Benedykt XVI w Polsce minuta po minucie

I dzień c.d.

czwartek, 25 maja 2006 r., Warszawa

12.42 - Benedykt XVI przybył do archikatedry św. Jana na spotkanie z duchownymi przybyłymi z całej Polski i zzagranicy.

12.44 - W ciszy Papież modli się w kaplicy cudownego krycyfiksu (kaplica Baryczków).

12.46 - Papieża pozdrawiają polscy biskupi. Chór śpiewa.

12.50 - Znakiem krzyża odmówionym po polsku i słowami "Pokój z wami" Benedykt XVI rozpoczął spotkanie.

Słowa powiatania wygłasza Prymas Polski kard. Józef Glemp. Prymas wspomina wielkich duszpasterzy związanych z katedrą św. Jana.

W przygotowanej przez Stolicę Apostolską specjalnie na papieską pielgzrymke do Polski księdze celebracji nazwanej "Mszałem papieskim" następująco przedstawiono przebieg spotkania w katedrze:

RITUS INITIALES

Summus Pontifex ad ianuam ecclesiæ a Decano Capituli Metropolitani Varsaviensis excipitur. Chorus Tu es Petrus cantat.
Postea ad sacellum Sanctissimi Sacramenti pergit ibique tacite orat. Deinde cathedram petit.
Omnes stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
+ Amen.

Deinde Summus Pontifex populum salutat, dicens:

Pokój z wami.
+ I z duchem twoim.


SALUTATIO
Em.mus D.nus Iosephus Card. Glemp, Archiepiscopus Varsaviensis, Primas Poloniæ, Summum Pontificem salutat.

ORATIO

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże, Ty w Nowym Przymierzu,
ustanowionym przez Chrystusa,
nieustannie tworzysz ze wszystkich
narodów jeden lud,
zjednoczony przez Ducha Świętego,
spraw, niech Kościół, wierny
swojemu posłannictwu,
towarzyszy rozwojowi ludzkości
i będzie ewangelicznym zaczynem i duszą
społeczności ludzkiej,
aby odnowiona w Chrystusie,
zmieniła się w rodzinę Bożą.
Przez Chrystusa, Pana naszego.

Orémus.
Deus, qui in Christi tui testaménto
ex ómnibus géntibus pópulum
tibi congregáre non désinis,
in Spíritu ad unitátem coalescéntem,
concéde, ut Ecclésia tua, missióni sibi créditæ fidélis,
cum hóminum família iúgiter incédat,
et tamquam ferméntum et véluti ánima
societátis humánæ in Christo renovándæ
et in famíliam Dei transformándæ semper exsístat.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

LECTIO Rz 1, 8-12

Pragnę was zobaczyć dla waszego umocnienia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.

Bracia:
Na samym początku składam dzięki Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, ponieważ o wierze waszej mówi się po całym świecie.
Bóg bowiem, któremu służę w głębi mego ducha, głosząc Ewangelię Jego Syna, jest mi świadkiem, jak nieustannie was wspominam, prosząc we wszystkich modlitwach moich, by kiedyś wreszcie za wolą Bożą nadarzyła mi się dogodna sposobność przybycia do was.
Gorąco bowiem pragnę was zobaczyć, aby wam użyczyć nieco daru duchowego dla waszego umocnienia, to jest abyśmy się u was nawzajem pokrzepili wspólną wiarą - waszą i moją.

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

CANTUS
Chorus canticum Gloria tibi Trinitas æqualis cantat.

ALLOCUTIO
Summus Pontifex allocutionem habet.

ORATIO DOMINICA

Summus Pontifex:
Præcéptis salutáribus móniti,
et divína institutióne formáti, audémus dícere:


Omnes:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

BENEDICTIO APOSTOLICA

Summus Pontifex:

Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.

Sit nomen Dómini benedíctum.
Ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Adiutórium nostrum in nómine Dómini.
Qui fecit cælum et terram.

Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, + et Fílius, + et Spíritus + Sanctus.
Amen.


VISITATIO SEPULCRORUM SERVORUM DEI
STEPHANI CARDINALIS WYSZYŃSKI
ET AUGUSTI CARDINALIS HLOND

Summus Pontifex ad monumenta Servi Dei Stephani Cardinalis Wyszyński et Servi Dei Augusti Cardinalis Hlond pergit, ubi in silentio orat. Chorus cantat Gaude Mater Polonia.
Dum Summus Pontifex ab ecclesia recedit, fit cantus Regina cæli.


13.04 - Podobnie jak na lotnisku papież pierwsze zdania swego wystąpienia osobiście wygłosił po polsku. Dalszy ciąg po polsku odczytywał bp Piotr Libera. Papież wygłaszał przemówienie po włosku.

"Wielkość Chrystusowego kapłaństwa może przerażać" - mówił Papież, odnosząc się do rozterek księży, czy Jezus nie mógł wybrać do swej posługi kogoś bardziej świętego. Benedykt przypomniał milczenie miliona młodych przed Najświętszym Sakramentem w Kolonii w ubiegłym roku.

"Wierni oczekują od kapłana tylko jednego - aby byli ekspertami od spotkania człowieka z Bogiem... ekpertem w dziedzinie życia duchowego" - powiedział Papież. Jego słowa przyjęto oklaskami.

"Trzeba odrzucić chęć utożsamiania się jedynie z bezgrzesznymi" - apelował Ojciec święty.

Benedykt XVI zwrócił uwagę, że Kościół nie może być obojętny wobec licznych ludzi wyjeżdżających z Polski za pracą. Powinni im towarzyszyć kapłani. Zaapelował również, by polscy kapłani wyjeżdżali na misje, by nie bali się opuscić ich "bezpiecznego świata".

Przemówienie Benedykta XVI podczas spotkania z duchowieństwem w archikatedrze św. Jana w Warszawie

13.26 - Po przemówieniu papieskim rozległy sie okrzyki, ktore Papież po chwili przerwał, intonując Modlitwę Pańską.

Prymas Polski wręczył Ojcu świętemu dar w postaci faksymile rękopisu Ewangeliarza ze zbiorów Ormian polskich.

13.30 - Po końcowym błogosławieństwie Papież udał się do grobów Sług Bożych kard. Stefana Wyszyńskiego oraz kard. Augusta Hlonda.

13.33 - Wsród okrzyków "Benedetto" Ojciec święty opuścił katedrę, wsiadł do papamobile i udał się do siedziby arcybiskupów warszawskich.

Trasa przejazdu: Świętojańska – pl. Zamkowy – Krakowskie Przedmieście – Miodowa – podjazd do Rezydencji

W rezydencji arcybiskupów warszawskich Papież spędzi czas do godz. 14.45, gdy uda się do Nuncjatury Apostolskiej na wypoczynek. W rezydencji arcybiskupów Benedykt XVI zje obiad.

15.00 - Tuż przed godz. 15.00 Benedykt XVI przybył do Nuncjatury Apostolskiej w Warszawie. Z uśmiechem pobłogosławił przed wejściem tłumnie zebranych wiernych, którzy pozdrawiali go z entuzjazmem.

I dzień c.d.

czwartek, 25 maja 2006 r., Warszawa

17.36 - Czarną limuzyną w deszczu Ojciec święty wyruszył na spotkanie z prezydentem Lechem Kaczyńskim. Zgromadzona w pobliżu grupa dzieci śpiewem pozdrawiała Benedykta XVI. Papież pozdrowił je gestem rąk.

Trasa przejazdu: Al. Szucha - pl. Na Rozdrożu – Al. Ujazdowskie – pl. Trzech Krzyży – Nowy Świat - Rondo de Gaulle’a – Nowy Świat – Krakowskie Przedmieście – wjazd na dziedziniec Pałacu

17.46 - Papieska limuzyna wjechała na dziedziniec Pałacu Prezydenckiego. Na ulicach przed pałacem zgromadzili się tłumnie wierni, którzy wiwatami przyjęli Benedykta XVI.

17.48 - Zapraszany przez prezydenta Papież wszedł do pałacu.

17.50 - Rozpoczęła się rozmowa w cztery oczy. Dziennikarze zostali wyproszeni z sali.

Równocześnie ze spotkaniem Papieża z Prezydentem RP trwa w sąsiedniej sali spotkanie watykańskiego sekretarza stanu kard. Angelo Sodano z premierem Kazimierzem Marcinkiewiczem.

18.09 - Spotkanie w cztery oczy się zakończyło. Papież w towarzystwie prezydenta Lecha Kaczyńskiego wyszedł na taras, gdzie zgromadził się korpus dyplomatyczny. Następnie przeszedł do sali, w której czekała rodzina prezydenta. Papież przywitał się z mamą, córką i bratem prezydenta. Członkom rodziny prezydenckiej wręczył różańce.

18.12 Rodzina prezydencka robi sobie pamiątkowe zdjęcie z Papieżem. Papież przygarnia wnuczkę prezydenta Ewę. W prezencie od prezydenta Papież otrzymał kopię włóczni św. Maurycego oraz bursztynowy różaniec. Papież otrzymał też album poświęcony Powstaniu Warszawskiemu.

Prezydent otrzymał od Papieża kopię obrazu Matki Bożej znajdującego się na ścianie Pałacu Apostolskiego, którą kazał wykonać Jan Paweł II.

18.22 - Papież udał się na krótką modlitwę do kaplicy pałacowej.

18.24 - Papieżowi zostali przedstawieni najbliżsi współpracownicy Prezydenta RP.

18.26 - Papież zaprezentował prezydentowi członków swojego orszaku.

18.28 - Spotkanie Benedykta XVI z przedstawicielami parlamentu.

18.30 - Spotkanie z korpusem dyplomatycznym.

18.35 - Wspólne zdjęcie dyplomatów z Papieżem.

18.38 - Przywitanie z członkami rządu RP.

18.40 - Papież kieruje się ku wyjściu.

Spotkanie kończy się pięć minut wcześniej, niż przewidywał program. Ojciec święty wsiada do limuzyny i wyrusza do ewangelicko-ausburskiego kościoła Świętej Trójcy na spotkanie ekumeniczne.

Trasa przejazdu: Krakowskie Przedmieście - Królewska - Mazowiecka - Kredytowa - podjazd do kościoła

I dzień c.d.

czwartek, 25 maja 2006 r., Warszawa

18.48 - Kilkanaście minut przed zaplanowanym terminem Benedykt XVI przybył do kościoła Świetej Trójcy.

Przebieg spotkania według "Mszału papieskiego":

CELEBRATIO ŒCUMENICA VERBI DEI
RITUS INITIALES

Summus Pontifex ad ianuam ecclesiæ excipitur. Deinde ad sedem accedit, dum omnes cantus Pod Twą obronę peragitur.
Omnes stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex ad populum conversus, dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

Deinde Summus Pontifex populum salutat, dicens:

Pokój z wami.
I z duchem twoim.

SALUTATIO
Exc.mus D.nus Ieremias, Archiepiscopus Vratislaviensis et Sedinensis Autocefalicæ Ecclesiæ Orthodoxæ Poloniæ, Præses Œcumenici Consilii, Summum Pontificem salutat.

ORATIO

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Wszechmogący Boże,
wejrzyj łaskawie na lud swój i ześlij mu dary
Twojego Ducha,
aby stale wzrastał w umiłowaniu prawdy
i wspólnym wysiłkiem
dążył do doskonałej jedności chrześcijan.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.

Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine,
propítius réspice,
et Spíritus tui super ipsum dona cleménter effúnde,
ut in veritatis iúgiter amóre succréscat,
et perféctam christianórum unitatem
stúdio perquírat et ópere.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

LITURGIA VERBI

LECTIO PRIMA Ap 1, 4-8

Oto nadchodzi z obłokami i ujrzą Go wszyscy

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.

Łaska wam i pokój od Jezusa Chrystusa, świadka wiernego, pierworodnego umarłych i władcy królów ziemi.
Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem, kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebodli. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

PSALMUS RESPONSORIUS
Cantat chorus cathedralis ecclesiæ orthodoxis S. Mariæ Magdalenæ in Varsavia.

VERSUS ANTE EVANGELIUM

Alleluja, alleluja, alleluja.

Niech się zgromadzi Kościół Twój, Boże,
z krańców ziemi do Twojego królestwa,
bo Twoja jest potęga i chwała
przez Jezusa Chrystusa na wieki.

Alleluja, alleluja, alleluja.


EVANGELIUM J 17, 20-26

Aby stanowili jedno

Diaconus Ecclesiæ Orthodoxæ:

Pan z wami.
I z duchem twoim.
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Chwała Tobie, Panie.

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

Oto słowo Pańskie.
Chwała Tobie, Chryste.

Diaconus Evangeliorum librum Summo Pontifici tradit, qui cum eo populum benedicit; interea cantatur: Alleluja.

HOMILIA
Summus Pontifex homiliam habet.
Omnes per aliquid temporis spatium Verbum Dei silentio meditantur.

PRECES

Summus Pontifex:
Przez Jezusa zmartwychwstałego,
który zasiada po prawicy Ojca
i wstawia się za nami,
zanieśmy wspólne błagania o dar jedności
dla chrześcijan i pokój Boży
dla wszystkich ludzi:

Delegatus Ecclesiæ Evangelicæ-Augustidunensis

1. Prośmy z pokorą i ufnością o dary Ducha Świętego
dla wszystkich podejmujących misyjny nakaz Zmartwychwstałego,
aby iść na cały świat i zwiastować Dobrą Nowinę wszystkim narodom
- niech będą zjednoczeni w ewangelizacyjnej służbie,
aby ludzie poznali, że posłał ich Chrystus,
i uwierzyli w przemieniającą moc słowa Bożego.

Delegatus Ecclesiæ Evangelicæ-Methodicæ

2. Prośmy o cierpliwość, mądrość i wytrwałość
w składaniu ekumenicznego świadectwa wiary na naszym kontynencie,
a także o ducha pokory, braterstwa i współodpowiedzialności
za przyszłość zjednoczonej Europy
i za jej chrześcijańskie oblicze
- aby ludzie z różnych ras, języków i narodów
zapragnęli budować wspólnie królestwo Boże na ziemi.

