Głośmy dobrą nowinę, a przemienimy świat zgodnie z wolą Boga

NIEDZIELA SŁOWA BOŻEGO

JUBILEUSZ ŚWIATA MEDIÓW, DZIENNIKARSTWA I KOMUNIKACJI

MSZA ŚWIĘTA

HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

Bazylika Świętego Piotra

III Niedziela Zwykła, 26 stycznia 2025 r.

Usłyszana przez nas Ewangelia ogłasza nam wypełnienie proroctwa przepełnionego Duchem Świętym. A Tym, który je wypełnia, jest Ten, który przychodzi „mocą Ducha” (Łk 4, 14): jest Jezus, Zbawiciel.

Słowo Boże jest żywe: poprzez wieki podąża wraz z nami i mocą Ducha Świętego działa w historii. Pan jest bowiem zawsze wierny swojej obietnicy, której dotrzymuje z miłości do ludzi. Dokładnie to mówi Jezus w synagodze w Nazarecie: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (Łk 4, 21).

Siostry i bracia, co za szczęśliwy zbieg okoliczności! W Niedzielę Słowa Bożego, jeszcze na początku Jubileuszu, głoszona jest ta karta Ewangelii Łukasza, w której Jezus objawia się jako Mesjasz „namaszczony” (por. w. 18) i posłany, aby „obwoływał rok łaski Pana” (w. 19)! Jezus jest Żywym Słowem, w którym wszystkie Pisma znajdują swoje całkowite wypełnienie. A my, w dzisiejszej świętej Liturgii, jesteśmy Jego współczesnymi: my również, pełni zachwytu, otwieramy serce i umysł, aby Go słuchać, ponieważ „gdy w Kościele czyta się Pismo Święte, On sam przemawia” (Sobór Watykański II, Konst. Sacrosanctum Concilium, 7). Użyłem jednego słowa: zachwyt. Kiedy słyszymy Ewangelię, słowa Boga, nie chodzi tylko o to, by je usłyszeć, zrozumieć – nie. Muszą one dotrzeć do serca i wzbudzić to, o czym mówiłem: zachwyt. Słowo Boże zawsze nas zachwyca, zawsze nas odnawia, zawsze przenika do naszych serc i zawsze nas odnawia.

I w tej postawie radosnej wiary jesteśmy zaproszeni do przyjęcia starożytnego proroctwa, jako wypływającego z Serca Chrystusa, zatrzymajmy się nad pięcioma działaniami, które charakteryzują misję Mesjasza: misję unikalną i powszechną; unikalną, ponieważ On, tylko On, może ją wypełnić; powszechną, ponieważ chce nią objąć wszystkich.

Nade wszystko jest On „posłany, aby ubogim nieść dobrą nowinę” (w. 18). Oto „ewangelia”, dobra nowina, którą głosi Jezus: bliskie jest królestwo Boże! A kiedy Bóg króluje, człowiek jest zbawiony. Pan przychodzi, aby nawiedzić swój lud, otaczając opieką pokornych i nędzarzy. Ta Ewangelia jest słowem współczucia, wzywającym nas do miłosierdzia, do darowania długów bliźnim i do szczodrego zaangażowania społecznego. Nie zapominajmy, że Pan jest bliski, miłosierny i współczujący. Bliskość, miłosierdzie i współczucie to styl Boga. Taki właśnie jest Pan: miłosierny, bliski, pełen współczucia.

Drugim działaniem Chrystusa jest „głoszenie więźniom wolności” (w. 18). Bracia i siostry, dni zła są policzone, ponieważ przyszłość należy do Boga. Mocą Ducha Jezus odkupuje nas z wszelkiej winy i uwalnia nasze serca, uwalnia je od wszelkich okowów wewnętrznych, przynosząc światu przebaczenie Ojca. Ta Ewangelia jest słowem miłosierdzia, wzywającym nas byśmy stali się gorliwymi świadkami pokoju, solidarności i pojednania.

Trzecim działaniem, poprzez które Jezus wypełnia proroctwo, jest danie „niewidomym przejrzenia” (w. 18). Mesjasz otwiera nam oczy serca, często zaślepione powabem władzy i próżności: chorobami duszy, które uniemożliwiają nam rozpoznanie obecności Boga i sprawiają, że słabi i cierpiący stają się niewidoczni. Ta Ewangelia jest słowem światła, wzywającym nas do prawdy, do świadectwa wiary i do konsekwencji w życiu.

