Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na placu Spichlerzy w La Vallecie 9 maja 2001 r.

«Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda» (Ps 107 [106], 15).

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Z wielką radością powracam na tę wyspę tak drogą św. Pawłowi, Apostołowi Pogan, i zawsze drogą Następcy Piotra. Ta wizyta kończy moją jubileuszową pielgrzymkę, która była duchowym przeżywaniem historii zbawienia i wiodła od ojczyzny Abrahama przez Synaj, gdzie Bóg dał Dziesięcioro Przykazań, do Ziemi Świętej, gdzie dokonały się wielkie wydarzenia naszego odkupienia. Teraz zaś, zdążając śladami św. Pawła, przybyłem znów do was, drodzy mieszkańcy Malty.

Okoliczności przybycia Apostoła na brzegi waszej wyspy były dramatyczne. Św. Łukasz opowiada o burzy na morzu i o bezradności załogi i pasażerów okrętu, który osiadł na mieliźnie i zaczął się rozpadać (por. Dz 27, 39-44). Czytamy też, że rozbitkowie się uratowali: «Po ocaleniu dowiedzieliśmy się, że wyspa nazywa się Malta» (Dz 28, 1). Wedle zamysłu Bożej Opatrzności Malta przyjęła Ewangelię już w najwcześniejszym okresie istnienia chrześcijaństwa. «Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda» (Ps 107 [106], 15).

2. Biskup Rzymu staje wśród was w chwili, gdy gromadzicie się przy Spichlerzach Floriana wokół ołtarza ofiary Chrystusowej, aby dziękować Trójcy Najświętszej za świadectwo o Ewangelii, jakie dawaliście w ciągu wieków. Wierni dziedzictwu swojego ojca w wierze, apostoła Pawła, jesteście znani w całym Kościele z gorliwości i misyjnego zapału. Malta ma wspaniałe misyjne dziedzictwo, z którego słusznie jesteście dumni, ale to dziedzictwo jest także darem, z którym wiąże się wielka odpowiedzialność (por. Łk 12, 48).

W Drugim Liście do Tymoteusza św. Paweł przypomina swemu współpracownikowi: «Pamiętaj na Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego. (...) Jeśli trwamy w cierpliwości, wespół z Nim też królować będziemy» (por. 2 Tm 2, 8. 12). Te słowa wzięli sobie do serca dwaj synowie i przybrana córka Malty, których dzisiaj beatyfikowałem. Cały Kościół raduje się z wami z tego, że spośród rzeszy świątobliwych mężczyzn i kobiet, którzy w historii Malty szli różnymi życiowymi ścieżkami, właśnie tych troje zostało wybranych, abyśmy ich czcili i naśladowali. Z nieba towarzyszą nam oni w pielgrzymiej wędrówce przez ziemię, a swymi modlitwami przed tronem Bożym pomagają nam wspinać się na wyżyny świętości, które osiągnęli dzięki łasce Ducha Świętego.