Delegatus Ecclesiæ Christianorum Baptistarum

3. Prośmy o łaskę zjednoczenia dla podzielonego Kościoła
- niech działania zmierzające do widzialnej i pełnej jedności
będą oparte na fundamencie, którym jest Jezus Chrystus,
na świętym i natchnionym słowie Bożym
oraz na chrześcijańskiej miłości,
będącej znakiem, że mamy jednego Ojca w niebie,
kochającego wszystkich ludzi.

Delegatus Ecclesiæ Priscæ-Catholicæ Mariaviventium.

4. Prośmy o dar pokoju dla całego świata
- niech miłość Chrystusa,
którą Duch Święty rozlewa w sercach i umysłach ludzi,
czyni człowieka gotowym do pojednania i zgody,
zwyciężając wszelką nienawiść, terroryzm, fanatyzm religijny i rasowy.

Delegatus Autocefalicæ Ecclesiæ Orthodoxæ Poloniæ

5. Prośmy Pana, aby wybaczył człowiekowi grzechy przeciwko ziemi
którą przekazał mu we władanie
- aby ludzie, wolni od pychy i chciwości, postępowali mądrze wobec przyrody,
strzegli jej naturalnych bogactw i piękna,
chronili życie zwierząt,
dbali o czystość wody, powietrza i gleby.

Delegatus Ecclesiæ Evangelicæ-Reformatæ

6. Prośmy o otwarcie naszych serc
na sprawę sprawiedliwości ekonomicznej na całym globie ziemskim
- aby w świecie zmagającym się z narastającymi nierównościami społecznymi,
bezlitosną konkurencją o dobra materialne,
wyzyskiem i nieprzestrzeganiem praw pracowniczych
oraz dominacją silniejszych nad słabszymi,
zapanowała dobroć i umacniało się braterstwo.

Delegatus Ecclesiæ Polonicæ-Catholicæ

7. Prośmy o pomyślność dla naszej umiłowanej ojczyzny - Polski
- niech na Piastowską Ziemię, uświęconą pracą i krwią pokoleń
spływa obfite błogosławieństwo,
i aby sprawujący władzę zabiegali o trwały pokój, sprawiedliwość społeczną,
poszanowanie praw i godności każdego obywatela,
a wszyscy mieszkańcy kraju mogli żyć godnie i dostatnio,
pod opieką Bogurodzicy.

Summus Pontifex:
Pouczeni przez Zbawiciela
i posłuszni Jego słowom,
ośmielamy się mówić:

Omnes:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie:
święć się imię Twoje,
przyjdź Królestwo Twoje,
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.
Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.

BENEDICTIO APOSTOLICA

Summus Pontifex:
Pan z wami.
I z duchem twoim.


Exc.mus D.nus Ieremias, Archiepiscopus Vratislaviensis et Sedinensis Autocefalicæ Ecclesiæ Orthodoxæ Poloniæ, Præses Œcumenici Consilii:
Niech Bóg was błogosławi i strzeże;
niech rozpromieni swoje oblicze nad wami
i obdarzy was swoją łaską.
Amen.

Exc.mus D.nus Ianussius Jagucki, Episcopus Ecclesiae Evangelicae-Augustidunensis:
Niech Bóg zwróci ku wam oblicze swoje
i obdarzy was pokojem.
Amen.

Em.mus D.nus Iosephus Glemp, Archiepiscopus Varsaviensis, Primas Poloniæ:
Niech wam ukaże drogę pokoju i miłości,
i kieruje wasze kroki ku sobie.
Amen.

Summus Pontifex:
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący,
Ojciec, + i Syn, + i Duch + Święty.
Amen.

Omnes hymnus Boże, coś Polskę cantant.

18.50 - Papieża powitał arcybiskup prawosławny Jeremiasz, prezes Polskiej Rady Ekumenicznej. Wspomniał słowa Jana Pawła II, że tolerancja to za mało, że chrześcijanie powinni się miłować. Przypomniał dotychczasowe niektóre osiągnięcia na drodze dialogu ekumenicznego.

19.00 - Fragment Apokalipsy św. Jana Apostoła odczytała przedstawicielka Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Psalm wykonał chór z kościoła prawosławnego św. Marii Magdaleny w Warszawie. Śpiew przed Ewangelią wykonał chór luterański. Słowa Ewangelii odczytał protodiakon z Kościoła prawosławnego.

19.11 - Księgą Ewangelii Papież pobłogosławił zgromadzonych i rozpoczął homilię wygłaszając kilka zdań po polsku. Polskie tłumaczenie papieskiej homilii czytał bp Piotr Libera. Papież przemawiał po włosku.

Papież przypomniał, że przywrócenie pełnej widzialnej jedności chrześcijan jest priorytetem jego pontyfikatu. Te słowa powitano oklaskami.

Benedykt XVI dwukrotnie odwoływał się do spotkania ekumenicznego w tym samym kościele, cytując Jana Pawła II.

Papież przypomniał niektóre dokonania ekumeniczne z ostatnich lat.

Wspomniał też osiągnięcia ekumenizmu w Polsce.

19.32 - Papieskie wystąpienie przyjęto oklaskami.

19.33 - Śpiew wykonał chór prawosławny.

19.37 - Rozpoczęła się modlitwa powszechna, ktorej poszczególne wezwania odmawiali zwierzchnicy różnych Kościołów chrześcijańkich.

19.43 - Papież zainicjował wspólne odmawianie modlitwy Ojcze nasz.

19.44 - Przedstawiciele największych wspólnot chrześcijańckich po kolei odmawialli fragmnety błogosławieństwa Aaronowego. Na zakończenie Papież udzielił błogosławieństwo.

19.45 - Wspólno śpiew: Boże coś Polskę.

W czasie śpiewu hymnu Papieżowi wręczono w rezencie ikonę Chrystusa Pantokratora.

Do Benedykta XVI podchodzili reprezentanci poszczególnych Kościołów. Papież z każdym z nich wymieniał kilka zdań i wręczał podarunki. Spotkanie odbywało się w pogodnej atmosferze.

19.50 - Przy dźwięku dzwonów Papież opuścił kościół Świętej Trójcy, wsiadł do limuzyny, ale przez dłuższą chwilę samochód nie ruszał. Dopiero po chwili ruszył., żegnany okrzykami tłumnie zgromadzonych ludzi.

Trasa przejazdu: Kredytowa – Mazowiecka – Królewska – Krakowskie Przedmieście – Nowy Świat – pl. Trzech Krzyży – Al. Ujazdowskie – Pl. Na Rozdrożu – Al. Szucha – podjazd do Nuncjatury

W Nuncjaturze Benedykt XVI podejmuje Prymasa Polski i zaproszonych gości kolacją.

21.00 - Ku powszechnemy zdumieniu i zaskoczeniu krótko przed godz. 21.00 Benedykt XVI pojawił się na balkonie Nuncjatury i pobłogosławił zgromadzonych przed budynkiem wiernych.

II dzień

piątek, 26 maja 2006 r., Warszawa

8.48 - Papież wsiadł do papamobile. W Warszawie pada deszcz.

8.51 - Samochód papieski ruszył w kierunku placu Piłsudskiego.

Trasa przejazdu: Al. Szucha - Pl. Na Rozdrożu - Al. Ujazdowskie - Pl. Trzech Krzyży - Nowy Świat – Rondo de Gaulle’a - Nowy Świat - Krakowskie Przedmieście - Królewska - Moliera - podjazd do zakrystii

9.14 - Benedykt XVI wchodzi do zakrystii umiejscowionej w budynku Garnizonu Warszawskiego.

9.24 - Procesja wyrusza do ołtarza. Celebransi ubrani na czerwono idą pod białymi parasolami. Według szacunków policji we Mszy uczestniczy ok. 300 tys. ludzi.

Przebieg Mszy na pl. Piłsudskiego według "Mszału Papieskiego":

WARSZAWA

IN AREA
v. d. «PLAC MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO»
CELEBRATIO EUCHARISTICA
DE SPIRITU SANCTO

RITUS INITIALES

Summus Pontifex cum Concelebrantibus et ministris ad altare accedit, dum cantus ad introitum peragitur. Cum ad altare pervenerit, facta cum Concelebrantibus debita reverentia, osculo altare veneratur. Postea sedem petit.

Cantus ad introitum absoluto, omnes, stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex, ad populum conversus, dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

Deinde Summus Pontifex populum salutat, dicens:

Pokój z wami.
I z duchem Twoim.

SALUTATIO
Em.mus D.nus Iosephus Card. Glemp, Archiepiscopus Varsaviensis, Primas Poloniæ, Summum Pontificem salutat.

ACTUS PÆNITENTIALIS

Summus Pontifex:
Uznajmy przed Bogiem,
że jesteśmy grzeszni,
abyśmy mogli z czystym sercem
złożyć Najświętszą Ofiarę.

Fit brevis pausa silentii.

Cantor:

Panie, Ty umarłeś i zmartwychwstałeś dla naszego usprawiedliwienia, zmiłuj się nad nami.
Zmiłuj się nad nami.

Chryste, Ty wstąpiłeś do nieba, aby nas doprowadzić do Ojca, zmiłuj się nad nami.
Zmiłuj się nad nami.

Panie, Ty zesłałeś Apostołom Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, zmiłuj się nad nami.
Zmiłuj się nad nami.

Summus Pontifex:
Niech się zmiłuje
nad nami Bóg wszechmogący
i odpuściwszy nam grzechy,
doprowadzi nas do życia wiecznego.
Amen.

HYMNUS

Omnes cantant:
Chwała na wysokości Bogu,
a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Chwalimy Cię.
Błogosławimy Cię.
Wielbimy Cię.
Wysławiamy Cię.
Dzięki Ci składamy,
bo wielka jest chwała Twoja.
Panie Boże, Królu nieba,
Boże Ojcze wszechmogący.
Panie, Synu Jednorodzony,
Jezu Chryste.
Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca.
Który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Który gładzisz grzechy świata,
przyjm błaganie nasze.
Który siedzisz po prawicy Ojca,
zmiłuj się nad nami.
Albowiem tylko Tyś jest święty.
Tylko Tyś jest Panem.
Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste.
Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca.
Amen.

ORATIO COLLECTA

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże,
Ty uświęcasz swój Kościół
obejmujący różne narody i kraje,
ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię,
aby Twoja łaska działała
w sercach wiernych,
podobnie jak
w początkach głoszenia Ewangelii.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego,
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Amen.

Orémus.
Deus, qui univérsam Ecclésiam tuam
in omni gente et natióne sanctíficas,
in totam mundi latitúdinem Spíritus tui dona defúnde,
ut, quod in ipsis evangélicæ prædicatiónis exórdiis
tua est operáta dignátio,
nunc quoque per credéntium corda diffúndat.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum,
qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti, Deus,
per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.

LITURGIA VERBI

LECTIO PRIMA Dz 10, 1. 33-34a. 37-44

Duch Święty zstępuje na rodzinę Korneliusza

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

W Cezarei mieszkał pewien człowiek imieniem Korneliusz, setnik z ko-horty zwanej Italską.
Powiedział on do Piotra: «Posłałem do ciebie, a ty dobrze zrobiłeś, żeś przyszedł. Teraz my wszyscy stoimy przed Bogiem, aby wysłuchać wszystkiego, co Pan tobie polecił».
Wtedy Piotr przemówił: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki.

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

PSALMUS RESPONSORIUS
Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29bc-30. 31 i 34 (R.: por. 30)

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.

1. Błogosław, duszo moja, Pana, *
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki.
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twych stworzeń.

2. Gdy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je napełniając swym duchem *
i odnawiasz oblicze ziemi. .

3. Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu.

LECTIO SECUNDA Rz 5, 1-2. 5-8

Miłość Boża rozlana jest
w naszych sercach przez Ducha Świętego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.

Bracia:
Dostąpiwszy usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostąp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.
A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć.
Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

VERSUS ANTE EVANGELIUM

Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdź, Duchu Święty,
napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.

Alleluja, alleluja, alleluja.

EVANGELIUM J 14, 15-16. 23b-26

Będę prosił Ojca, a da wam Ducha Prawdy

Diaconus:
Pan z wami.
I z duchem twoim.
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Chwała Tobie, Panie.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».

Oto słowo Pańskie.

Diaconus Evangeliorum librum Summo Pontifici tradit, qui cum eo populum benedicit; interea cantatur: Alleluja.

HOMILIA
Summus Pontifex homiliam habet.

PROFESSIO FIDEI
Exc.mus D.nus Archiepiscopus Sławoj Leszek Głódź, Episcopus Varsaviensis-Pragensis, fideles invitat ad fidei professionem renovandam:

Zgromadziliśmy się w miejscu, gdzie przed dwudziestu siedmiu laty następca świętego Piotra, Sługa Boży Jan Paweł II, wzywał Ducha Świętego - «by odnowił oblicze tej ziemi».
Wobec Namiestnika Chrystusa, Ojca świętego Benedykta XVI, jako symbol naszej niezłomnej woli życia w otrzymanej łasce, postępowania zgodnie z nauką Ewangelii i przynależności do Chrystusowego Kościoła, wyznajmy teraz naszą wiarę.

Episcopus:
Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi?

Omnes cantant:
Wierzę, wierzę. Amen.

Episcopus:
Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa,
Syna Jego Jedynego, a naszego Pana,
narodzonego z Maryi Dziewicy,
umęczonego i pogrzebanego,
który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?

Omnes cantant:
Wierzę, wierzę. Amen.

Episcopus:
Czy wierzycie w Ducha Świętego,
święty Kościół powszechny,
obcowanie świętych,
odpuszczenie grzechów,
zmartwychwstanie ciała
i życie wieczne?

Omnes cantant:
Wierzę, wierzę. Amen.

Summus Pontifex:
Taka jest nasza wiara.
Taka jest wiara Kościoła,
której wyznawanie jest naszą chlubą,
w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Amen.

Hæc est fides nostra.
Hæc est fides Ecclésiæ,
quam profitéri gloriámur,
in Christo Iesu Dómino nostro.
Amen.

ORATIO UNIVERSALIS

Summus Pontifex:
Zgromadzeni w Duchu Świętym,
zjednoczmy nasze serca
we wspólnej modlitwie
i prośmy o dary odnawiające oblicze ziemi:


1. Rozradowani obecnością Namiestnika Chrystusowego,
któremu Zmartwychwstały powierzył troskę o swoją owczarnię,
módlmy się o dary Ducha Świętego dla papieża Benedykta
- aby na jego wierze i miłości, mocnej jak skała,
budował się jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.

