Malta, Placu Spichlerzy w La Vallecie, 9 maja 2001 r - za KAI
3. Od momentu śmierci bł. Jerzego Preki, która nastąpiła w 1962 r., krótko przed otwarciem Soboru Watykańskiego II, sława jego świętości szerzyła się na Malcie i wszędzie tam, gdzie osiedlali się Maltańczycy. Ks. Jerzy odegrał pionierską rolę w dziedzinie katechezy, a także popierał udział laikatu w apostolstwie, którego znaczenie tak bardzo podkreślił Sobór. Stał się zatem dla Malty jak gdyby drugim ojcem w wierze. Praktykując łagodność i pokorę oraz wykorzystując w pełni dane mu od Boga zalety umysłu i serca, ks. Jerzy uczynił swoimi słowa św. Pawła skierowane do Tymoteusza: «co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż wiarygodnym ludziom, którzy będą zdolni nauczać też innych» (2 Tm 2, 2). Towarzystwo Nauki Chrześcijańskiej, które założył, kontynuuje jego dzieło świadectwa i ewangelizacji na waszych wyspach i gdzie indziej.
Niedaleko stąd młody seminarzysta Jerzy Preca usłyszał prorocze słowa kapłana, który był jego mentorem: «Jerzy, kiedy dorośniesz, wielu bojących się Boga zgromadzi się wokół ciebie. Będziesz dla nich błogosławieństwem, a oni dla ciebie». Dzisiaj Kościół na Malcie nazywa Jerzego Prekę «błogosławionym», bo wie, że jest on dla niego rodzimym źródłem światła i mocy. W pismach o cnocie cichości - w książce L-Iskola tal-Manswetudni i w Liście - ks. Jerzy przynagla swoich przyjaciół chrześcijan, aby za przykładem ukrzyżowanego Pana wybaczali wszelkie krzywdy (por. Łk 23, 34). Czyż to orędzie wzajemnego szacunku i przebaczenia nie jest szczególnie potrzebne dzisiaj na Malcie i na świecie? Cichość, o której mówią Błogosławieństwa, zdolna jest przemienić rodziny, miejsca pracy i szkoły, miasta i wsie, politykę i kulturę. Ma moc przemienić świat! «Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię» (Mt 5, 5).
Magister, utinam sequatur evangelium universus mundus (Nauczycielu, niech cały świat pójdzie za Ewangelią) - modlitwa bł. ks. Jerzego doskonale odzwierciedla misyjny nakaz Chrystusa: «Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody. (...) Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem» (Mt 28, 19-20). W roku Wielkiego Jubileuszu cały Kościół na nowo doświadczył wiecznej świeżości czułego miłosierdzia Ojca, który posłał swego jedynego Syna dla naszego zbawienia. Czyż to właśnie zdolność przekazywania tej świeżości chrześcijańskiego orędzia nie uczyniła ks. Jerzego wielkim apostołem? Czyż nie tego właśnie potrzebuje dziś Malta - księży, zakonników, katechetów i nauczycieli, którzy z pasją głoszą Dobrą Nowinę o tym, czego Ojciec dokonał dla nas w Chrystusie? U zarania nowego tysiąclecia Kościół oczekuje od ciebie, Malto, abyś jeszcze gorliwiej realizowała swoje powołanie apostolskie i misyjne! Oczekuje tego od ciebie cały Kościół!