Czwartym działaniem jest „odsyłanie wolnymi uciśnionych” (w. 18). Żadna niewola nie oprze się dziełu Mesjasza, który, w swoje imię, czyni nas braćmi i siostrami. Więzienia prześladowań i śmierci zostają szeroko otwarte przez miłującą moc Boga; ponieważ ta Ewangelia jest słowem wolności, wzywającym nas do nawrócenia serca, uczciwości myśli i wytrwałości w próbie.

Wreszcie piąte działanie: Jezus zostaje posłany, „aby obwoływać rok łaski Pana” (w. 19). Chodzi o nowy czas, który nie wyczerpuje życia, ale je odradza. Jest to Jubileusz, taki jak ten, który rozpoczęliśmy, przygotowując się z nadzieją na ostateczne spotkanie z Odkupicielem. Ewangelia jest słowem radości, wzywającym nas do gościnności, do komunii i do podążania, jako pielgrzymi, ku królestwu Bożemu.

Poprzez te pięć działań Jezus już wypełnił proroctwo Izajasza. Dokonując naszego wybawienia, ogłasza nam, że Bóg jest bliski naszego ubóstwa, odkupuje nas od zła, oświeca nasze oczy, łamie jarzmo ucisku i wprowadza nas w radość czasu i historii, w której On staje się obecny, aby iść z nami i prowadzić nas do życia wiecznego. Zbawienie, które On nam daje, nie jest jeszcze w pełni dokonane, my to wiemy; jednak wojny, niesprawiedliwość, cierpienie, śmierć nie będą miały ostatniego słowa. Albowiem Ewangelia jest słowem żywym i pewnym, które nigdy nie zawodzi. Ewangelia nigdy nie zawodzi.

Bracia i siostry, w niedzielę poświęconą w szczególny sposób Słowu Bożemu, dziękujmy Ojcu za to, że skierował do nas swoje Słowo, które stało się człowiekiem dla zbawienia świata. O tym wydarzeniu mówią wszystkie Pisma, których prawdziwymi autorami są ludzie i Duch Święty (por. Sobór Watykański II, Konst. dogm. Dei Verbum, 11). Cała Biblia upamiętnia Chrystusa i Jego dzieło, a Duch Święty urzeczywistnia je w naszym życiu i w dziejach. Kiedy my czytamy Pismo Święte, kiedy się nim modlimy i je studiujemy, nie otrzymujemy tylko informacji o Bogu, ale przyjmujemy Ducha, który przypomina nam wszystko, co Jezus powiedział i uczynił (por. J 14, 26). W ten sposób nasze serce, rozpalone wiarą, z nadzieją oczekuje nadejścia Boga. Bracia i siostry, musimy bardziej wyrobić w sobie nawyk czytania Pisma Świętego. Lubię zachęcać, aby każdy miał małą Ewangelię, mały kieszonkowy Nowy Testament i nosił go w torbie, nosił go zawsze przy sobie, aby sięgał po niego przez cały dzień i go czytał. Jeden fragment, dwa fragmenty... I w ten sposób, w ciągu dnia, mamy kontakt z Panem. Wystarczy jedna mała Ewangelia.

Żarliwie odpowiedzmy na radosną nowinę Chrystusa! Pan nie przemówił do nas bowiem jako do niemych słuchaczy, ale jako do świadków, wzywając nas do ewangelizowania w każdym czasie i miejscu. Czterdziestu braci i sióstr z wielu zakątków świata przybyło tu dzisiaj, aby przyjąć posługę lektora. Dziękujemy! Jesteśmy im wdzięczni i modlimy się za nich. Wszyscy modlimy się za was. Wszyscy starajmy się zatem nieść ubogim radosną nowinę, głosić jeńcom wyzwolenie i niewidomym przejrzenie, uwalniać uciśnionych i ogłaszać rok łaski Pana. Wtedy, tak, siostry i bracia, przemienimy świat zgodnie z wolą Boga, który stworzył go i odkupił z miłości. Dziękuję!