2. Dziękując Panu dziejów za życie i dzieła wielkich pasterzy, Sług Bożych,
papieża Jana Pawła oraz kardynałów Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego,
módlmy się za Kościół w naszej ojczyźnie
- aby wszystkie jego dzieci, zjednoczone ze swoimi pasterzami,
dochowywały wierności Bogu, krzyżowi i Ewangelii.

3. As we are troubled about the land we were given,
let us pray for the people who are in power and make decisions concerning the progress of mankind
that they always care for the lasting peace between nations,
eliminate all forms of exploitation
and prevent an unjust sharing of goods.

4. Poruszeni losem ludzi cierpiących,
módlmy się za wszystkich doświadczających trudów życia
- o zdrowie dla chorych, ukojenie dla załamanych, pomoc dla biednych,
pracę dla bezrobotnych, odnalezienie się dla zagubionych
oraz nadzieję na życie wolne od bólu i łez dla zbolałych.

5. Памятаючы пра тое, што людзі розных рас, нацыянальнасцей і народаў з’яўляюцца адной сям’ёй,
молімся за свабоду і пашану годнасці кожнага чалавека,
асабліва ў тых краінах, дзе парушаюцца і абмяжоўваюцца грамадзянскія правы
– каб ніхто не цярпеў ад прымусу, дыскрымінацыі і прычыненай крыўды.

6. Zgromadzeni przy stole Pańskim na dziękczynieniu
za wielkie rzeczy, jakie Pan nam uczynił,
módlmy się i za nas, w których Duch Święty ma swoją świątynię
- abyśmy poddając się Bożym natchnieniom,
promieniowali prawdziwą miłością, mężną wiarą i niezachwianą nadzieją.

Summus Pontifex:
Bądź uwielbiony,
Panie, za działanie Ducha Świętego,
którego Twój Syn zmartwychwstały
dał swojemu Kościołowi;
niech Jego moc zstąpi na wszystkich ludzi.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.

LITURGIA EUCHARISTICA

Fideles participationem suam oblatione manifestant, afferendo Summo Pontifici panem et vinum ad Eucharistiæ celebrationem et alia dona, quibus necessitattibus Ecclesiæ et pauperum subveniatur.

Incipit cantus ad offertorium. Interim ministri corporale, purificatorium, calicem et missale super altare collocant.
Summus Pontifex, stans ad altare, accipit patenam cum pane, eamque ambabus manibus aliquantulum elevatam super altare tenet, submissa voce dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,
quia de tua largitáte accépimus panem,
quem tibi offérimus,
fructum terræ et óperis mánuum hóminum:
ex quo nobis fiet panis vitæ.
Benedíctus Deus in sæcula.

Deinde deponit patenam cum pane super corporale.

Diaconus infundit vinum et parum aquæ in calicem, dicens secreto:
Per huius aquæ et vini mystérium
eius efficiámur divinitátis consórtes,
qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.

Postea Summus Pontifex accipit calicem, eumque ambabus manibus aliquantulum elevatum super altare tenet, secreto dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,
quia de tua largitáte accépimus vinum,
quod tibi offérimus,
fructum vitis et óperis mánuum hóminum,
ex quo nobis fiet potus spiritális.
Benedíctus Deus in sæcula.

Deinde calicem super corporale deponit.

Postea Summus Pontifex, inclinatus, dicit secreto:

In spíritu humilitátis et in ánimo contríto
suscipiámur a te, Dómine;
et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie,
ut pláceat tibi, Dómine Deus.

Deinde Summus Pontifex, stans ad latus altaris, lavat manus, dicens secreto:

Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea,
et a peccáto meo munda me.

Stans postea in medio altaris, versus ad populum, extendens et iungens manus, Summus Pontifex dicit:

Módlcie się,
aby moją i waszą Ofiarę
przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący.

Oráte, fratres:
ut meum ac vestrum sacrifícium
acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.

Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich
na cześć i chwałę swojego imienia,
a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego.


ORATIO SUPER OBLATA

Summus Pontifex:
Panie, nasz Boże,
niech dary złożone na Twoim ołtarzu
uświęci ogień Ducha Świętego,
który zapalił serca uczniów Twojego Syna,
Jezusa Chrystusa.
Który żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.

Sacrifícia, Dómine, tuis obláta conspéctibus,
ignis Spíritus sanctíficet,
qui discipulórum Fílii tui corda succéndit.
Qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
Amen.

PREX EUCHARISTICA

PRÆFATIO

DE ACTIONE SPIRITUS IN ECCLESIA

Summus Pontifex:
Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.
Sursum corda.
Habémus ad Dóminum.
Grátias agámus Dómino Deo nostro.
Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere:
Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:
Qui síngulis quibúsque tempóribus aptánda dispénsas,
mirísque modis Ecclésiæ tuæ gubernácula moderáris.
Virtúte enim Spíritus Sancti ita eam adiuváre non désinis,
ut súbdito tibi semper afféctu
nec in tribulatióne supplicáre defíciat,
nec inter gáudia grátias reférre desístat,
per Christum Dóminum nostrum.
Et ídeo, choris angélicis sociáti,
te laudámus in gáudio confiténtes:

Omnes cantant:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej.
Hosanna na wysokości.
Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.
Hosanna na wysokości.


PREX EUCHARISTICA III

Summus Pontifex, manibus extensis, dicit:

Vere Sanctus es, Dómine,
et mérito te laudat omnis a te cóndita creatúra,
quia per Fílium tuum,
Dóminum nostrum Iesum Christum,
Spíritus Sancti operánte virtúte,
vivíficas et sanctíficas univérsa,
et pópulum tibi congregáre non désinis,
ut a solis ortu usque ad occásum
oblátio munda offerátur nómini tuo.

Iungit manus, easque expansas super oblata tenens, cum Concelebrantibus dicit:

Súpplices ergo te, Dómine, deprecámur,
ut hæc múnera, quæ tibi sacránda detúlimus,
eódem Spíritu sanctificáre dignéris,

Iungit manus et signat semel super panem et calicem simul, dicens:

ut Corpus et Sanguis fiant
Fílii tui Dómini nostri Iesu Christi,

Iungit manus

cuius mandáto hæc mystéria celebrámus.

In formulis quæ sequuntur, verba Domini proferantur distincte et aperte, prouti natura eorundem verborum requirit:

Ipse enim in qua nocte tradebátur

Accipit panem, eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:
accépit panem
et tibi grátias agens benedíxit,
fregit, dedítque discípulis suis, dicens:

Parum se inclinat.

Accípite et manducáte ex hoc omnes:
hoc est enim Corpus meum,
quod pro vobis tradétur.

Summus Pontifex hostiam consecratam ostendit populo, reponit super patenam, et genuflexus adorat.

Postea Summus Pontifex cum Concelebrantibus prosequitur:
Símili modo, postquam cenátum est,

Accipit calicem, eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:

accípiens cálicem,
et tibi grátias agens benedíxit,
dedítque discípulis suis, dicens:

Parum se inclinat.

Accípite et bíbite ex eo omnes:
hic est enim calix Sánguinis mei
novi et ætérni testaménti,
qui pro vobis et pro multis effundétur
in remissiónem peccatórum.
Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Summus Pontifex calicem ostendit populo, deponit super corporale, et genuflexus adorat.

Deinde Summus Pontofex cantat:

Tajemnica wiary.

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:
Chrystus umarł,
Chrystus zmartwychwstał,
Chrystus powróci.


Deinde, extensis manibus, Summus Pontifex, simul cum Concelebrantibus, dicit:
Mémores ígitur, Dómine,
eiúsdem Fílii tui salutíferæ passiónis
necnon mirábilis resurrectiónis
et ascensiónis in cælum,
sed et præstolántes álterum eius advéntum,
offérimus tibi, grátias referéntes,
hoc sacrifícium vivum et sanctum.

Réspice, quǽsumus, in oblatiónem Ecclésiæ tuæ
et, agnóscens Hóstiam,
cuius voluísti immolatióne placári,
concéde, ut qui Córpore et Sánguine Fílii tui refícimur,
Spíritu eius Sancto repléti,
unum corpus et unus spíritus inveniámur in Christo.

Unus e Concelebrantibus:
Ipse nos tibi perfíciat munus ætérnum,
ut cum eléctis tuis hereditátem cónsequi valeámus,
in primis cum beatíssima Vírgine,
Dei Genetríce, María,
cum beátis Apóstolis tuis et gloriósis Martýribus
et ómnibus Sanctis,
quorum intercessióne
perpétuo apud te confídimus adiuvári.

Alius e Concelebrantibus:
Hæc Hóstia nostræ reconciliatiónis profíciat,
quaésumus, Dómine,
ad totíus mundi pacem atque salútem.
Ecclésiam tuam, peregrinántem in terra,
in fide et caritáte firmáre dignéris
cum fámulo tuo Papa nostro Benedicto
et Epíscopo nostro Iosepho,
cum episcopáli órdine et univérso clero
et omni pópulo acquisitiónis tuæ.

Votis huius famíliæ, quam tibi astáre voluísti,
adésto propítius.
Omnes fílios tuos ubíque dispérsos
tibi, clemens Pater, miserátus coniúnge.

Fratres nostros defúnctos
et omnes qui, tibi placéntes,
ex hoc sǽculo transiérunt,
in regnum tuum benígnus admítte,
ubi fore sperámus,
ut simul glória tua perénniter satiémur,

Iungit manus
per Christum Dóminum nostrum,
per quem mundo bona cuncta largíris.

Summus Pontifex elevat patenam cum hostia et Diaconus calicem, dum ipse Summus Pontifex cum omnibus Concelebrantibus canit:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,
est tibi Deo Patri omnipoténti,
in unitáte Spíritus Sancti,
omnis honor et glória
per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.

RITUS COMMUNIONIS

Summus Pontifex, iunctis manibus, dicit:

Præcéptis salutáribus móniti,
et divína institutióne formáti,
audémus dícere:

Omnes cantant:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie:
święć się imię Twoje,
przyjdź Królestwo Twoje,
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.

Summus Pontifex:
Líbera nos, quǽsumus, Dómine,
ab ómnibus malis,
da propítius pacem in diébus nostris,
ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti,
et a peccáto simus semper líberi
et ab omni perturbatióne secúri:
exspectántes beátam spem
et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi.

Iungit manus.

Populus orationem concludit, acclamans:

Quia tuum est regnum,
et potéstas, et glória in sæcula.

Deinde Summus Pontifex, manibus extensis, clara voce dicit:

Dómine Iesu Christe,
qui dixísti Apóstolis tuis:
Pacem relínquo vobis,
pacem meam do vobis:
ne respícias peccáta nostra,
sed fidem Ecclésiæ tuæ;
eámque secúndum voluntátem tuam
pacificáre et coadunáre dignéris.

Iungit manus.

Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
Amen.

Summus Pontifex, ad populum conversus, extendens et iungens manus, subdit:

Pax Dómini sit semper vobíscum.
Et cum spíritu tuo.

Diaconus subiungit:
Przekażcie sobie znak pokoju.

Et omnes, iuxta locorum consuetudines, pacem et caritatem sibi invicem significant. Summus Pontifex pacem dat Concelebrantibus et Diaconis.

Deinde accipit hostiam eamque super patenam frangit, et particulam immittit in calicem, dicens secreto:

Hæc commíxtio Córporis et Sánguinis
Dómini nostri Iesu Christi
fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam.


AGNUS DEI

Interim cantatur:
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
obdarz nas pokojem.

Deinde Summus Pontifex, manibus iunctis, dicit secreto:

Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi,
qui ex voluntáte Patris,
cooperánte Spíritu Sancto,
per mortem tuam mundum vivificásti:
líbera me per hoc sacrosánctum Corpus
et Sánguinem tuum
ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis:
et fac me tuis semper inhærére mandátis,
et a te numquam separári permíttas.

Vel:
Percéptio Córporis et Sánguinis tui,
Dómine Iesu Christe,
non mihi provéniat in iudícium
et condemnatiónem:
sed pro tua pietáte prosit mihi
ad tutaméntum mentis et córporis,
et ad medélam percipiéndam.


Summus Pontifex genuflectit, accipit hostiam, eamque aliquantulum elevatam super patenam vel super calicem tenens, versus ad populum, clara voce dicit:

Oto Baranek Boży,
który gładzi grzechy świata.
Błogosławieni,
którzy zostali wezwani na Jego ucztę.

Ecce Agnus Dei,
ecce qui tollit peccáta mundi.
Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.

Populus dicit:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie,
ale powiedz tylko słowo,
a będzie uzdrowiona dusza moja.

Et Summus Pontifex, versus ad altare, secreto dicit:

Corpus Christi custódiat me in vitam ætérnam.

Et reverenter sumit Corpus Christi.

Deinde accipit calicem et secreto dicit:

Sanguis Christi custódiat me in vitam ætérnam.

Et reverenter sumit Sanguinem Christi.

Postea accipit patenam vel pyxidem, accedit ad communicandos, et hostiam parum elevatam unicuique eorum ostendit, dicens:

Ciało Chrystusa.

Communicandus respondet:
Amen.

Et communicatur.

Dum Summus Pontifex sumit Corpus Christi, inchoatur cantus ad Communionem. Distributione Communionis expleta, diaconus purificat patenam super calicem et ipsum calicem.

ORATIO POST COMUNIONEM

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże, nasz Ojcze,
niech przyjęty Sakrament nas uświęci
i da nam gorliwość płynącą
od Ducha Świętego,
którym w cudowny sposób
napełniłeś swoich Apostołów.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

Orémus.
Hæc nobis, Dómine, múnera sumpta profíciant,
ut illo iúgiter Spíritu ferveámus,
quem Apóstolis tuis ineffabíliter infudísti.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

RITUS CONCLUSIONIS

Diaconus.
Błogosławieństwo Apostolskie Ojca Świętego,
kończące celebrację Najświętszej Eucharystii,
które za chwilę przyjmiemy, poświęca
również wszystkie przedmioty kultu religijnego.

