Powitalne przemówienie papieża po przybyciu do Armenii, na lotnisku w Erywaniu

Panie Prezydencie, Wasza Świątobliwości, Drodzy Ormiańscy Przyjaciele!

1. Dziękuję Bogu wszechmogącemu za to, że dzisiaj po raz pierwszy znajduję się na ziemi ormiańskiej w tym starożytnym i umiłowanym kraju, o którym tak wyśpiewywał wasz wielki poeta Daniel Varujan: Od siół aż po horyzonty rozciąga się macierzyństwo waszej ziemi" ("Zew Ziemi"). Od długiego czasu czekałem na te chwile łaski i radości, a w sposób szczególny od wizyty w Watykanie złożonej przez Pana, Panie Prezydencie, i przez Ciebie, Świątobliwości, Najwyższy Patriarcho i Katolikosie Wszystkich Ormian. Jestem Panu głęboko wdzięczny, Panie Prezydencie, za uprzejme słowa powitania, które Pan do mnie skierował w imieniu Rządu i mieszkańców Armenii.

Dziękuję również władzom cywilnym i wojskowym, jak i Korpusowi Dyplomatycznemu akredytowanemu w Armenii za powitanie mnie dzisiaj. Zwracając się do Pana, Panie Prezydencie, pragnę złożyć wyrazy mojego szacunku i mojej przyjaźni nie tylko dla współobywateli, którzy żyją w ojczyźnie, lecz także dla milionów Ormian rozsianych po całym świecie, którzy pozostają wierni swojemu dziedzictwu i swojej tożsamości, a dzisiaj patrzą na swoją ojczystą ziemię z nową dumą i zadowoleniem. Również w ich sercach tętnią uczucia wyrażone przez Varujana w jednym z jego wierszy: "Miło mej duszy zanurzyć się w jasnej fali błękitu, / zatopić się " gdy trzeba - w ogniach niebieskich; / poznać nowe gwiazdy, starą utraconą ojczyznę, gdzie moja upadła dusza płacze z tęsknoty za niebem" ("Noce na skrzydłach").

2. Świątobliwości, Katolikosie Karekinie, z braterską miłością w Panu obejmuję Ciebie i Kościół, któremu przewodniczysz, bez twojej zachęty nie znalazłbym się tutaj jako pielgrzym w duchowej podróży dla uczczenia nadzwyczajnego życia chrześcijańskiego, złożonego prze Ormiański Kościół Apostolski w ciągu tylu wieków, a nade wszystko w wieku XX, który dla was był czasem niewypowiedzianego terroru i cierpienia.

W 1700. rocznicę ogłoszenia chrześcijaństwa oficjalną religią tego ukochanego kraju, cały Kościół katolicki dzieli z Tobą głęboką radość wszystkich Ormian. Obejmuję Braci Biskupów i wszystkich wiernych Kościoła katolickiego w Armenii i wszystkich pobliskich regionach, szczęśliwy iż mogę utwierdzić was w miłości do naszego Pana Jezusa Chrystusa jak i w służbie bliźniemu i waszemu krajowi.