należały do łatwych. Zabory, dwie światowe wojny i widmo ateistycznego totalitaryzmu wymagały od kapłana wielkiej odwagi i poświęcenia. Jeśli świętość polega na skutecznym stawianiu czoła wymogom współczesności, to ks. Jan Balicki zdał ten egzamin bez zarzutu.