BENEDICTIO APOSTOLICA

Summus Pontifex:
Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.
Sit nomen Dómini benedíctum.
Ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Adiutórium nostrum in nómine Dómini.
Qui fecit cælum et terram.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, + et Fílius, + et Spíritus + Sanctus.
Amen.

DIMISSIO

Diaconus:
Idźcie w pokoju Chrystusa.
Bogu niech będą dzięki.

9.30 - Słowa powitania skierował do Ojca świętego Prymas Polski. Mówił o duchowych mostach, które są potrzebne ludziom.

10.00 - Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus - tymi słowami rozpoczął homilię Benedykt XVi. Następnie przytoczył słowa wypowiedziane na tym samym placu prawie 30 lat temu przez Jana Pawła II. Podobnie jak w czwartek, polski tekst homilii odczytywał bp Piotr Libera.

Usiłuje sie stworzyć wrażenie, że również prawdy wiary zależą od sytuacji - mówił Papież. Podkreślił jednak, że Kościół nie może do tego dopuścić.

Kazdy chrześcijanin winien konfrontować swoje poglądy ze słowem Ewangelii.

Nie możemy ulec pokusie relatywizmu. Tylko cała prawda pozwala przylgąć do Chrystusa.

Miłować Jezusa, to prowadzić z Nim nieustanny dialog, aby poznać Jego wolę - powiedział Papież.

Homilia Ojca Świętego Benedykta XVI wygłoszona podczas Mszy św. 26 maja 2006 w Warszawie na placu Piłsudskiego

10.19 - Na zakończnie papieskiej homilii rozległy sie oklaski i okrzyki "Niech żyje Papież".

10.20 - Dialogowane wyznanie wiary poprowadził bp Sławoj Leszek Głódź.

11.05 - Wniesiono obraz Matki Boskiej Trybunalskiej, na który Ojciec święty nałożył korony.

Pierwszy ukoronowany obraz Benedykta XVI

11.09 - Po końcowym błogosławieństwie żołnierze w imieniu Papieża złożyli kwiaty na Grobie Nieznanego Żołnierza.

11.12 - W czasie gdy formowała się procesja Benedykt XVI podszedł do brzegu podium i pobłogosławił zgromadzony tłum.

11.15 - Odchodząc do zakrystii Benedykt XVI przywitał się z prezydentem Lechem Kaczyńskim i jego małżonką.

11.18 - W czasie powrotu papieża do zakrystii tłum przełamał szeregi ochrony i otoczył Benedykta XVI. Papież rozmawiał z niektórymi z otaczających go ludzi. Ojciec święty wracał do zakrystii na czele wielkiej rzeszy ludzi.

11.25 - Papież limuzyną wrócił do Nuncjatury.

11.40 - Wchodząc do Nuncjatury pozdrowił zgromadzony tłum. Wszedłszy do budynku wyszedł na balkon, aby jeszcze raz pozdrowić oczekujących ludzi.

Po obiedzie, na który podano rybę, Benedykt XVI ponownie wyszedł na balkon do ludzi skandujących i śpiewających przed Nuncjaturą i pobłogosławim im.

15.19 - Tłum oczekujący przed Nuncjaturą powtarza "Dziękujemy" i "Zostań z nami".

15.20 - Trwa pożegnanie w Nuncjaturze. Papieża odwiedzili różni nieprzewidziani goście, przedstawiciele róznych zawodów, reprezentanci Trybunału Konstytucyjnego. Benedykt pozwolił się sfotografować wśród policjantów na zewnątrz budynku.

15.27 - Kolejny raz Benedykt XVI wyszedł na balkon Nuncjatury, pozdrawiając i błogosławiąc zgromadzonych wokół ludzi.

15.29 - Pod parasolem z powodu padającego deszczu Benedykt XVI opuścił Nuncjaturę i wśród okrzyków "Dziękujemy" wsiadł do limuzyny, by udać się na lotnisko wojskowe.

Trasa przejazdu: Al. Szucha - Pl. Na Rozdrożu - Trasa "Ł" – Żwirki i Wigury - wjazd na teren LW

Na całej trasie przejazdu Papieża mimo deszczu zgromadzone są tłumy wiwatujących ludzi.

Po dotarciu na lotnisko Papież śmigłowcem udaje się do Częstochowy.

II dzień c.d.

piątek, 26 maja 2006 r., Częstochowa

16.10 - Krótko po godz. 16.00 Benedykt XVI odleciał śmigłowcem do Częstochowy, gdzie jest spodziewany około 17.15.

17.15 - Papieski helikopter zbliża sie do Jasnej Góry.

17.36 - Papieski śmigłowiec wylądował w Częstochowie na lądowisku przy Domu Pielgrzyma.

Na jasnogórskich Błoniach czeka na Papieża co najmniej 500 tys. pielgrzymów.

Benedykt przesiadł się do limuzyny i udał się do klasztoru, do kaplicy Cudownego Obrazu.

17.43 - Przez Bramę Papieską Benedykt wjechał na teren klasztoru jasnogórskiego.

17.45 - Witany przez paulinów i biskupów Papież wchodzi do kaplicy. Czeka tu na niego ok. 600 przedstawicieli stanów kościelnych: zakonów męskich i żeńskich, w tym także klauzurowych; seminarzystów, instytutów świeckich, stowarzyszeń, ruchów i bractw, burmistrzów europejskich miast sanktuariów współpracujących z Częstochową.

Wchodząc benedykt serdecznie i z uśmiechem ściska dłonie zgromadzonych.

17.50 - Papież klęka przed obrazem Matki Bożej. Rozlegaja się fanfary, obraz jest odsłaniany.

17.53 - O. Izydor Matuszewski, generał paulinów wita Papieża. Reagując na oklaski Benedykt XVI wstaje z przygotowanego fotela i pozdrawia zgromadzonych. Papież otrzymał tłumaczenie tekstu powiatania i czyta go w czasie przemówienia generała.

17.58 - Papież przekazuje złotą różę dla Maryi.

Złota róża dla Maryi od Benedykta XVI i... Pawła VI

18.00 - Benedykt XVI po polsku udziela błogosławieństwa zgromadzonym. Rozpoczyna się śpiew Regina caeli.

18.01 - Benedykt XVI przechodzi do prywatnego apartamentu, aby przygotować się do nabożeństwa majowego.

18.18 - Rozpoczyna się nabożeństwo majowe na Wałach Jasnogórskich.

18.21 - Zostaje wykonany utwór 'Tu es Petrus', skomponowany specjalnie dla Benedykta XVI.

Przebieg nabożeństwa według "Mszału Papieskiego":

CZĘSTOCHOWA
IN AREA QUÆ IN SANCTUARIUM
B. M. V. DE JASNA GÓRA RESPICIT
ADORATIO ET BENEDICTIO EUCHARISTICA

RITUS INITIALES
Summus Pontifex sedem petit dum chorus Tu es Petrus cantat.
Deinde omnes, stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex ad populum conversus, dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

Deinde Summus Pontifex populum salutat, dicens:

Pokój z wami.
I z duchem twoim.

SALUTATIO
Exc.mus D.nus Stanislaus Nowak, Archiepiscopus Częstochoviensis, Summum Pon-tificem salutat.

EXPOSITIO SS.MI SACRAMENTI
Commentator fideles in celebrationem introducit.
Cantor canticum Niechaj będzie pochwalony cantare incipit.
Diaconus Sanctissimum Sacramentum super altare ponit.
Summus Pontifex, incensum in thuribulum ponit et Sanctissimum Sacramentum incensat.

ADORATIO
Panie, Jezu Chryste, Synu Boga żywego,
Synu Najświętszej Maryi Panny,
uwielbiamy Cię w tym Najświętszym Sakramencie.
Ty stałeś się do nas podobny
i zapragnąłeś przebywać między nami.
Największą część swojego ziemskiego życia
spędziłeś w skrytości domu nazaretańskiego,
u boku Twojej Matki.
Ty, Syn Boga żywego,
zamieszkałeś w ludzkiej rodzinie,
aby nas, zagubionych pośród własnych nieprawości,
zaprowadzić do domu Ojca.
Ty dałeś nam swoją Matkę, by i nam była Matką.
Na krzyżu powiedziałeś do Jana: «Oto Matka twoja».
Jako nasz Brat zechciałeś pozostać z nami
i dlatego darowałeś nam ten Najświętszy Sakrament.
Codziennie zapraszasz nas
do wspólnego stołu świętej Uczty,
na której dajesz nam siebie jako pokarm.
Ty jesteś prawdziwym chlebem niebieskim,
który z nieba zstępuje i daje życie światu.
Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi,
Fili Beatæ Mariæ Virginis,
adoramus te in hoc Sanctissimo Sacramento.
Tu factus similis nobis cupidumque nobiscum
commorari fuisti.
Suæ terrenæ vitæ maxima parte
sub nazaretansis domus tecto
lateri tuae Matris manebas.
Tu, Filius Dei vivi, in hominum familia habitavisti,
ut nos, aberratos intra nostras iniustitias,
ad Patris domum adduceres.
Tu suam Matrem nobis dedisti,
ut nobis quoque Mater esset.
De patibulo crucis Johanni dixisti: «Ecce Mater tua».
Veluti nostri Frater manere nobiscum voluisti
idcircoque hoc Sanctissimum Sacramentum
nobis donavisti.
Ad communem sanctæ Cenæ mensam,
qua nobis uti cibus se donas, cotidie invitas.
Tu vero cælestis panis
qui ex cælo descendit et vitam orbi terræ tribuit.
Omnes canticum Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa cantant.

LECTIO BIBLICA Dz 1, 12-14; 2,1-4
Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba.
Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

Canticum Ave verum a choro peragitur

HOMILIA
Summus Pontifex homiliam habet.

Omnes Litanias Lauretanas Beatæ Mariæ Virginis cantant:
Kýrie, eléison, Chryste, eléison, Kýrie, eléison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Matko Chrystusowa,
Matko Kościoła,
Matko łaski Bożej,
Matko nieskalana,
Matko najczystsza,
Matko dziewicza,
Matko nienaruszona,
Matko najmilsza,
Matko przedziwna,
Matko dobrej rady,
Matko Stworzyciela,
Matko Zbawiciela,
Panno roztropna,
Panno czcigodna,
Panno wsławiona,
Panno można,
Panno łaskawa,
Panno wierna,
Zwierciadło sprawiedliwości,
Stolico mądrości,
Przyczyno naszej radości,
Przybytku Ducha Świętego,
Przybytku chwalebny,
Przybytku sławny pobożności,
Różo duchowna,
Wieżo Dawidowa,
Wieżo z kości słoniowej,
Domie złoty,
Arko przymierza,
Bramo niebieska,
Gwiazdo zaranna,
Uzdrowienie chorych,
Ucieczko grzesznych,
Pocieszycielko strapionych,
Wspomożenie wiernych,
Królowo Aniołów,
Królowo Patriarchów,
Królowo Proroków,
Królowo Apostołów,
Królowo Męczenników,
Królowo Wyznawców,
Królowo Dziewic,
Królowo wszystkich Świętych,
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta,
Królowo wniebowzięta,
Królowo różańca świętego,
Królowo rodzin,
Królowo pokoju,
Królowo Polski,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.

Diaconus:
Raduj się i wesel, Panno Maryjo, Alleluja.
Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, Alleluja.

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże, Ty przez zmartwychwstanie Twojego Syna,
naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
przywróciłeś radość światu,
spraw, abyśmy przez Jego Matkę, Dziewicę Maryję,
osiągnęli szczęście życia wiecznego.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

Orémus.
Deus, qui per resurrectiónem
Fílii tui Dómini nostri Iesu Christi,
mundum lætificáre dignátus es,
præsta, quǽsumus,
ut per eius Genetrícem Vírginem Maríam,
perpétuæ capiámus gáudia vitæ.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

Omnes antiphonam cantant.

Pod Twoją obronę uciekamy się,
Święta Boża Rodzicielko,
naszymi prośbami racz nie gardzić
w potrzebach naszych, ale od wszelakich
złych przygód racz nas zawsze wybawiać,
Panno chwalebna i błogosławiona.
O Pani nasza, Orędowniczko nasza,
Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza.
Z Synem swoim nas pojednaj,
Synowi swojemu nas polecaj,
swojemu Synowi nas oddawaj.

BENEDICTIO EUCHARISTICA
Cantor Przed tak wielkim Sakramentem cantare incipit.
Summus Pontifex incensum in thuribulum ponit et Sanctissimum Sacramentum incensat.

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże,
Ty w Najświętszym Sakramencie
zostawiłeś nam pamiątkę swej męki,
daj nam taką czcią otaczać
święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej,
abyśmy nieustannie
doznawali owoców Twego odkupienia.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.

Orémus.
Deus, qui nobis sub sacraménto mirábili
passiónis tuæ memóriam reliquísti,
tríbue, quǽsumus,
ita nos Córporis et Sánguinis
tui sacra mystéria venerári,
ut redemptiónis tuæ fructum
in nobis iúgiter sentiámus.
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
Amen.

Diaconus Sanctissimum Sacramentum Summo Pontifici tradit Qui populum benedicit.
Sanctissimum Sacramentum a diacono ad sacellum repositionis defertur. Eo tempore populus Niech będzie chwała i cześć, i uwielbienie cantat.


18.25 - Okrzyki tłumów nie pozwalają Papieżowi rozpocząć nabożeństwa.

18.26 - Znakiem krzyża św. Benedykt XVI rozpoczyna nabożeństwo. Papieża wita abp Stanisław Nowak.

18.45 - Rozpoczęło się przemówienie. Tradycyjnie pierwsze słowa Papież wypowiada po polsku osobiście. Dalsze tłumaczenie czyta bp Piotr Libera.

Homilia poświęcona była życiu konsekrowanemu. Benedykt XVI mówił o tym, czym jest powołanie do takiego życia. Zachęcał zakonników, aby nie tracili pierwotnego entuzjazmu.

19.07 - Po przemówieniu rozpoczął się śpiew Litanii Loretańskiej.

19.25 - Po końcowym błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem i zakończeniu nabożeństwa Benedykt zatrzynał się jeszcze na chwilę i błogosławił zgromadzonym na Błoniach pielgrzymom.

