Powitalne przemówienie papieża po przybyciu do Armenii, na lotnisku w Erywaniu

3. Jestem głęboko wzruszony na myśl o chwalebnej historii chrześcijaństwa na tej ziemi, które według tradycji odwołuje się do przepowiadania apostołów Tadeusza i Bartłomieja. Następnie dzięki świadectwu i dokonaniom św. Grzegorza Oświeciciela chrześcijaństwo po raz pierwszy stało się wiarą całego państwa. Roczniki Kościoła powszechnego zawsze będą potwierdzać, że ludy Armenii pierwsze jako naród przyjęły łaskę i prawdę Ewangelii naszego Pana Jezusa Chrystusa. Od owych epickich czasów Kościół wasz nigdy nie przestał wyśpiewywać chwały Bogu Ojcu, sprawować tajemnicy śmierci i zmartwychwstania syna jego Jezusa Chrystusa i wzywać pomocy Ducha Świętego, Pocieszyciela. Zazdrośnie strzeżecie pamięci waszych licznych męczenników i rzeczywiście męczeństwo stało się szczególnym znakiem Kościoła i narodu Ormiańskiego.

4. Przeszłość Armenii jest nieodłączna od jej chrześcijańskiej wiary. Wierność Ewangelii Jezusa Chrystusa przyczyni się także do przyszłości, którą buduje wasz kraj po zniszczeniach ubiegłego wieku. Panie Prezydencie, drodzy Przyjaciele, niedawno odchodziliście dziesiątą rocznicę waszej niepodległości. Był to znamienny krok na drodze ku sprawiedliwemu i harmonijnemu społeczeństwu, w którym wszyscy czuli by się dobrze, jak w domu i cieszyli się poszanowaniem swoich słusznych praw. Wszyscy, a zwłaszcza ci, którzy są odpowiedzialni za sprawy publiczne, są dzisiaj powołani do prawdziwego zaangażowania na rzecz dobra wspólnego w sprawiedliwości i solidarności, przekładając postęp narodu przed wszelkimi innymi cząstkowymi interesami.

Odnosi się to także do waszego usilnego dążenia do pokoju w tym regionie. Pokój można zbudować jedynie na solidnych fundamentach wzajemnego poszanowania, sprawiedliwości między różnymi wspólnotami i w wielkoduszności ze strony możnych. Armenia stała się członkiem Rady Europy, a to wskazuje na waszą determinację co do zdecydowanego i odważnego działania w realizacji demokratycznych reform instytucji państwa niezbędnych do zagwarantowania ludzkich i cywilnych praw obywateli. Są to czasy trudne, ale również czasy które stanowią wyzwanie dla narodu i napawają go odwagą. Każdy winien zdecydowanie kochać własną ziemię i poświęcać samego siebie dla prawdziwego rozwoju, jak i dla dobrobytu duchowego i materialnego swego narodu! Niech Bóg błogosławi Naród Armeński w wolności, dobrobycie i pokoju.

Tłum. Jan Jarco/mp (KAI) ck