Przemówienie Benedykta XVI na spotkaniu w nowojorskiej synagodze

Drodzy przyjaciele,

Szalom! Z wielką radością przybyłem tutaj, na kilka godzin przed rozpoczęciem obchodów waszego Pesachu, aby wyrazić szacunek i uszanowanie dla wspólnoty żydowskiej w Nowym Jorku. Bliskość tego miejsca modlitwy do mojej rezydencji umożliwia mi dzisiaj pozdrowienie niektórych z was. Uważam za poruszającą myśl, że Jezus, jako chłopiec usłyszał słowa Pisma Świętego i modlił się w miejscu takim, jak to. Dziękuję rabinowi Schneierowi za jego słowa powitania i szczególnie cenię wasz łaskawy dar – kwiaty wiosenne i pełną miłości pieśń, którą dzieci wykonały na mój cześć.

Dobrze wiem, że wspólnota żydowska wniosła cenny wkład do życia tego miasta i zachęcam was wszystkich do dalszego budowania mostów przyjaźni ze wszystkimi różnorodnymi grupami etnicznymi i religijnymi, obecnymi w waszym sąsiedztwie. Zapewniam was w sposób szczególny o mojej bliskości w tym okresie przygotowań do świętowania wielkich dzieł Wszechmocnego i do odśpiewania modlitwy do Niego, który dokonał tego rodzaju cudów dla swego ludu. Chciałbym poprosić was, tu obecnych, o przekazanie moich pozdrowień i najlepszych życzeń wszystkim członkom wspólnoty żydowskiej. Niech będzie błogosławione imię Pana!