19.27 - Papież udał się do prywatnych apartamentów, a następnie na spotkanie z paulinami.

19.35 - Paulini robią sobie zdjęcia z Papieżem.

19.40 - Samochodem Papież udaje się na lądowisko, aby śmigłowcem polecieć do Krakowa.

19.46 - Benedykt XVI wsiadł do helikoptera. Lecąc do Krakowa papieski śmigłowiec ma przelecieć nad sanktuarium maryjnym w Piekarach Śląskich.

19.55 - Śmigłowiec z Papieżem na pokładzie odleciał do Krakowa.

II dzień c.d.

piątek, 26 maja 2006 r., Kraków

20.30 - Śmigłowiec z Benedytkem XVI wylądował na lotnisku wojskowym w Krakowie Balicach. Papież zmierza na Rynek. Po drodze ma się przesiąć do papamobile.

Trasa przejazdu: Balice – droga nr 774 – Węzeł Rogoziany – obwodnica – Węzeł Mirowski – Mirowska - Księcia Józefa – Kościuszki – Zwierzyniecka – Franciszkańska –Grodzka– Rynek Główny – Grodzka – Franciszkańska - Kuria

Przybycie Papieża do Krakowa obwieścił Dzwon Zygmunta.

21.07 - Kolumna papieskich samochodów zbliża się do ul. Franciszkańskiej.

21.23 - Papież przejechał ulicą Franciszkańską i skręcił w stronę Rynku.

21.25 - Benedykt XVI wjechał na Rynek. Zgromadziło się tam ok. 20 tys. ludzi.

21.33 - Papież objechawszy Rynek dokoła wrócił na ul. Franciszkańską.

21.34 - Papamobile wjechał na dziedziniec pałacu arcybiskupów krakowskich.

21.37 - Zgromadzeni pod 'papieskim oknem' wołają "Wyjdź do okna, przemów do nas".

21.45 - Benedykt XVI pojawił się w papieskim oknie.

Pozdrowienia Ojca Świętego "z okna" (tekst)

Pozdrowienia Ojca Świętego "z okna" (zobacz i posłuchaj zapis z TVP - wmv 11 Mb)

III dzień

sobota, 27 maja 2006 r., Kraków, Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska

7.30 - Pierwszym punktem programu papieskiego dnia jest prywatna Msza św. w kaplicy pałacu arcybiskupów krakowskich, w której święcenia kapłańskie otrzmał Karol Wojtyła.

Msza została odprawiona po łacinie i po polsku, według formularza o św. Stanisławie biskupie. Nie było homilii, lecz długa chwila milczenia na medytację usłyszanego słowa Bożego.

9.38 - Benedykt XVI w czarnej limuzynie wyjeżdża z siedziby arcybiskupów krakowskich, witany przez tłum zgromadzony na Franciszkańskiej. Kieruje sie do Wadowic.

Trasa przejazdu: Kuria – Franciszkańska – Zwierzyniecka – Kościuszki – Księcia Józefa – Mirowska – Węzeł Mirowski–obwodnica – Węzeł Opatkowicki – droga nr 7 – Zakopiańska - Głogoczów – droga nr 52 – Biertowice – Izdebnik – Kalwaria – Wadowice

10.35 - Samochód Benedykta XVI zbliża się do Wadowic. Na wadowickim Rynku na Papieża oczekują tysiące rozśpiewanych pielgrzymów.

10.45 - Benedykt XVI wjeżdża na wadowicki rynek.

10.46 - Wadowiczanie witają Papieża chlebem i solą. Benedykt otrzymuje też klucz do miasta.

10.47 - Ojciec święty wszedł do wadowickiej bazyliki. Klęknął przed ołtarzem na przygotowanym klęczniku i modlił się przez chwilę.

10.49 - Benedykt klęczy przy chrzcielnicy.

10.50 - Papież wpisuje się do księgi pamiątkowej.

10.53 - Benedykt XVI w kaplicy obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

10.54 - Papież opuszcza bazylikę i idzie do domu Jana Pawła II.

10.55 - Benedykt XVI zwiedza dom swego Poprzednika.

11.02 - Benedykt podpisuje specjalne błogosławienstwo dla wszystkich zwiedzających dom Jana Pawła II i wpisuje się do księgi pamiątkowej.

11.07 - Papież wyszedł z domu Jana Pawła II i poszedł w kierunku rynku.

11.09 - Benedykt wszedł na przygotowane podwyższenie witany entuzjastycznie przez tysiace ludzi.

11.11 - Znakiem krzyża św. Papież rozpoczął spotkanie.

11.12 - Po włosku wita Papieża kard. Stanisław Dziwisz. Następnie wygłasza tekst powitania po polsku. Dziękuje Benedyktowi XVI za odwiedzenie Wadowic.

11.18 - Rozpoczyna się przemówienie Papieża.

11.28 - Kończąc swoje wystąpienie Papież poprosił zgromadzonych, aby towarzyszyli mu tą samą modlitwą, którą obdarzali jego poprzednika.

11.29 - Odpowiedzią na papieskie przemówienie były okrzyki "Dziękujemy", także po włosku.

11.30 - Po wspólnym odśpiewaniu modlitwy Ojcze nasz Papież udzielił błogosławienstwa.

11.31 - Na pożegnanie zgromadzeni śpiewali Papieżowi Abba Ojcze.

Papież ofiarował Wadowicom ornat. Otrzymał w prezencie obraz przedstawiający Jana Pawła II przy oknie.

11.36 - Papież wsiada do limuzyny i wyrusza do Kalwarii Zebrzydowskiej.

Trasa przejazdu: Wadowice – droga nr 52 – Klecza – Kalwaria Zebrzydowska

12.00 - Kolumna papieska zbliża się do Kalwarii Zebrzydowskiej.

12.03 - Papież jest już na dziedzińcu klasztoru, witany radośnie przez franciszkanów i zgromadzonych pielgrzymów.

12.06 - Benedykt XVI wszedł do klasztoru.

12.08 - Papież wchodzi do kościoła. Klęka przed obrazem. Obraz jest odsłaniany.

12.10 - Ojciec święty ofiarowuje różaniec. Osobiscie składa go na ołtarzu przed obrazem. Wpisuje się do księgi pamiątkowej.

12.12 - Papież zwiedza klasztorne krużganki.

12.21 - Bernardyni wręczają Papieżowi kopię cudownego obrazu.

12.24 - Papież wychodzi do zgromadzonych pielgrzymów, którzy witają go okrzykami w języku niemieckim i po polsku "Kochamy ciebie".

12.25 - Rozpoczyna się krótkie nabożeństwo. Do Benedykta zwraca sie kard. Dziwisz, wyraża nadzieję, że Matka Boża Kalwaryjska, która otaczałaswą opieka Jana Pawła II bedzie orędowniczką dla Benedykta XVI.

12.28 - Rozpoczyna się przemówienie Papieża. Papież mówi, że chciał się pomodlić za Jana Pawła II w Kalwarii zgodnie z jego prośbą. Poprosił też o modlitwę za siebie.

Zgromadzeni odpowiedzieli "Pamiętamy".

12.31 - Spontanicznie w języku włoskim Papież powiedział, odpowiadając na prośbę kard. Dziwisza wyrażoną w powitaniu, że ma nadzieję iż juz wkrótce będziemy się cieszyli beatyfikacją i kanonizacją Jana Pawła II. Słowa Papieża przetłumaczył Nuncjusz Apostolski abp Józef Kowalczyk.

12.34 - Papież odjeżdża z Kalwarii Zebrzydowskiej do Łagiewnik.

III dzień c.d.

sobota, 27 maja 2006 r., Kraków-Łagiewniki

13.09 - Z niewielkim opóxnieniem Benedykt XVI zbliża się do sanktuarium w Łagiewnikach.

13.10 - Papież wjeżdża na teren sanktuarium.

13.11 - Ojciec św. wchodzi do kaplicy w klasztorze w Łagiewnikach.

13.13 - Papież modli się chwilę w kaplicy. Jego modlitwie towarzyszą śpiewy z Taize.

13.14 - Ojciec św. podszedł przed obraz Jezusa miłosiernego.

13.15 - Pobłogosławił zgromadzonych po łacinie.

13.16 - Papież otrzymał relikwie św. Faustyny. Ucałował relikwiarz.

13.17 - Po wyjściu z klasztoru Benedykt XVI papamobilem przejeżdża do bazyliki.

13.22 - Zanim wszedł do bazyliki Papież kilkakrotnie pozdrowił zgromadzonych i błogosławił im.

13.25 - Ojciec święty wchodzi do bazyliki, gdzie czeka na niego 800 chorych i niepełnosprawnych. Witają go oklaski i wiwaty. Papież podchodzi do zgromadzonych i wita się z nimi, rozmawia. Potem chwilę sie modli na przygotowanym klęczniku.

13.31 - Kard. Dziwisz prosi Papieża o błogosławieństwo "dla wszystkich dźwigających krzyż".

13.33 - Papież zwraca się do zgromadzonych, mimo że w programie pielgrzymki nie było przewidziane wystapienie w Łagiewnikach.

13.37 - Ojciec świety znów podchodzi do chorych, dotyka ich, błogosławi, rozmawia z nimi.

13.39 - Papież przechodzi do kaplicy Wieczystej Adoracji. Klęka i modli się przed Najświętszym Sakramentem.

Potem wpisuje sie do księgi pamiątkowej.

13.42 - Benedykt XVI wsiada do papamobile i wyrusza do siedziby arcybiskupów krakowskich.

Trasa przejazdu: Sanktuarium – św. Faustyny – Zakopiańska – Węzeł Opatkowicki – obwodnica – Węzeł Mirowski –Mirowska – Księcia Józefa – Kościuszki – Zawierzyniecka – Franciszkańska – Kuria

III dzień c.d.

sobota, 27 maja 2006 r., Kraków (Wawel - katedra, Błonia)

17.52 - Papamobile z Papieżem wyrusza z Franciszkańskiej w stronę Wawelu. Na trasie przejazdu Ojca świętego pozdrawiają tłumy ludzi.

Trasa przejazdu: Kuria – Straszewskiego – Podzamcze – Wawel

18.00 - Benedykt XVI wjeżdża na Wawel. Rozlega się dźwięk dzwonu Zygmunta.

18.04 - Powitanie Papieża na placu przy katedralnym.

18.05 - Papież wchodzi do katedry południową bramą koło Kkaplicy Zygmuntowskiej. Po drodze krakowska kwiaciarka wręcza mu bukiet kwiatów.

18.06 - Ojciec święty modli się przed konfesją św. Stanisława.

18.08 - Papież przywitał się ze służbą kościelną. Przechodzi przed główny ołtarz. Wpisuje się do księgi pamiątkowej.

18.10 - Benedykt pod czarnym krzyżem św. Jadwigi.

18.12 - Papież opuszcza katedrę. Wsiada do papamobile. Kieruje się w stronę Błoń.

Trasa przejazdu: Wawel - Podzamcze – Straszewskiego – Piłsudskiego – 3-go Maja – Cichy Kącik – Piastowska

18.33 - Papież jest już na Błoniach. Wita go 600 tys. rozśpiewanej młodzieży. Wielu spośród nich, także tych znajdujących się w najbliższym otoczeniu Papieża ma na sobie wymyślone przez redakcję Gościa Niedzielnego koszulki z napisem JPII/B16.

18.35 - Rozpoczyna się nabożeństwo.

Przebieg nabożeństwa na Błoniach według "Mszału Papieskiego":

KRAKÓW

IN LOCO v. d. «KRAKOWSKIE BŁONIA»
SALUTATIO

Summus Pontifex sedem petit dum cantus aptus peragitur.
Deinde omnes, stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex, ad populum conversus, dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

Deinde Summus Pontifex omnes salutat dicens:
Pokój z wami.
I z duchem twoim.

Em.mus D.nus Stanislaus Card. Dziwisz, Archiepicopus Cracoviensis, Summum Pontificem salutat. Delegati conventorum iuvenum una cum Archiepiscopo salutationem faciunt.


ORATORIUM

“Flamen misericordiae orbi terrarum tradite” est oratorium, quod est mentes ad imaginem petrae vertit: de Sacrae Scripturae brevibus lectionibus composita meditatio incipit.
Iuvenes musica, gestis cantuque studium vitae suae super Christum aedifacandæ exprimunt.

Ex Sacra Scriptura quasdam breves lectiones iuvenes cantant.
De exhibitis argumentis spectaculum cinematographicum fit, qui sequitur oratio et cantus.

LECTIO BREVIS PRIMA 1 Kor 10, 1-4

Lector:
Nie chciałbym, bracia, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie wszyscy, co prawda, zostawali pod obłokiem, wszyscy przeszli przez morze i wszyscy byli ochrzczeni w imię Mojżesza, w obłoku i w morzu; wszyscy też spożywali ten sam pokarm duchowy i pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a skałą był Chrystus.


LECTIO BREVIS SECUNDA Mt 7, 24-25

Lector:
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Każdego, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony».


LECTIO BREVIS TERTIA 1 P 2, 4-6

Lector:
Zbliżając się do Pana, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrsytsua. To bowiem zawiera się w Piśmie: «Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony».

ALLOCUTIO
Summus Pontifex allocutionem habet.
Sequitur cantus aptus.


BENEDICTIO LAPIDIS ANGULARIS
ET SIGNUM LUCIS

Commentator benedictionem lapidis angularis ad aedificandum centrum Joannis Pauli II annuntiat.
Ad Summum Pontificem iuvenes legati lapidem angularem afferunt.

Summus Pontifex:

Módlmy się.
Boże, Ojcze święty, Twój Syn,
narodzony z Maryi Dziewicy,
został zapowiedziany przez Proroka
jako kamień oderwany od góry bez
dotknięcia ludzkiej ręki
i nazwany przez Apostoła
niezmiennym fundamentem.
Pobłogosław + ten kamień węgielny,
który kładziemy w imię Chrystusa,
i spraw, aby to dzieło rozpoczęło się,
wzrastało i zakończyło w Chrystusie,
którego ustanowiłeś początkiem
i celem wszystkich rzeczy.
Który żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.

