Orędzie na XXIII Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
4.Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu szczęśliwie zbiega się w 1989 r. z dwudziestą piątą rocznicą powołania Papieskiej Komisji Środków Społecznego Przekazu, która obecnie stanie się „Papieską Radą”. Jaki jest bilans dwudziestu pięciu lat służby w zakresie apostolstwa środków przekazu?
Niewątpliwie Kościół nauczył się rozpoznawać lepiej „znaki czasów” zawarte w samym zjawisku przekazu. Już mój poprzednik Pius XII wzywał do tego, aby w środkach przekazu dostrzegać nie zagrożenie, lecz „dar” (por. encyklika Miranda prorsus, 1957). Z kolei, Sobór Watykański II uroczyście potwierdził to pozytywne nastawienie (por. Inter mirifica, 1964). Rodząca się wówczas Papieska Komisja, która dzisiaj, jako Papieska Rada znajduje swój pełny wymiar, wytrwale propagowała w Kościele postawę twórczego udziału w tej dziedzinie, czy też raczej w tym nowym stylu życia i współuczestnictwa ludzkości.
5. Problem, przed którym dzisiaj stoi Kościół, to już nie wątpliwość, czy człowiek z ulicy jest jeszcze w stanie pojąć przekaz religijny, ale raczej problem znalezienia takiego języka, który pozwoli nadać orędziu ewangelicznemu właściwą mu siłę. Pan bezpośrednio i w sposób bardzo prosty zachęca nas do dawania świadectwa i szerokiego przekazywania Słowa Bożego: „Nie bójcie się… Co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach” (Mt 10,26-27). O co tu chodzi? Ewangelista streszcza to w sposób następujący: „Przyznać się przed ludźmi do Chrystusa” (por. Mt 10,32).
Tak więc odwaga, połączona z pokorą i pogodą ducha, inspiruje chrześcijan do udziału w publicznym dialogu środków przekazu! Św. Paweł mówi: „Nie jest dla mnie powodem do chluby to, że głoszę Ewangelię. Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku” (1 Kor 9,16). Ta sama wierność wyrażona jest w całym Piśmie Świętym: „Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu” (Ps 40[39],10) i „ludzie zdjęci bojaźnią sławią dzieło Boga” (Ps 64 [63],10).
Pracownicy i użytkownicy środków przekazu! Jedni i drudzy - możecie zastanowić się nad wymaganiami i nieprzemijającą młodością owej „religijności czystej i bez skazy”, która każe nam być „nieskalanymi od wpływów świata” (Jk 1,27). Pracownicy środków przekazu, te słowa mądrości biblijnej pozwolą wam natychmiast zrozumieć, że autentyczność przekazu i wymiany informacji, a także jakość programów i produkcji, są wielkim wyzwaniem dla religijnego świadectwa dawanego w dialogu społecznym.