Ratunek dla wiary w Irlandii

Wszyscy są tu oczywiście bardzo podekscytowani wizytą papieża Franciszka w Knock. To w końcu mała wioska, 800 mieszkańców, a po raz drugi będzie gościć papieża. W 1979 r. był tu Jan Paweł II.

Nawet w pobliskim Claremorris w niedzielę w południe elegancka pani wracająca ze Mszy w kościele św. Colmana z białym różańcem w dłoni otwierając „Shamrock” - jeden ze słynniejszych w Irlandii pubów „sportowych” - zaczyna od pytania: - Wiesz, że papież tu będzie?

Skoro już przy pubach jesteśmy (choć wizytę, zaklinam się, zacząłem od Mszy w kościele w Knock) to papieskie proporczyki wiszą i tu. Nic w tym bardzo zaskakująco dziwnego. Tak tu jest. A może lepiej – było dotąd. Sprawy tego świata się zmieniają. Także dotyczące Kościoła i pubów w Irlandii, sławnej wyspy świętych i poetów, heroicznych misjonarzy oraz niezwykłej – celtyckiej – postaci chrześcijaństwa. Dawna, katolicka Irlandia, odchodzi (odeszła?) w przeszłość. Jak i cała – stara, dobra Irlandia. Dobrze wie o tym Bernie Shaughnessy, mój gospodarz w Knock, którego menedżerka karci za puszczanie tradycyjnej irlandzkiej muzyki w jadalni jego B&B. – Irlandzki to cudowny język, kocham go od dzieciństwa. Jaka szkoda, że coraz mniej ludzi nim mówi – żałuje Berni. A turyści-pielgrzymi z Francji, Niemiec i Polski przytakują mu z podobną żałością. To jednak nie sprawa irlandzkiej kultury rozpala obecnie najbardziej.

  Andrzej Kerner /Foto Gość Ks. Richard Gibbons, rektor sanktuarium - Jeśli chodzi o życie Kościoła to jesteśmy w Irlandii w momencie krytycznym, bardzo złym. Sytuacja jest niezdrowa – mówi mi ks. Richard Gibbons, rektor sanktuarium w Knock. Wiadomo o co chodzi – seria skandali seksualnych, pedofilia wśród duchownych, okropne nadużycia w kościelnych placówkach wychowawczych i to jak radzili sobie z tym problemem tutejsi biskupi. Wszystko to sprawiło, że wielu wiernych przestało chodzić do kościoła. Ale na to odejście złożyły się także zmiany cywilizacyjne w Irlandii, gwałtowny skok zamożności.

- W niedzielę 26 sierpnia na spotkaniu z papieżem Franciszkiem będzie tu 45 tysięcy wiernych. Mniejsza liczba wynika z ograniczeń spowodowanych wymogami bezpieczeństwa. Gdyby nie one to z pewnością ludzi mogłoby być tu czterokrotnie więcej. Ale jest to jednak znaczące – w 1979 r. kiedy Knock odwiedził papież Jan Paweł II było tu 450 tysięcy ludzi. Te liczby obrazują zmianę jaka dokonała się w ciągu 40 lat w naszym kraju – mówi ks. Gibbons.

Nie traci nadziei na lepszą przyszłość. W ostatnich latach sanktuarium – pod jego kierownictwem - zmieniło się wręcz nie do poznania. Kiedy byłem tam poprzednio 17 lat temu, odniosłem wręcz wrażenie pewnego smutku. Teraz zmienił się wystrój kaplicy objawień, bazyliki, odrestaurowany został stary kościół parafialny, powstała kaplica pojednania umieszczona pod ziemią, jakby w kurhanie. Hektary wokół bazyliki, kaplicy objawień i kościoła zagospodarowano fantazyjnie zielenią. Nic już tutaj nie przytłacza. Samo miejsce oddziałuje uspokajająco. Codziennie sprawowany przez 7 godzin sakrament pojednania i porady kierowników duchowych, sakrament chorych, do którego przystępują także młodzi ludzie, cicha adoracja w kaplicy objawienia – to wszystko robi „swoje”. Choć do Knock rocznie przybywa 1,5 miliona pielgrzymów, jest tu kameralnie, cichutko, przyjaźnie. Nie ma przewalających się tłumów.

- Myślę, że Knock jest kluczowym miejscem dla odnowy wiary w Irlandii. Jest źródłem nadziei i ratunkiem. Ludzie czują, że przyjeżdżając tutaj nie będą osądzani czy sprawdzani jaka jest ich wiara. Pomagamy parafiom i diecezjom, które wprowadzają nasze programy duszpasterskie. A także przez to, że ludzie, którzy przyjeżdżają do Knock tutaj nabierają energii do życia wiarą i przywożą ją potem do swoich parafii – podkreśla ks. Richard Gibbons.

Sanktuarium w Knock (hrabstwo Mayo, zachodnia Irlandia) powstało w miejscu objawienia jakie miało tu miejsce 21 sierpnia 1879 r. Piętnastu mieszkańców wioski przez ok. dwie godziny, na ścianie szczytowej starego kościoła parafialnego widziało Matkę Bożą, św. Józefa i św. Jana Ewangelistę, a w centrum – najbardziej otoczony blaskiem – ołtarz z Barankiem Bożym i krzyżem (więcej o objawieniu w bieżącym, 34 numerze Gościa Niedzielnego). Nie było żadnego słownego przesłania, co dla gadatliwych Irlandczyków być może było trudne do pojęcia, a może jest pewną wskazówką. „Prawda ukryta jest w ciszy” brzmią słowa hymnu do Lady of Knock.

  Andrzej Kerner /Foto Gość W bazylice Matki Bożej z Knock Już 10 dni po wizji na ścianie kościoła miało tu  miejsce pierwsze uzdrowienie z głuchoty, na którą cierpiała dziewczynka z Claremorris.  W ciągu pierwszego roku proboszcz Cavanagh odnotował 600 uzdrowień i łask, jakich doznawali przybywający tutaj wierni.

- Obecnie nasze sanktuarium jest przede wszystkim miejscem uzdrawiania wewnętrznego, przebaczenia i duchowego wsparcia. Najważniejszym miejscem w Knock jest kaplica pojednania – z konfesjonałami i salami poradnictwa i kierownictwa duchowego. To motor wszystkiego, co się tutaj dzieje. Ludzie przyjeżdżają tu przede wszystkim po pojednanie – podkreśla ks. Richard Gibbons.

Czy wizyta Franciszka coś zmieni w Irlandii? - Obecność papieża będzie wielkim wzmocnieniem, wsparciem i źródłem siły dla wszystkich, którzy pracują nad zmianami w naszym sanktuarium przez ostatnie lata. Choć oczywiście po wizycie Franciszka sytuacja nie zmieni się jak dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Wszystko zależy od nas, od naszego zaangażowania i ciężkiej pracy nad odnową wiary w Irlandii. Myślę, że w przyszłość możemy patrzeć z nadzieją, ale ta nadzieja się ziści jeśli będziemy naprawdę ciężko, ciężko pracować nad tym, by była lepsza niż to co mamy dzisiaj – mówi rektor sanktuarium w Knock.

  Andrzej Kerner /Foto Gość Mozaika ze sceną objawienia