Orémus.
Dómine, sancte Pater,
cuius Fílium ex María Vírgine natum,
lápidem de monte sine mánibus
excísum nuntiávit Propheta
et immutábile
fundaméntum vocávit Apóstolus,
bénedic + hunc primárium lápidem
in eius nómine collocándum;
et præsta ut ipse,
quem ómnium rerum princípium
constituísti et finem,
istíus óperis inítium sit
et increméntum et consummátio.
Qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
Amen.

Summus Pontifex lapidem angularem aqua benedicta aspergit, dum cantus aptus canitur.

Interpretator lucernarium annuntiat et eius significationem explicat. Summus Pontifex candelam accendit eamque delegatis iuvenum traducit. Omnes conventi candelam suam accendunt et Nolite timere canticum cantant.


ORATIO DOMINICA

Summus Pontifex:

Pouczeni przez Zbawiciela
i posłuszni Jego słowom,
ośmielamy się mówić:

Omnes cantant:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie:
święć się imię Twoje,
przyjdź Królestwo Twoje,
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.


BENEDICTIO APOSTOLICA

Summus Pontifex:
Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.
Sit nomen Dómini benedíctum.
Ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Adiutórium nostrum in nómine Dómini.
Qui fecit cælum et terram.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, + et Fílius, + et Spíritus + Sanctus.
Amen.

Omnes canticum cantant.

18.44 - Po powitaniu przez kard. Dziwisza i parę młodych ludzi rozpoczęło się oratorium skomponowane specjalnie na tę uroczystość.

19.22 - Wystąpienie Papieża poprzedzają okrzyki "Benedetto".

Papież dyskretnym ruchem ręki ucisza młodych i rozpoczyna przemówienie.

Zaraz przerywają mu okrzyki "Kochamy Ciebie".

"Dziękuję za to każdemu i każdej z was" - odpowiedział Papież.

Całe rozważanie była odpowiedzią na pytanie "Co to znaczy budować na skale".

Przesłanie Ojca Świętego wygłoszone podczas spotkania z młodzieżą w Krakowie na Błoniach 27 maja 2006 r.

18.54 - Po zakończeniu przemówienia młodzi spontanicznie zaśpiewali Papieżowi "Sto lat".

"Tu es Petrus" - wołają tysiące gardeł.

20.02 - Papież otrzymuje księgę zawierającą tysiące zobowiązań młodych do czystości od narkotyków.

Spontaniczny śpiew "Abba Ojcze". Papież próbuje śpiewać refren razem z wszystkimi.

20.06 - Papież błogosławi kamień węgielny.

20.09 - Benedykt przekazuje młodym Ogień Miłosierdzia

Na Błoniach stopniowo zapalają się setki tysięcy świec. Wszyscy śpiewają hymn "Nie lękajcie się".

20.15. - Modlitwa Ojcze nasz i błogosławieństwo.

I znów pieśń "Nie lękajcie się".

20.22 - Wśród okrzyków "Zostań z nami" Papież zbiera się do odejścia, wsiada do papamobile i zmierza na Franciszkańską 3.

III dzień c.d.

sobota, 27 maja 2006 r., Kraków (Franciszkańska 3)

21.00 - Papież je kolację. Pod oknem tysiące ludzi proszą, żeby wyszedł do nich i pobłogosławił.

21.27 - Okno zostało otwarte i przygotowano specjalne schody, na których staje Ojcie święty w czasie spotkań.

Pozdrowienia Ojca Świętego "z okna" - po raz drugi (zobacz i posłuchaj zapis z TVP - wmv 17 Mb)

21.32 Papież pojawił się w oknie i wygłosił sam po polsku kilka zdań. Zaczął od słów "Drodzy przyjaciele", zakończył "Dobrej nocy".

IV dzień

niedziela, 28 maja 2006 r., Kraków (Błonia)

8.44 - Sektory na Błoniach są już szczelnie zapełnione ludźmi. Dziennikarze mówią, że we Mszy św. mimo nie najlepszej pogody (właśnie przestało padać) weźmie udział milion ludzi.

9.01 - Benedykt XVI wyrusza papamobilem na Błonia.

Po przyjeździe na Błonia przejechał wśród zgrtomadzonych tłumów.

9.20 - Papież jest już w zakrystii, gdzie przygotowuje się do Mszy św.

9.32 - Wyrusza procesja do ołtarza.

9.38 - Znakiem Krzyża świętego Papież rozpoczyna Msze św.

9.39 - Powitanie przez kard. Dziwisza. Podziękował w imieniu młodzieży za wczorajsze spotkanie. Powiedział, że Benedykta wita nie tylko Kraków, ale także Jan Paweł II. Nasz Kościół jest twoim Kościołem - mówił kard. Dziwisz.

Przebieg Mszy św. na Błoniach według "Mszału Papieskiego":

KRAKÓW

IN LOCO v. d. «KRAKOWSKIE BŁONIA»

CELEBRATIO EUCHARISTICA
IN ASCENSIONE DOMINI

RITUS INITIALES


Summus Pontifex cum Concelebrantibus et ministris ad altare accedit, dum cantus ad introitum peragitur. Cum ad altare pervenerit, facta cum Concelebrantibus debita reverentia, osculo altare veneratur. Postea sedem petit.

Cantus ad introitum absoluto, omnes, stantes, signant se signo crucis, dum Summus Pontifex, ad populum conversus, dicit:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

Deinde Summus Pontifex populum salutat, dicens:
Pokój z wami.
I z duchem twoim.


SALUTATIO
Em.mus D.nus Stanislaus Card. Dziwisz, Archiepicopus Cracoviensis, Summum Pontificem salutat.


ACTUS PÆNITENTIALIS

Diaconus:
Drodzy bracia i siostry, pokornie prośmy Pana Boga, aby pobłogosławił wodę, którą będziemy pokropieni na pamiątkę naszego chrztu. Niech Bóg nam dopomaga, abyśmy byli wierni Duchowi Świętemu, którego otrzymaliśmy.

Summus Pontifex:
Dómine Deus omnípotens,
précibus pópuli tui adésto propítius;
et nobis, mirábile nostræ creatiónis opus,
sed et redemptiónis nostræ mirabílius, memorántibus,
hanc aquam + benedícere tu dignáre.
Ipsam enim tu fecísti,
ut et arva fecunditáte donáret,
et levámen corpóribus nostris munditiámque præbéret.
Aquam étiam tuæ minístram misericórdiæ condidísti.
Sit ígitur hæc aqua nobis suscépti baptísmatis memória,
et cum frátribus nostris, qui sunt in Páschate baptizáti,
gáudia nos tríbuas sociáre.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

Postea, accepto aspersorio, Summus Pontifex aspergit se et ministros, deinde clerum et populum. Iterim peragitur unus cantus aptus.

Ad sedem reversus, et cantu expleto, Summus Pontifex, stans versus ad populum, manibus iunctis, dicit:
Deus omnípotens, nos a peccátis puríficet,
et per huius Eucharístiæ
celebratiónem dignos nos reddat,
qui mensæ regni sui partícipes efficiámur.
Amen.


HYMNUS

Omnes cantant:
Chwała na wysokości Bogu,
a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Chwalimy Cię.
Błogosławimy Cię.
Wielbimy Cię.
Wysławiamy Cię.
Dzięki Ci składamy,
bo wielka jest chwała Twoja.
Panie Boże, Królu nieba,
Boże Ojcze wszechmogący.
Panie, Synu Jednorodzony,
Jezu Chryste.
Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca.
Który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Który gładzisz grzechy świata,
przyjm błaganie nasze.
Który siedzisz po prawicy Ojca,
zmiłuj się nad nami.
Albowiem tylko Tyś jest święty.
Tylko Tyś jest Panem.
Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste.
Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca.
Amen.


ORATIO COLLECTA

Summus Pontifex:
Módlmy się.
Wszechmogący Boże,
wniebowstąpienie Twojego Syna
jest wywyższeniem ludzkiej natury,
spraw, abyśmy pełni świętej
radości składali Tobie dziękczynienie
i utwierdź naszą nadzieję, że my,
członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa,
połączymy się z Nim w chwale.
Który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego,
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Amen.

Orémus.
Fac nos, omnípotens Deus, sanctis exsultáre gáudiis,
et pia gratiárum actióne lætári,
quia Christi Fílii tui ascénsio est nostra provéctio,
et quo procéssit glória cápitis, eo spes vocátur et córporis.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum Filium Tuum,
qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus,
per omnia saécula saeculórum.
Amen.

LITURGIA VERBI


LECTIO PRIMA Dz 1, 1-11

Uniósł się w ich obecności w górę

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Pierwszą książkę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówił:
«Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zosta-niecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?»
Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

PSALMUS RESPONSORIUS
Ps 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9 (R.: por. 6)

Pan wśród radości wstępuje do nieba.

1. Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

2. Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

3. Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.


LECTIO SECUNDA Ef 4, 1-13

Chrystus ustanowił apostołów

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego mówi Pismo: „Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary”. Słowo zaś "wstąpił" cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić.
I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewange-listami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.

Oto słowo Boże.
Bogu niech będą dzięki.

VERSUS ANTE EVANGELIUM Mt 28, 19. 20

Alleluja, alleluja, alleluja.

Idźcie i nauczajcie wszystkie narody,
Ja jestem z wami
przez wszystkie dni aż do skończenia świata.

Alleluja, alleluja, alleluja.


EVANGELIUM Mk 16, 15-20
Jezus został wzięty do nieba
i zasiadł po prawicy Boga

Diaconus:
Pan z wami.
I z duchem twoim.
Zakończenie Ewangelii według świętego Marka.
Chwała Tobie, Panie.

Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich:
«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie».
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Oto słowo Pańskie.
Chwała Tobie, Chryste.

Diaconus Evangeliorum librum Summo Pontifici tradit, qui cum eo populum benedicit; interea cantatur: Alleluja.


HOMILIA
Summus Pontifex homiliam habet.


PROFESSIO FIDEI

Ex.mus D.nus Stanislaus Card. Dziwisz, Archiepiscopus Cracoviensis, fideles invitat ad fidei professionem renovandam:
Najmilsi,
przez misterium paschalne zostaliśmy
w sakramencie chrztu
pogrzebani wespół z Chrystusem w Jego śmierci,
aby razem z Nim wkroczyć w nowe życie.
Dzisiaj, zgromadzeni wokół
Ojca świętego Benedykta XVI,
następcy świętego Piotra,
który jest widzialnym znakiem jedności
w wierze i miłości
chcemy teraz wyznać naszą wiarę,
aby wiernie służyć Bogu, Krzyżowi i Ewangelii,
Kościołowi świętemu i Jego Pasterzom.

Ommes dicunt:
Wierzę w jednego Boga,
Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi,
wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa,
Syna Bożego Jednorodzonego,
który z Ojca jest zrodzony
przed wszystkimi wiekami.
Bóg z Boga, Światłość ze Światłości,
Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony a nie stworzony,
współistotny Ojcu,
a przez Niego wszystko się stało.
On to dla nas ludzi
i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.

Ad verba quæ sequuntur, usque ad stał się człowiekiem, omnes se inclinant.

I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało z Maryi Dziewicy
i stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas,
pod Poncjuszem Piłatem został umęczony
i pogrzebany.
I zmartwychwstał dnia trzeciego,
jak oznajmia Pismo.
I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca.
I powtórnie przyjdzie w chwale
sądzić żywych i umarłych,
a Królestwu Jego nie będzie końca.
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela,
który od Ojca i Syna pochodzi.
Który z Ojcem i Synem
wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę;
który mówił przez Proroków.
Wierzę w jeden, święty, powszechny
i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów.
I oczekuję wskrzeszenia umarłych.
I życia wiecznego w przyszłym świecie.
Amen.


ORATIO UNIVERSALIS

Summus Pontifex:
Zjednoczeni w wierze,
nadziei i miłości,
zanieśmy z pokorą
nasze prośby do Ojca w niebie:

1. Prośmy o umocnienie wiary w całym Kościele
- aby wszyscy ochrzczeni uważnie słuchali słowa Bożego,
wiernie trwali w jedności pod przewodnictwem papieża Benedykta
i odważnie głosili Ewangelię innym ludziom.

2. Prośmy o umocnienie wiary w sercach chrześcijan
zaangażowanych w sprawy społeczne i polityczne
- aby spełniali swoją służbę ze świadomością odpowiedzialności przed Bogiem
i w prawdziwej trosce o dobro powierzonych im ludzi.

3. Prośmy o umocnienie wiary tych,
którzy pragną żyć według zasady «Totus Tuus»
- aby wytrwale kroczyli drogami świętości
i mogli wraz z całym Kościołem radować się wyniesieniem na ołtarze
Sługi Bożego Jana Pawła II.

4. Prośmy o umocnienie wiary w życiu ludzi młodych
- aby budowali swoją przyszłość na mocnym fundamencie,
którym jest Chrystus - nasza Droga, Prawda i Życie.

5. Prośmy o umocnienie wiary dla chorych i bezrobotnych,
bezdomnych i głodnych
- aby nie zwątpili w opatrzność i miłosierdzie Boga
oraz doznali pomocy ze strony ludzi.

6. Prośmy o umocnienie wiary dla nas, tutaj zgromadzonych
- abyśmy napełnieni darami Ducha Świętego,
każdego dnia naszą wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według niej żyli.


Summus Pontifex:
Boże, nasz Ojcze,
przyjmij modlitwy umiłowanego Kościoła,
który raduje się wniebowstąpieniem
Twego Syna;
i ześlij ludziom pomoc,
potrzebną do godnego życia
i wejścia do wiecznej chwały.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.

LITURGIA EUCHARISTICA


Fideles participationem suam oblatione manifestant, afferendo Summo Pontifici panem et vinum ad Eucharistiæ celebrationem et alia dona, quibus necessitattibus Ecclesiæ et pauperum subveniatur.

Incipit cantus ad offertorium. Interim ministri corporale, purificatorium, calicem et missale super altare collocant.
Summus Pontifex, stans ad altare, accipit patenam cum pane, eamque ambabus manibus aliquantulum elevatam super altare tenet, submissa voce dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,
quia de tua largitáte accépimus panem,
quem tibi offérimus,
fructum terræ et óperis mánuum hóminum:
ex quo nobis fiet panis vitæ.
Benedíctus Deus in sæcula.

