Watykan kontra pedofile

23 listopada w opublikowanym wywiadzie rzece z niemieckim dziennikarzem Peterem Seewaldem pt. „Światłość świata” Benedykt XVI mówi o molestowaniu seksualnym przez osoby duchowne: ”To był dla nas wielki wstrząs. Nagle tak dużo brudu. To był naprawdę niemal krater wulkanu, z którego nagle doszło do erupcji ogromnej chmury brudu, wszystko pociemniało i pogrążyło się w brudzie. Doszło do tego, że duchowieństwo nagle stało się miejscem wstydu, a każdy ksiądz jest podejrzany i uchodzi za jednego z nich. Niektórzy księża opowiadali, że nie śmieli nawet podawać dzieciom ręki na przywitanie, nie mówiąc już o tym, by z nimi organizować obóz wędrowny.

Ta sprawa nie była dla mnie zaskoczeniem. Pracując w Kongregacji Nauki Wiary miałem do czynienia z przypadkami z USA; widziałem również, jak narastała sytuacja w Irlandii. W tym całym wielkim nieuporządkowaniu był to niesłychany szok. Od czasu mojego wyboru na Stolicę Piotrową spotykałem się wielokrotnie z ofiarami nadużyć seksualnych. Trzy i pół roku temu, w październiku 2006 roku, zażądałem w swoim wystąpieniu do biskupów irlandzkich, aby wyjawili całą prawdę i uczynili wszystko, co konieczne, aby tego rodzaju straszne przestępstwa więcej się nie powtórzyły, aby była przestrzegana zasada prawa i sprawiedliwości, a przede wszystkim, aby uleczyć ofiary. Widok duchowieństwa nagle tak zbrukanego, jak również Kościoła katolickiego w jego wnętrzu, był trudny do zniesienia”.

2011

W marcu Konferencja Biskupów Niemiec postanowiła rozpocząć wypłacanie odszkodowań ofiarom wykorzystywania seksualnego nieletnich przez księży i świeckich pracowników Kościoła. Instytucje kościelne będą wypłacały odszkodowania w wysokości do pięciu tysięcy euro, o ile osoba poszkodowana nie może wystąpić na drogę sądową ze względu na przedawnienie czynu. Ponadto Kościół pokryje koszty psychoterapii. W szczególnie ciężkich przypadkach suma odszkodowania może być wyższa. Propozycję niemieckich biskupów i przełożonych zakonnych przedstawiono na posiedzeniu „okrągłego stołu” w Berlinie. Zespół powołany przez rząd Niemiec zajmuje się wyjaśnianiem przypadków wykorzystywania seksualnego nieletnich. W 60-osobowej grupie są przedstawiciele życia politycznego, Kościoła, społeczeństwa, nauki oraz stowarzyszeń osób poszkodowanych. Niemiecki Kościół nie chce jednak uczestniczyć w ewentualnym wspólnym funduszu finansującym koszta terapii. Przeciwko temu przemawia fakt, że już od pewnego czasu zakony i diecezje ponoszą takie koszty, o ile nie są one finansowane przez kasy chorych. Zamiast tego konferencja biskupów przeznaczyła pół miliona euro na „fundusz prewencyjny”, z którego będą opłacane projekty zapobiegające przypadkom wykorzystywania seksualnego w przyszłości. Pieniądze przeznaczone na wypłaty dla ofiar nadużyć nie pochodzą z podatków kościelnych, zapewnił episkopat Niemiec. Ponieważ wiele spraw uległo przedawnieniu w myśl prawa cywilnego, Ministerstwa: Sprawiedliwości, Oświaty i ds. Rodziny powołały „okrągły stół”, który ma wypracować pozaprocesowe zbadanie poszczególnych przypadków wykorzystywania seksualnego oraz strategie zapobiegania ewentualnym dalszym tego typu procederom.

16 maja Kongregacja Nauki Wiary opublikowała „Okólnik do Konferencji Episkopatów w sprawie opracowania «Wytycznych» dotyczących sposobów postępowania w przypadku nadużyć seksualnych popełnionych przez duchownych wobec osób niepełnoletnich”. Nakazuje ona episkopatom całego świata przygotowanie w ciągu roku wytycznych w sprawie nadużyć seksualnych duchowieństwa wobec nieletnich. Dokument podpisał prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. William Levada i sekretarz tej dykasterii, abp Luis F. Ladaria, S.I.

„Wytyczne” przygotowane przez Konferencje Episkopatu powinny dać Biskupom diecezjalnym i Wyższym Przełożonym wskazówki jak postępować w przypadku, gdy zostaliby poinformowani o domniemanych nadużyciach seksualnych wobec osób niepełnoletnich, dokonanych przez podlegających im duchownych. Przypomniano, że w pierwszym rzędzie spoczywa na nich odpowiedzialność za traktowanie tych przypadków. Jeśli oskarżenie jest co najmniej prawdopodobne, Biskup, Wyższy Przełożony, czy ich delegaci winni rozpocząć dochodzenie wstępne. Jeśli oskarżenie zostanie uznane za wiarygodne, sprawa winna być skierowana do Kongregacji Nauki Wiary. Po przestudiowaniu sprawy, Kongregacja wskaże Biskupowi lub Wyższemu Przełożonemu dalsze kroki które trzeba podjąć. W dokumencie przypomniano, o sankcjach jakie mogą być stosowane, wśród których, najcięższą jest kara wydalenia ze stanu duchownego.

Wyraźnie wynika z „Okólnika” troska o szybkie i skuteczne stawienie czoła problemowi nadużyć popełnionych przez duchownych i osoby zatrudnione przez instytucje kościelne oraz poszanowanie zasadniczej odpowiedzialności biskupów diecezjalnych i przełożonych zakonnych.