Jaka to była pielgrzymka?

Wskazał też na złą sytuację rodzin afrykańskich, wynikającą z ubóstwa, bezrobocia, chorób i imigracji. – Szczególnie bulwersujące jest jarzmo dyskryminacji, które często znoszą kobiety i młode dziewczęta, nie wspominając już o haniebnej praktyce przemocy i wykorzystywania seksualnego, powodującej tyle upokorzeń i urazów – stwierdził Ojciec Święty. Skrytykował promowanie aborcji jako formę „macierzyńskiej” opieki zdrowotnej.

Przeciw relatywizmowi
Wieczorem 20 marca Benedykt XVI spotkał się z biskupami Angoli oraz Wysp Św. Tomasza i Książęcej, którzy tworzą jedną konferencję episkopatu. Przestrzegł przed relatywizmem i przypomniał, że „dla przyszłości wiary i globalnego ukierunkowania życia kraju rozstrzygający jest obszar kultury”. Dlatego prowadzone przez Kościół „prestiżowe instytucje akademickie”, winny dążyć do tego, „aby głos katolików stawał się coraz bardziej obecny w debacie kulturalnej narodu”.

Wskazał na wielką rolę środków społecznego przekazu i wezwał Kościół, aby miał „odpowiednią zdolność komunikowania się, aby móc w ten sposób ofiarować wszystkim chrześcijańską interpretację” wydarzeń i problemów ludzkich.

Mówił też o „szczególnej potrzebie ewangelizacji i konkretnego wsparcia” rodzin, opartej na małżeństwie, które powinno obejmować zarówno obronę świętości życia ludzkiego jak i stanowić dowód wartości instytucji małżeńskiej.

Odważna ewangelizacja
W stolicy Angoli 21 marca panowała duszna, tropikalna pogoda. Po drodze z nuncjatury do świątyni na ulicach papieża witały tysiące Angolańczyków.

Podczas Mszy św. w kościele św. Pawła w Luandzie dla duchowieństwa Angoli oraz Wysp Świętego Tomasza i Książęcej, Benedykt XVI wezwał do odważnej ewangelizacji.
Przypomniał, że w dziejach Angoli przed pięciuset laty, dwa narody - Banta i Portugalczycy - mogły znaleźć w religii chrześcijańskiej płaszczyznę porozumienia.

Podkreślił, że zadaniem duchowieństwa i wiernych świeckich jest dziś dawanie takiego świadectwa Chrystusa zmartwychwstałego rodakom, aby nie żyli w lęku przed duchami i mocami nieczystymi. Praktykowana wciąż wiara w te moce powoduje, że niektórzy zdezorientowani, potrafią skazywać na życie ulicy dzieci, a nawet osoby stare, gdyż – jak mówią – są czarownikami. W Mszy św. wzięli udział przedstawiciele Kościołów z Mozambiku, Namibii, a także z RPA, Zimbabwe i Konga.

Niech żyje młodzież Angoli!
Młodzieży Angoli, wyzwól w sobie Ducha Świętego, moc z Wysoka! – zaapelował 21 marca do młodych Angolczyków podczas spotkania na stadionie Coqueiros w Luandzie. W tym samym miejscu w 1992 r. odbyło się spotkanie z udziałem Jana Pawła II.

Ponad 30 tysięcy rozentuzjazmowanej młodzieży witały Benedykta XVI. Na spotkanie pod hasłem: „Oto czynię wszystko nowe” przybyli także młodzi z sąsiednich krajów. Wśród nich były osierocone dzieci ofiar wojny domowej oraz ci, którzy w jej trakcie zostali ranni i okaleczeni w wyniku wybuchu min, które po dziś dzień rozsiane są w całym kraju oraz niepełnosprawni.

Angolańska młodzież zaprezentowała Ojcu Świętemu swą muzykę i tańce. Następnie trzy osoby przedstawiły świadectwa. Młody kapłan mówił o burzliwej drodze powołania naznaczonego doświadczeniem wojny domowej, trudnościami materialnymi i koniecznością pracy zawodowej. Drugi z młodych przedstawiał problemy społeczne, których padł ofiarą, w tym przestępczość i narkomanię. Trzeci mówił o swym powołaniu do założenia rodziny i miłości małżeńskiej.

W przemówieniu papież zauważył, że ludzie młodzi często mają wiele trudności, ale niosą też z sobą wiele nadziei, entuzjazmu i woli rozpoczynania na nowo. – Gdy będziecie mogli, czytajcie uważnie historię Kościoła. Uświadomicie sobie, że Kościół z upływem lat nie starzeje się; co więcej, staje się coraz młodszy, wychodzi bowiem na spotkanie z Panem, zbliżając się z każdym dniem coraz bardziej do jedynego i prawdziwego źródła, z którego płynie młodość, nowość, odrodzenie i siła życiowa.