Deinde deponit patenam cum pane super corporale.

Diaconus infundit vinum et parum aquæ in calicem, dicens secreto:
Per huius aquæ et vini mystérium
eius efficiámur divinitátis consórtes,
qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.
Postea Summus Pontifex accipit calicem, eumque ambabus manibus aliquantulum elevatum super altare tenet, submissa voce dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,
quia de tua largitáte accépimus vinum,
quod tibi offérimus,
fructum vitis et óperis mánuum hóminum,
ex quo nobis fiet potus spiritális.
Benedíctus Deus in sæcula.

Deinde calicem super corporale deponit.

Postea Summus Pontifex, profunde inclinatus, dicit secreto:

In spíritu humilitátis et in ánimo contríto
suscipiámur a te, Dómine;
et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie,
ut pláceat tibi, Dómine Deus.

Deinde Summus Pontifex, stans ad latus altaris, lavat manus, dicens secreto:

Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea,
et a peccáto meo munda me.

Stans postea in medio altaris, versus ad populum, extendens et iungens manus, Summus Pontifex dicit:
Módlcie się,
aby moją i waszą Ofiarę
przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący.

Oráte, fratres:
ut meum ac vestrum sacrifícium
acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.

Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich
na cześć i chwałę swojego imienia,
a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego.


ORATIO SUPER OBLATA

Summus Pontifex:
Panie, nasz Boże,
pokornie składamy Ci tę Ofiarę
w uroczystość
Wniebowstąpienia Twojego Syna;
przez świętą wymianę darów
udziel nam łaski,
abyśmy całe życie kierowali ku niebu.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

Sacrifícium, Dómine, pro Fílii tui súpplices
venerábili nunc ascensióne deférimus:
præsta, quæsumus, ut his commérciis sacrosánctis
ad cæléstia consurgámus.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

PREX EUCHARISTICA


PRÆFATIO
DE MYSTERIO ASCENSIONIS

Summus Pontifex:
Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.
Sursum corda.
Habémus ad Dóminum.
Grátias agámus Dómino Deo nostro.
Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere:
Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:
Quia Dóminus Iesus, Rex glóriæ,
peccáti triumphátor et mortis,
mirántibus Angelis, ascéndit hódie summa cælórum,
Mediátor Dei et hóminum,
Iudex mundi Dominúsque virtútum;
non ut a nostra humilitáte discéderet,
sed ut illuc confiderémus, sua membra, nos súbsequi
quo ipse, caput nostrum principiúmque, præcéssit.
Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,
totus in orbe terrárum mundus exsúltat.
Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes
hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Omnes cantant:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej.
Hosanna na wysokości.
Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.
Hosanna na wysokości.

PREX EUCHARISTICA I
seu CANON ROMANUS

Summus Pontifex, manibus extensis, dicit:

Te ígitur , clementíssime Pater,
per Iesum Christum, Fílium tuum,
Dóminum nostrum,
súpplices rogámus ac pétimus,

Iungit manus et dicit:
uti accépta hábeas

signat semel super panem et calicem simul, dicens:
et benedícas + hæc dona, hæc múnera,
hæc sancta sacrifícia illibáta,

extensis manibus prosequitur:
in primis, quæ tibi offérimus
pro Ecclésia tua sancta cathólica:
quam pacificáre, custodíre, adunáre
et régere dignéris toto orbe terrárum:
una cum me indígno fámulo tuo,
quem Ecclésiæ tuæ præésse evoluísti,
et Antístite nostro Stanislao
et ómnibus orthodóxis atque cathólicæ
et apostólicæ fídei cultóribus.

Unus e Concelebrantibus:

Meménto, Dómine,
famulórum famularúmque tuárum

Iungit manus et orat aliquantulum pro quibus orare intendit.
Deinde, manibus extensis, prosequitur:
et ómnium circumstántium,
quorum tibi fides cógnita est et nota devótio,
pro quibus tibi offérimus:
vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis,
pro se suísque ómnibus:
pro redemptióne animárum suárum,
pro spe salútis et incolumitátis suæ:
tibíque reddunt vota sua
ætérno Deo, vivo et vero.

Alius e Concelebrantibus:

Communicántes,
et diem sacratíssimum celebrántes,
quo Dóminus noster, unigénitus Fílius tuus,
unítam sibi fragilitátis nostræ substántiam
in glóriæ tuæ déxtera collocávit:
sed et memóriam venerántes,
in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ,
Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi: ,
sed et beáti Ioseph, eiúsdem Vírginis Sponsi,
et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum,
Petri et Pauli, Andréæ,
Iacóbi, Ioánnis,
Thomæ, Iacóbi, Philíppi,
Bartholomæi, Matthæi,
Simónis et Thaddæi:

Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti,
Cornélii, Cypriáni,
Lauréntii, Chrysógoni,
Ioánnis et Pauli,
Cosmæ et Damiáni
et ómnium Sanctórum tuórum;
quorum méritis precibúsque concédas,
ut in ómnibus protectiónis tuæ muniámur auxílio.

Summus Pontifex manibus extensis, prosequitur:

Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ,
sed et cunctæ famíliæ tuæ,
quæsumus, Dómine, ut placátus accípias:
diésque nostros in tua pace dispónas,
atque ab ætérna damnatióne nos éripi
et in electórum tuórum iúbeas grege numerári.
Iungit manus.

Summus Pontifex tenens manus expansas super oblata, cum Concelebrantibus dicit:
Quam oblatiónem tu, Deus, in ómnibus, quæsumus,
benedíctam, adscríptam, ratam,
rationábilem, acceptabilémque fácere dignéris:
ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectíssimi Fílii tui,
Dómini nostri Iesu Christi.
Iungit manus.

In formulis quæ sequuntur, verba Domini proferantur distincte et aperte, prouti natura eorundem verborum requirit.

Qui, prídie quam paterétur,

Accipit panem, eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:
accépit panem in sanctas ac venerábiles manus suas,

Elevat oculos,
et elevátis óculis in cælum
ad te Deum Patrem suum omnipoténtem,
tibi grátias agens benedíxit,
fregit,
dedítque discípulis suis, dicens:

Parum se inclinat.

Accípite et manducáte ex hoc omnes:
hoc est enim Corpus meum,
quod pro vobis tradétur.

Summus Pontifex hostiam consecratam ostendit populo, reponit super patenam, et genuflexus adorat.

Postea Summus Pontifex cum Concelebrantibus prosequntur:

Símili modo, postquam cenátum est,

Accipit calicem, eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:

accípiens et hunc præclárum cálicem
in sanctas ac venerábiles manus suas,
item tibi grátias agens benedíxit,
dedítque discípulis suis, dicens:

Parum se inclinat.

Accípite et bíbite ex eo omnes:
hic est enim calix Sánguinis mei
novi et ætérni testaménti,
qui pro vobis et pro multis effundétur
in remissiónem peccatórum.
Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Summus Pontifex calicem ostendit populo, deponit super corporale, et genuflexus adorat.

Deinde Summus Pontofex cantat:
Tajemnica wiary.

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:

Chrystus umarł,
Chrystus zmartwychwstał,
Chrystus powróci.

Deinde, extensis manibus, Summus Pontifex, simul cum Concelebrantibus, dicit:

Unde et mémores, Dómine,
nos servi tui,
sed et plebs tua sancta,
eiúsdem Christi, Fílii tui, Dómini nostri,
tam beátæ passiónis,
necnon et ab ínferis resurrectiónis,
sed et in cælos gloriósæ ascensiónis:
offérimus præcláræ maiestáti tuæ
de tuis donis ac datis
hóstiam puram,
hóstiam sanctam,
hóstiam immaculátam,
Panem sanctum vitæ ætérnæ
et Cálicem salútis perpétuæ.

Supra quæ propítio ac seréno vultu
respícere dignéris:
et accépta habére,
sícuti accépta habére dignátus es
múnera púeri tui iusti Abel,
et sacrifícium Patriárchæ nostri Abrahæ,
et quod tibi óbtulit summus sacérdos
tuus Melchísedech,
sanctum sacrifícium, immaculátam hóstiam.

Summus Pontifex cum Concelebrantibus inclinati et manibus iunctis, prosequitur:

Súpplices te rogámus, omnípotens Deus:
iube hæc perférri per manus sancti Angeli tui
in sublíme altáre tuum,
in conspéctu divínæ maiestátis tuæ;
ut, quotquot ex hac altáris participatióne
sacrosánctum Fílii tui Corpus et Sánguinem
sumpsérimus,

Omnes erecti et se signantes, dicunt:
omni benedictióne cælésti
et grátia repleámur.

Summus Pontifex cu mConcelebrantibus iungit manus.

Unus e Concelebrantibus, manibus extensis, dicit:

Meménto étiam, Dómine,
famulórum famularúmque tuárum
qui nos præcessérunt cum signo fídei,
et dórmiunt in somno pacis.

Iungit manus et orat aliquantulum pro iis defunctis, pro quibus orare intendit.
Deinde, extensis manibus, prosequitur:

Ipsis, Dómine, et ómnibus in Christo quiescéntibus,
locum refrigérii, lucis et pacis,
ut indúlgeas, deprecámur.
Iungit manus.

Alius e Concelebrantibus, manu dextera percutit sibi pectus, dicens:

Nobis quoque peccatóribus fámulis tuis,

et extensis manibus prosequitur:
de multitúdine miseratiónum tuárum sperántibus,
partem áliquam et societátem donáre dignéris
cum tuis sanctis Apóstolis et Martyribus:
cum Ioánne, Stéphano,
Matthía, Bárnaba,
Ignátio, Alexándro,
Marcellíno, Petro,
Felicitáte, Perpétua,
Agatha, Lúcia,
Agnéte, Cæcília, Anastásia
et ómnibus Sanctis tuis:
intra quorum nos consórtium,
non æstimátor mériti,
sed véniæ, quæsumus, largítor admítte

Iungit manus.
per Christum Dominum nostrum.

Summus Pontifex:
Per quem hæc ómnia, Dómine,
semper bona creas,
sanctíficas, vivíficas, benedícis,
et præstas nobis.

Summus Pontifex elevat patenam cum hostia et Diaconus calicem, dum ipse Summus Pontifex cum omnibus Concelebrantibus canit:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,
est tibi Deo Patri omnipoténti,
in unitáte Spíritus Sancti,
omnis honor et glória
per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.

RITUS COMMUNIONIS


Summus Pontifex, iunctis manibus, dicit:

Præcéptis salutáribus móniti,
et divína institutióne formáti,
audémus dícere:


Omnes cantant:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie:
święć się imię Twoje,
przyjdź Królestwo Twoje,
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.

Summus Pontifex:

Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab ómnibus malis,
da propítius pacem in diébus nostris,
ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti,
et a peccáto simus semper líberi
et ab omni perturbatióne secúri:
exspectántes beátam spem
et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi.
Iungit manus.

Populus orationem concludit, acclamans:
Quia tuum est regnum,
et potéstas, et glória in sæcula.

Deinde Summus Pontifex, manibus extensis, clara voce dicit:

Dómine Iesu Christe,
qui dixísti Apóstolis tuis:
Pacem relínquo vobis,
pacem meam do vobis:
ne respícias peccáta nostra,
sed fidem Ecclésiæ tuæ;
eámque secúndum voluntátem tuam
pacificáre et coadunáre dignéris.

Iungit manus.
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
Amen.

Summus Pontifex, ad populum conversus, extendens et iungens manus, subdit:

Pax Dómini sit semper vobíscum.
Et cum spíritu tuo.

Diaconus subiungit:
Przekażcie sobie znak pokoju.

Et omnes, iuxta locorum consuetudines, pacem et caritatem sibi invicem significant. Summus Pontifex pacem dat Concelebrantibus et Diaconis.

Deinde accipit hostiam eamque super patenam frangit, et particulam immittit in calicem, dicens secreto:

Hæc commíxtio Córporis et Sánguinis
Dómini nostri Iesu Christi
fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam.


AGNUS DEI

Interim cantatur:

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
obdarz nas pokojem.

Deinde Summus Pontifex, manibus iunctis, dicit secreto:

Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi,
qui ex voluntáte Patris,
cooperánte Spíritu Sancto,
per mortem tuam mundum vivificásti:
líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum
ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis:
et fac me tuis semper inhærére mandátis,
et a te numquam separári permíttas.

Vel:
Percéptio Córporis et Sánguinis tui, Dómine Iesu Christe,
non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem:
sed pro tua pietáte prosit mihi
ad tutaméntum mentis et córporis,
et ad medélam percipiéndam.

Summus Pontifex genuflectit, accipit hostiam, eamque aliquantulum elevatam super patenam vel super calicem tenens, versus ad populum, clara voce dicit:

Oto Baranek Boży,
który gładzi grzechy świata.
Błogosławieni,
którzy zostali wezwani na Jego ucztę.

Ecce Agnus Dei,
ecce qui tollit peccáta mundi.
Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.

Populus dicit:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie,
ale powiedz tylko słowo,
a będzie uzdrowiona dusza moja.

Et Summus Pontifex, versus ad altare, secreto dicit:

Corpus Christi custódiat me in vitam ætérnam.
Et reverenter sumit Corpus Christi.

Deinde accipit calicem et secreto dicit:

Sanguis Christi custódiat me in vitam ætérnam.
Et reverenter sumit Sanguinem Christi.

Postea accipit patenam vel pyxidem, accedit ad communicandos, et hostiam parum elevatam unicuique eorum ostendit, dicens:

Ciało Chrystusa.

Communicandus respondet:
Amen.
Et communicatur.

Dum Summus Pontifex sumit Corpus Christi, inchoatur cantus ad Communionem. Distributione Communionis expleta, diaconus purificat patenam super calicem et ipsum calicem.

ORATIO POST COMUNIONEM

Summus Pontifex, stans ad sedem, versus ad populum, dicit:

Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże,
Ty pozwalasz Kościołowi
pielgrzymującemu na ziemi
kosztować Bożych darów,
wzbudź w nas pragnienie nieba,
gdzie Chrystus, jako pierwszy z ludzi,
przebywa z Tobą.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.

Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus,
qui in terra constitútos divína tractáre concédis,
præsta, quǽsumus,
ut illuc tendat christiánæ devotiónis afféctus,
quo tecum est nostra substántia.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

RITUS CONCLUSIONIS

ALLOCUTIO

Summus Pontifex allocutionem habet


REGINA CŒLI

Chorus cantat:
Regína cæli, lætáre, allelúia.
Quia quem meruísti portáre, allelúia.
Resurréxit, sicut dixit, allelúia.
Ora pro nobis Deum, allelúia.

Summus Pontifex:
Gaude et lætáre, Virgo María, allelúia.
Quia surréxit Dominus vere, allelúia.

Orémus.
Deus, qui per resurrectiónem Fílii tui,
Dómini nostri Iesu Christi,
mundum lætificáre dignátus es:
præsta, quǽsumus,
ut, per eius Genetrícem Vírginem Maríam,
perpétuæ capiámus gáudia vitæ.
Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.

Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
Et lux perpétua lúceat eis.

Requiéscant in pace.
Amen.


Diaconus.
Błogosławieństwo Apostolskie Ojca Świętego,
kończące celebrację Najświętszej Eucharystii,
które za chwilę przyjmiemy, poświęca również
kamienie węgielne pod budowę nowych kościołów
oraz wszystkie przedmioty kultu religijnego.

BENEDICTIO APOSTOLICA

Summus Pontifex:
Dóminus vobíscum.
Et cum spíritu tuo.

Diaconus dicit invitatorium:
Pochylcie głowy na błogosławieństwo.

Summus Pontifex:

Benedícat vos omnípotens Deus,
cuius Unigénitus hodiérna
die cælórum alta penetrávit,
et vobis, ubi est ipse,
ascendéndi áditum reserávit.
Amen.

Concédat ut,
sicut Christus post resurrectiónem suam
visus est discípulis maniféstus,
ita vobis in iudícium véniens
appáreat pro æternitáte placátus.
Amen.

Et qui eum consedére Patri
in sua créditis maiestáte,
ipsum usque in finem sǽculi
vobíscum permanére
secúndum eius promissiónem
læti valeátis experíre.
Amen.

Et benedíctio Dei omnipoténtis,
Patris, + et Fílii, + et Spíritus + Sancti,
descéndat super vos et máneat semper.
Amen.


DIMISSIO

Diaconus:
Idźcie w pokoju Chrystusa.
Bogu niech będą dzięki.

10.11 - Rozpoczyna się homilia. Papież mówi o dwóch rzeczywistościach, w których żyje człowiek - ziemskiej i niebiańskiej.

Ze wzruszeniem sprawuję Eucharystię w miejscu, w ktorym wielokrotnie sprawował ją Jan Paweł II - powiedział Papież.

Dziękuję wam za zaproszenie do mojego Krakowa i za gościnę - mówił Benedykt.

Odpowiedziały mu okrzyki "Jesteś w domu".

Chciałem zakosztować waszej wiary, z której wyrósł Jan Paweł II i upewnić się, czy w niej trwacie.

Zanim odjadę do Rzymu, by pełnić dalej moją posługę powtórzę tę zachetę, którą tu wypowiedział Jan Paweł II - Musicie być mocni!

Ja, Benedykt XVI, następca Jana Pawła II proszę was, byście stojąc na ziemi wpatrywali się w niebo.

Proszę was, byście skarbem wiary dzielili się z resztą świata...

Proszę, byście pamiętali o mnie w waszych modlitwach i ofiarach, tak jak pamiętalilście o moim wielkim Poprzedniku.

Proszę was, trwajcie mocni w wierze, trwajcie mocni w nadziei, trwajcie mocni w miłości - powiedział Benedykt XVI na zakończenie homilii.

Homilia Ojca Świętgo Benedykta XVI wygłoszona podczas Mszy św. w Krakowie na Błoniach w niedzielę, 28 maja 2006 r.

10.40 - Długimi oklaskami i okrzykami "Dziękujemy" odpowiedzieli zebrani.

10.56 - Na zakończenie procesji z darami wino przynieśli dwaj kibice Wisły i Cracovii.

11.39 - Przed modlitwą Regina caeli i końcowym błogosławieństwem Benedykt XVI podziękował wszystkim uczestnikom Mszy za obecność i świadectwo wiary.

Odpowiedziały mu okrzyki "Dziękujemy".

Szczególnie zwrócił się do młodzieży, prosząc aby była wiewrna przyrzeczeniom czystości od narkotyków, które poprzedniego dnia w postaci księgi zostały złożone na jego ręce.

11.45 - Końcowe błogosławieństwo.

11.51 - Wielkie i huczne "Sto lat" dla Papieża.

11.53 - Spontanicznie zaczęto śpiewac pieśń "Życzymy, życzymy". Okrzyki "Zostań z nami".

11.55 - Powrót do zakrystii.

IV dzień c.d.

niedziela, 28 maja 2006 r., Kraków, Auschwitz, Birkenau

15.52 - Przed opuszczeniem siedziby arcybiskupów krakowskich Benedykt XVi raz jeszcze pojawił się w oknie. Mówiąc po włosku podziękował zebranym za przyjaźń, za prosiłich do Rzymu i zapowiedział, jeśli Bóg da, kolejne spotkanie w Krakowie.

Pożegnalne słowa Benedykta XVI wypowiedziane z okna na Franciszkańskiej w niedzielę 28 maja 2006 r. przed opuszczeniem siedziny arcybiskupów krakowskich

16.30 - Benedykt XVI jest w drodze do Auschwitz.

17.00 - Słychać głos dzwonów. Kolumna papieska zbliża się do Auschwitz.

17.15 - Papież jest już w Auschwitz. Przyjechał limuzyną, a nie papamobile.

17.16 - Benedykt XVI idzie w stronę bramy KL Auschwitz, przekracza ją samotnie, cały orszak papieski, a nawet ochroniarze idą w odległości kilku metrów od niego. Papież idzie dalej, dość szybkim krokiem.

17.21 - Ojca świętego wita prezydent Lecha Kaczyński. Obaj zmierzają w stronę Ściany śmierci.

Papież wita się z bp Tadeuszem Rakoczym i abp Stanisławem Gądeckim. Wita się również z prof. Włądysławem Bartoszewskim.

17.23 - Papież samotnie podchodzi do Ściany śmierci. Staje w milczeniu przed ścianą. Ma złożone ręce.


Zdejmuje piuskę, kłania się przed ścianą. Podchodzą do niego byli więźniowie, podają znicz, który Papież ustawia na specjalnym trojnogu przed ścianą.

Benedykt XVI wita się z 32 byłymi więźniami obozu. Z każdym z nich zamienia kilka zdań, słuchając bardzo uważnie.

17.32 - Benedykt XVI wchodzi do bloku nr 11 i schodzi do jego podziemi, gdzie mieści się cela śmierci św. Maksymiliana Marii kolbego.

Wchdzi do celi, w której płonie świeca, ta sama, którą zapalił Jan Paweł II.

17.34 - Papież czyni znak krzyża świętego, kłania się i wychodzi z celi św. Maksymiliana.

17.35 - Ojciec święty opuszcza Blok śmierci.

Wpisuje się do księgi pamiątkowej.

17.37 - Wsiada do limuzyny i kieruje się do Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu.

17.43 - Papieska limuzyna wyjeżdża przez bramę obozu.

17.50 - Ojciec święty wchodzi do Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu.

Papież wita się m. in. z karmelitankami, których klasztor znajduje się w pobliżu Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu.

17.53 - Kolejny wpis do księgi pamiątkowej.

17.54 - Słowo kard. Stanisława Dziwisza:

Ojcze Święty,
na tej ziemi rozegrała się tragedia ludzkości.
Na tej ziemi nienawiść dosięgła zenitu.
Na tej ziemi został znieważony człowiek.
Na tej ziemi został znieważony Bóg,
który stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo.
Ale na tej ziemi zwyciężyła również miłość.
Wystarczy jedno imię: święty Maksymilian Maria Kolbe.
I jeszcze jedno imię: święta Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein.
Na tej ziemi, zroszonej krwią niewinnych ofiar obłąkanej ideologii,
staramy się budować nową cywilizację miłości.
Staramy się uczyć dialogu z każdym człowiekiem.
Staramy się uczyć dialogu z Bogiem.
Tutaj rozmawiamy z Wszechmogącym o losie człowieka,
o jego godności i przeznaczeniu.
Święty Boże, święty mocny, święty a nieśmiertelny!

Młodzi ludzie wręczają 'orędzie młodzieży oświęcimskiej'.

Rozmowa z prof. Andrzejem Zollem i prof. Stefanem Wilkanowiczem.

Błogosławieństwo.

18.00 - Papież wsiada do samochodu i jedzie do Birkenau.

18.11 - Papieska kolumna zbliża się do Birkenau.

18.17 - Benedykt XVI jest już w Birkenau. Zaczął padać deszcz.

Papież przechodzi do płyty z napisami w różnych językach mówiącymi o tym, ilu ludzi zginęło w obozie. Zatrzmuje się przy każdej płycie na chwilę.

Na niebie pojawiła się tęcza.

Papież odchodzi od płyt. Młodzi ludzie przy wszystkich stawiają znicze.

18.30 - Papież odmawia modlitwę, wzywając Trójcy Świętej, ale nie wykonując znaku Krzyża.

Śpiew Psalmu 22:

Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił?
Daleko jesteś, mój Wybawco, od mych próśb i wołania.
Boże mój, wołam we dnie, lecz nie odpowiadasz,
wołam i nocą, lecz nie znajduję spokoju.
A przecież Ty mieszkasz w świątyni,
Chwało Izraela.
W Tobie nasi ojcowie ufność pokładali,
zaufali Ci, a Tyś ich uwolnił.
Do Ciebie wołali i zostali zbawieni,
ufali Tobie i nie zaznali wstydu.
Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,
pośmiewisko dla ludzi i wzgarda pospólstwa.
Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,
wykrzywiają wargi i potrząsają głowami.
"Zaufał Panu, niech go Pan wyzwoli,
niech go ocali, jeśli go miłuje".
To Ty mnie wydobyłeś z łona matki,
Tyś mnie przy jej piersi uczynił bezpiecznym.
Tobie od urodzenia zostałem oddany,
od wyjścia z łona matki jesteś moim Bogiem.
Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko
i nie ma nikogo, kto by mi dopomógł.

Będę głosił swym braciom Twoje imię
i będę Cię chwalił w zgromadzeniu wiernych.
«Chwalcie Pana wy, którzy Go wielbicie,
niech sławi Go całe potomstwo Jakuba,
niech się Go lęka całe potomstwo Izraela.
Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą ubogiego,
ani nie ukrył przed nim swojego oblicza
i wysłuchał go, gdy ten do Niego wołał».
Będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
«Serca wasze niech żyją na wieki!»
Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi,
oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
Bo władza królewska należy do Pana
i On panuje nad narodami.
Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.
A moja dusza będzie żyła dla Niego,
potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie.

18.36 - Deszcz już nie pada.

18.38 - Cisza medytacyjna.

18.39 - Rozpoczyna się odmawianie modlitw w różnych językach: romskim, rosyjskim, polskim, hebrajskim (odmówiony został kadisz), angielskim. Po każdej modlitwie zapada chwila ciszy.

18.55 Modlitwę końcową odmawia Papież po niemiecku.

Specjalny utwór muzyczny na harfę i skrzypce wykonywany przez dwie żydowskie artystki.

19.00 - Rozpoczyna się przemówienie Papieża. Benedykt XVI mówi po włosku.

Jan Paweł II był tu jako syn narodu polskiego, ja przychodzę jako syn narodu niemieckiego... Musiałem tu przyjść... Jestem tu jako syn natodu nad którym grupa zbrodniarzy zdobyła władzę... by posłużyć się narodem, jako narzędziem zniszczenia...

Papież przypomniał, że był już w Auschwitz dwa razy jako kardynał.

Jestem tu dzisiaj, aby prosić o łaskę pojednania.

Modlę sie o dar pojednania wszystkich...

Gdzie był Bóg w tamtychc czasach? Dlaczego milczał? Przychodzą na myśl słowa Psalmu 44...

Powinniśmy natarczywie wołać do Boga "Przebudź się". To wołanie powinno przenikać nasze serca, aby obudzić w nich ukrytą obecność Boga.

Papież zwrócił uwagę na współczesne nadużywanie imienia Boga dla uzasadnienia przemocy i na cynizm.

Czas miniony nie jest tylko przeszłością. Wskazuje drogi, którymi nie należy iść, jak i te, którymi iść można.

Benedykt ostro potępił cynizm władzy, która traktuje ludzi jak przedmioty, a nie jak osoby.

19.24 - Po papieskim przemówieniu zapadla chwila ciszy. Potem Papież udzielił błogosławieństwa.

Papież ustawia drzewko przy płytach informujących o liczbie zamordowanych.

19.30 - Benedykt XVI udaje się na lotnisko w Balicach.

20.22 - Papieska kolumna zbliża się do lotniska w Balicach.

IV dzień c.d.

niedziela, 28 maja 2006 r., Kraków Balice

20.22 - Papieska kolumna zdążana lotnisko w Balicach.

20.49 - Papamobile z Benedyktem XVI wjechał na lotnisko w Balicach.

20.57 - Odegraniem hymnów Watykanu i Polski rozpoczyna się uroczystość pożegnania Benedykta XVI.

21.03 - Przemówienie prezydeta Lecha Kaczyńskiego. Prezydent dziękuje za wszystkie przemówienia. Przypomina zwłaszcza spotkania z młodzieżą. Dziękuje też za spotkanie ze swoją rodziną.

Obiecuje, że będziemy się wsłuchiwać w słowa Papieża.

Już od dziś Rzeczpospolita i naród polski oczekuje na ponowne spotkanie z tobą na polskiej ziemi.

21.09 - Przemówienie Papieża. Przez cztery dni jako pielgrzym wędrowałm po waszej ziemi...

Liczne podziękowania.

Na zakończenie słowa św. Pawła.

Pożegnanie z członkami władz polskich.

Z kardynałami i biskupami.

Defilada kompanii honorowej Wojska Polskiego.

21.28 - Papież wchodzi do samolotu.

21.38 - Samolot kołuje na pas startowy.

21.48 - Samolot z Benedyktem XVI na pokładzie wzbija się w powietrze.